Howard Hodgkin Kimdir?

Howard Hodgkin Biyografi ve Miras

İNGİLİZ RESSAM VE BASKICI

Doğum: 6 Ağustos 1932 – Hammersmith, Londra, Birleşik Krallık

Ölüm: 9 Mart 2017 – Londra, Birleşik Krallık 

Howard Hodgkin’in Biyografisi

Çocukluk

Howard Hodgkin, 1932’de Londra’da orta sınıf bir ailede dünyaya geldi. Anne tarafından büyükbabası Gordon Hewart, 1922 ve 1940 yılları arasında Lord Başyargıçtı ve kuzenleri arasında sanat eleştirmeni Roger Fry, sanatçı Eliot Hodgkin ve orkestra şefi John vardı. Eliot Gardiner. Beş yaşına geldiğinde ressam olmaya karar vermişti, bu gerçeği daha sonraki yaşamlarında sık sık kamuoyuna açıklamıştı. Yetiştirilmesi İkinci Dünya Savaşı tarafından rahatsız edildi ve 1940 ile 1943 arasında, İngiltere’deki Blitz’den kaçınarak, annesi ve ablası ile New York’taki Long Island’da yaşadı. Bu, Hodgkin için biçimlendirici bir zamandı. New York’taki Modern Sanat Müzesi’ni ziyaret etti ve Picasso, Matisse ve Stuart Davis’in tablolarına ilgi duydu.

Howard Hodgkin Kimdir?

İngiltere’ye döndüğünde, Hodgkin okula yerleşmeyi zor buldu. O zamanlar belirli bir sosyal sınıfa mensup anne babaların çocuklarını yatılı okula göndermeleri gelenekseldi; Hodgkin, Dorset’teki Eton’a ve ardından Bryanston Okulu’na gitti, ancak birkaç kez her iki okuldan da kaçtı. Bununla birlikte, sanat ustası Wilfrid Blunt – Poussin uzmanı ve casus Anthony Blunt’un kardeşi – öğrencilerine Windsor Şatosu’ndaki Kraliyet Kütüphanesinden ödünç alınan bir dizi eseri gösterdiği için Eton’daki zamanı boşa gitmedi. Hodgkin, özellikle Ustad Mansur’un bir bukalemun tasviri de dahil olmak üzere gördüğü Hint minyatürlerinden etkilenmiştir; daha sonra önemli bir Hint sanatı koleksiyonu biriktirdi.

Eğitim

Hodgkin’in tutarlı bir sanatsal kişilik geliştirmesi uzun zaman aldı ve sonraki yaşamında genç bir adam olarak özgüven eksikliğinden bahsedecekti. Yine de, ilk ciddi sanat eserini 1949’da Camberwell Sanat Okulu’nda okurken üretti. Bu başarıya rağmen, okulun ahlakına William Coldstream gibi Euston Yolu ressamlarının gerçekçiliği hakimdi ve Hodgkin, Wiltshire’daki pitoresk Corsham kasabasındaki Bath Sanat Akademisi’ne geçmeden önce sadece bir yıl kaldı. . Clifford ve Rosemary Ellis tarafından yönetilen Bath Academy, Hodgkin’in yeni resim yöntemlerini denemek için çok daha özgür olduğu ve 1950 ile 1954 arasında dört verimli yıl geçirdiği bir yatılı sanat okuluydu. Akademinin etkileyici öğretmen kadrosu arasında William Scott da vardı. ve Peter Lanyon

Erken yetişkinlik, Hodgkin için doyumsuz bir dönemdi. Kendi kuşağının pek çok gizli eşcinsel erkeği gibi, heteroseksüel bir ilişki için baskı altında hissetti ve 1955’te Corsham’da bir öğrenci olan Julia Lane ile evlendi. Çiftin birlikte iki çocuğu oldu ve sadece yirmi yıl sonra Hodgkin ve karısı ayrıldı ve o sırada eşcinsel olduğunu kabul etti. Bu sıradaki diğer hayal kırıklıkları, heyecan verici olmayan bir öğretmenlik kariyeri ve 1962’de Londra’da Arthur Tooth & Sons’da düzenlenen ilk kişisel sergisine verdiği cansız tepkiyi içeriyordu. Bu sınırlamalara rağmen, 1950’ler-60’lar da yaratıcı olarak güçlü olduklarını kanıtladılar. 1964’te Hodgkin, Victoria ve Albert Müzesi’nde Hint Sanatı Yardımcı Koruyucusu olan arkadaşı Robert Skelton ile ilk kez Hindistan’ı ziyaret etti. Hint kültürü, Hodgkin’e İngiltere’den bir kaçış sunuyor gibiydi. boğucu sosyal ve sanatsal iklimi vardı ve hayatının geri kalanında düzenli olarak geri döndü. Ayrıca 1960’larda Hodgkin, David Hockney, Patrick Caulfield, Peter Blake, RB Kitaj ve John Hoyland gibi önemli çağdaş sanatçılarla kişisel dostluklar geliştirdi. Bir süre Batı Londra’da Caulfield ve başka bir sanatçı olan Michael Moon ile aynı binada çalıştı ve her sanatçının stüdyosu kendine ait bir katı işgal etti.

Hint kültürü, Hodgkin’e İngiltere’den bir kaçış sunuyor gibiydi. boğucu sosyal ve sanatsal iklimi vardı ve hayatının geri kalanında düzenli olarak geri döndü. Ayrıca 1960’larda Hodgkin, David Hockney, Patrick Caulfield, Peter Blake, RB Kitaj ve John Hoyland gibi önemli çağdaş sanatçılarla kişisel dostluklar geliştirdi. Bir süre Batı Londra’da Caulfield ve başka bir sanatçı olan Michael Moon ile aynı binada çalıştı ve her sanatçının stüdyosu kendine ait bir katı işgal etti.

Hodgkin’in çalışmaları kırklı yaşlarına kadar yaygın bir beğeni toplamaya başlamadı ve ancak yavaş yavaş Londra’da Kasmin (1969) ve Köln’de Gallerie Müller (1971) gibi yerleşik galerilerde gösterilmeye başlandı. Eşcinselliğini açıkça kabul etmesinin ardından, görsel tarzı hızla olgunlaştı. Arkadaşı Nicholas Serota’nın dediği gibi, “Bence eşcinsel olarak çıkmak işine çok yardımcı oldu. Rahatladı ve çalışmaları daha anlamlı ve açık hale geldi.” 1960’larda, figürleri genellikle gevşek bir şekilde temsil eden, oldukça çeşitli yarı soyut bir tarz geliştirmişti. Takip eden on yıl boyunca, konunun – mevcut olmasına rağmen – giderek daha belirsiz olduğu, daha belirgin ve tutarlı bir resimsel soyutlama stili geliştirmeye başladı. Baskıresim faaliyetleri de bu dönemde yeni bir önem kazandı.

Bu sıralarda Hodgkin, Peter Blake ile birlikte California’da David Hockney’i ziyaret etti. Ambit dergisinde alıntıları yayınlanan dergisinde,1980’de Hodgkin, Disneyland’e yaptığı bir ziyareti anlatarak, Hockney’nin Karayip Korsanları yolculuğuna verdiği coşkulu tepkinin ayrıntılı bir açıklamasını yaptı. Hodgkin’in bazı baskıları ve tabloları, Hockney’nin, sanatçıların ziyaretleri sırasında etrafında oturup konuştukları yüzme havuzunu tasvir ediyor. Bu, Hodgkin için artan bir özgüven dönemiydi ve kurumsal tanınırlığın artmasıyla aynı zamana denk geldi. 1970-1976 yılları arasında Tate Gallery’nin, 1978-1985 yılları arasında National Gallery’nin mütevelliliğini yaptı. İlk retrospektif sergisi 1976’da Oxford’daki Museum of Modern Art’ta yapıldı ve aynı yıl Komutan oldu. Britanya İmparatorluğu Düzeninde. Hodgkin, artan finansal imkanlarla Londra, Bloomsbury’deki British Museum yakınında bir daire satın aldı.

1980’ler Hodgkin’in itibarında yüksek bir filigran oluşturdu. Bununla birlikte, yaşlandıkça ve ünü çoğaldıkça, medyanın ilgisinin yeniliği yavaş yavaş aşındı ve kamusal kişiliği giderek alaycı bir hal aldı. Bir röportajında ​​retrospektif sergilerden “bir tür ölüm” olarak söz etti. Hodgkin’in çalışmaları hakkında bir dizi belgesel film ve basılı röportajlar görevlendirildi, buna BBC’nin en iyi sanat programı Arena’da 1984’te, aynı yıl İngiltere’yi Venedik Bienali’nde temsil etti. Başka bir BBC belgeseli olana kadar, Ressam Howard Hodgkin’in Resmi, 2006’da resim yaparken filme alındı: film yapımcılarına kamera resmine kaydedilmeyeceğini açıkça söylemesine rağmen, daha sonra program için bir röportaj sırasında ayağa kalktı ve tek bir fırça darbesi ekledi. küçük bir panel. Bölüm, Hodgkin’in çalışmalarıyla ilgili açıklamalar ve açıklamalar yapma konusundaki çekingenliğini ve yıllar içinde röportajlarda nasıl giderek acımasız veya tepkisiz olduğunu kanıtladığını gösteriyor. Arkadaşı Julian Barnes bir keresinde “her zaman zor bir görüşmeci olmuştur, en azından kendi resimleri hakkında konuşmak istemediği için” yazmıştı.

1985’te Hodgkin, Turner Ödülü’nü kazanan ikinci sanatçı oldu (ödül 1984’te başladı). New York’ta Cinda Sparling ve Wiltshire’da Jack Shirreff ile baskıresim ortaklıklarının yanı sıra, geç dönemine 1987’de Pulcinella için kostümler ve sahne setleri tasarlama ve Sanat Konseyi’nin 1984 sergisi Four Rooms için tekstil ve mobilya dahil olmak üzere çeşitli ortak projeler damgasını vurdu. . Hodgkin, British Council tarafından düzenlenen bir dizi de dahil olmak üzere, dünya çapında iyi karşılanan birçok retrospektif serginin keyfini çıkarmanın yanı sıra, Oxford’daki Ashmolean Müzesi’ne bir dizi eser ödünç vererek geniş Hint sanatı koleksiyonunu paylaşmaya başladı. Ölümünden önceki yıl olan 2016 yılına kadar sergi için yeni işler üretmeye devam etti.

Howard Hodgkin’in Mirası

Savaş sonrası Londra’da soyut bir ressam üslubunda çalışan birçok sanatçı gibi, Hodgkin de kolay sınıflandırmaya direniyor. Arkadaşları ve çağdaşları John Hoyland veya Gillian Ayres’in çalışmaları gibi, Hodgkin’in 1970’lerin ortalarından itibaren resimleri de oldukça kişisel bir görsel stil sergiliyor ve onun eserleri ile daha sonraki diğer sanatçıların eserleri arasında doğrudan bir bağlantı bulmak zor. Yine de, onun göz kamaştırıcı, jest resimleri ile Damien Hirst’ün ‘döndürme resimleri’ arasında geçici bir bağlantı kurulabilir., Örneğin. Bu eserler, her iki sanatçının da ait olduğu yirminci yüzyılın sonlarında Londra’nın sanatsal kültüründe önemli görünen bir ortak nokta olan canlı bir teknik renk paletini paylaşıyor. Hodgkin’in 24 Ekim 2017’de Londra’daki Sotheby’s’de düzenlenen ölümünden sonra yapılan bir satış, bu ilişkinin kısmen karşılıklı olduğunu gösterdi. Hodgkin’in koleksiyonunda Hirst imzalı bir serigrafi vardı, All You Need is Love Love Love . Bu, Hodgkin’e, Hirst’ün Afrika’da çalışan AIDS hayır kurumlarını desteklemek için düzenlenen 2007’de düzenlenen hayır müzayedesine katkıda bulunduğu resim için teşekkür ettiği bir mesajla yazılmıştır.

Hodgkin’in çalışmalarının canlılığı ve coşkusu , daha genel olarak, daha sonra Genç Britanyalı Sanatçılar olarak adlandırılanların çalışmalarını karakterize eden görsel oyunculuk için önemli bir olanak sağlayan koşul olarak alınabilir . Bu gevşek örgülü grup, ayrıca Londra’daki Goldsmiths College’da Hirst, Sarah Lucas ve Gary Hume’a ders veren Michael Craig-Martin’den büyük ölçüde etkilendi . Craig-Martin, Hodgkin’in çağdaşıydı ve her iki sanatçı da 1960’larda Bath Sanat Akademisi’nde birlikte ders verdi. Bunun gibi tesadüfi bağlantılar, son derece bireysel tarzına rağmen, Hodgkin’in kariyerini İngiliz sanat kültürünün yoğun olduğu, henüz tam olarak anlaşılmayan şekillerde etki vererek ve alarak geçirdiğini gösteriyor.