Henri Matisse Kimdir ?

Henri Matisse Biyografisi

Çocukluk

Henri-Emile-Benoit Matisse, tahıl ve hırdavat tüccarı Emile-Hippolyte-Henri Matisse ve Anna Heloise Gerard’ın orta sınıf ebeveynleri olarak dünyaya geldi. Bohain-en-Vermandois’de büyüdü ve hukuk okumak için Paris’e taşınmadan önce College de Saint Quentin’de okula gitti. 1889’da, işi sıkıcı bulmasına ve kaygıdan şikayet etmesine rağmen, bir kanun memuru olarak Saint-Quentin’e döndü. O yılın ilerleyen saatlerinde apandisit hastalığına yakalandı ve evde iyileşmek için birkaç ay geçirdi. Bu süre zarfında, 20 yaşında, resim yapmanın hoş karşılanan izolasyonunu ve özgürlüğünü keşfetti.

Eğitim

Yeni tutkusundan etkilenen Matisse, 1891’de bu kez sanat okumak için tekrar Paris’e gitti. Ecole des Beaux Arts’ın giriş sınavlarında başarısız oldu, ancak 1892’de Fransız sembolist ressam Gustave Moreau’nun stüdyosuna gayri resmi olarak katıldı . Moreau, öğrencilerine “Renkler düşünülmeli, hayal edilmeli, hayal edilmelidir” dedi. Resme yönelik bu Sembolist tutum, Matisse’in rengi anlamlı bir şekilde kullanmasına katkıda bulundu. 1894’te Matisse’in beklenmedik bir şekilde sevgilisi Caroline Joblaud’dan Marguerite adında bir kızı oldu. Sonunda 1895’te Güzel Sanatlar Okulu’na kabul edildikten sonra, 1898’e kadar Moreau ile çalışmaya devam etti. Jean-Baptiste-Simeon Chardin’in akademik natürmortlarından İzlenimcilerin gevşek fırça çalışmalarına kadar birçok stil bu yıllarda ressamı etkiledi. 

Henri Matisse Kimdir ?

1898’de Caroline ile ilişkisini bitiren Matisse, Amelie Parayre ile evlendi. Moreau, çift balayı için yurt dışındayken öldü ve Matisse başka bir öğretmen bulmakta zorlandı. Ayrıca üç çocuk yetiştirme zorluğuyla karşı karşıya kaldı – kendisi ve karısının 1899’da Jean ve 1900’de Pierre olmak üzere iki oğlu vardı. Maddi sıkıntılarına rağmen, Matisse ömür boyu avangard sanat koleksiyonuna Three Bathers (1879-) satın alarak başladı. 82) Ambroise Vollard’ın galerisinden Paul Cézanne tarafından . Post-Empresyonistlerin renk kullanımından ve sanat eleştirmeni Paul Signac’ın yazılarından etkilenen Matisse, Empresyonist keşfinin ötesine geçti.

Olgun Dönem 

Matisse, 1905 yazını Collioure’da, saf renkler ve parlak ışıktan oluşan yeni bir stil yaratmak için André Derain ile çalışarak geçirdi. Eleştirmen Louis Vauxcelles, 1905’te Salon d’Automne’daki eserlerin düzenlenmesini – yeni hareket için önemli bir vitrin – “Vahşi hayvanlar [fauves] arasında Donatello” olarak tanımladıktan sonra, yeni stil Fovizm olarak tanındı. Matisse kısa süre sonra basında Louis Vauxcelles ve diğer eleştirmenler tarafından “baş fauve” olarak adlandırılan Fauvistlerin lideri olarak tanındı.

Fauvist hareket, kısa ömürlü olmasına rağmen, modern sanatın iki yönünden birini şekillendirdi. 1905’te Matisse, Gertrude Stein’ın stüdyosunda Pablo Picasso ile tanıştı.. İki sanatçı, Paul Cézanne’ın ölümünden sonra modern sanatın alabileceği olası bir yönü temsil eden, ömür boyu sürecek bir dostluk ve rekabet başlattı. Picasso nesneleri Kübist düzlemlerde yapıbozuma uğratırken, Matisse bir nesnenin formunu renkler aracılığıyla oluşturmaya çalıştı.

1907’ye gelindiğinde, ressamlar artık Fauve tarzında çalışmıyorlardı, Matisse bile. Düz renk düzlemlerine karşı basitleştirilmiş formlar yaratmaya devam etti. Heykele olan ilgisi, muhtemelen 1906’da Cezayir’e yaptığı bir gezideki deneyimlerinden dolayı, özellikle Kuzey Afrika çalışmalarıyla yoğunlaştı. Resimsel sorunları, özellikle figürle ilgili sorunları çözmek için heykeli kullandı. Ayrıca 1908’de bir sanat okulu açmak için destek aldı ve üç yıl boyunca yaklaşık seksen öğrenciye eğitim verdi. Ve sonunda düzinelerce resmine sahip olan Rus koleksiyoncu Sergei Ivanovich Shchukin de dahil olmak üzere avangard sanat koleksiyoncularından himaye aldı.

1911’den 1916’ya kadar Matisse, Doğu kilimleri ve hediyelik eşyalarla süslenmiş iç mekanlarda insan figürünü tasvir etmeye odaklandı. Birinci Dünya Savaşı sırasında askere alınmamış olsa da, dünya olaylarının ciddiyeti resmini etkiledi, paletini susturdu. Ancak savaşın sonuna doğru parlak renklerine geri döndü ve 1917’den 1930’a kadar “Güzel dönemi”ne yol açtı. Bu resimlerin çoğu, güney Fransa’nın parlak ışığını önermek için açıkta kalan tuvalin beyazını kullanıyor.

1930’da Matisse, sanatsal bir kriz ve geçiş dönemi yaşadı. Çalışmalarının muhafazakar yönetiminden memnun olmayan sanatçı, üç yılda üç kez önce Tahiti’ye, ardından Amerika’ya gitti. Kitap illüstrasyonu, goblen tasarımı ve cam gravür ile deneyler yapmak yerine, şövale resmine çok daha az enerji harcadı. 1931’de Pennsylvania’daki Barnes Vakfı için bir duvar resmi oluşturmakla görevlendirildi ve 1933’te tamamladı.

Ölüm

Matisse’in 1939’da karısından ayrılması, II. 1941’de geçirdiği büyük bir ameliyattan sonra tekerlekli sandalyeye mahkûm oldu. Fiziksel olarak daha kolay yönetilebilir ve yeni ifade potansiyeli sunan çizim ve kağıt kesmelere yöneldi. Matisse için çizim ve resmin sentezini simgeleyen kağıt kesikler.

Kesik kağıtlar, Matisse’i formları daha da basitleştirmeye teşvik etti ve nesnenin “temel karakterini” kendisinin bir sembolü haline gelene kadar damıttı. Fransa’nın Vence kentindeki Chapelle du Rosaire için vitray pencereler tasarlamak için kağıt kesme tekniğini ve büyük ölçekli çalışmalarda kendi başına bir araç olarak kullandı. Asistanların yardımıyla Matisse, hastalığı boyunca çalışmaya devam edebildi. 3 Kasım 1954’te Matisse kalp krizinden öldü.

1950’lerdeki bilim adamları, Matisse ve Fovizm’i Soyut Dışavurumculuğun ve modern sanatın çoğunun habercisi olarak tanımladılar. Birkaç Soyut Dışavurumcu, farklı nedenlerle olsa da, soylarını ona kadar takip eder. Lee Krasner gibi bazıları onun çeşitli medyalarından etkileniyor; Matisse’in kağıttan kestikleri, ona kendi resimlerini kesmesi ve yeniden birleştirmesi için ilham verdi. Mark Rothko ve Kenneth Noland gibi renk alanı ressamları , Red Studio’da (1911) olduğu gibi geniş parlak renk alanlarıyla çekildi . Richard DiebenkornÖte yandan, Matisse’in uzay yanılsamasını ve konusu ile düz tuval arasındaki uzamsal gerilimi nasıl yarattığıyla daha çok ilgileniyordu. Robert Motherwell gibi diğerleri, Matisse’in etkisini doğrudan sanat eserlerinde göstermediler, ancak onun resim rengi ve biçimi hakkındaki görüşünden etkilendiler. Matisse’in sanatı sadece sanatçıları değil, aynı zamanda resimlerini 17 milyon dolara satın alan koleksiyoncuları da kandırmaya devam ediyor. Ve yakın zamanda ve yakında gişe rekorları kıran sergilerin önerdiği gibi, dünya çapında halkın gözdesi olmaya devam ediyor.