Henri Fantin Latour Kimdir ?

Henri Fantin Latour Biyografi 

FRANSIZ RESSAM VE LİTOGRAF

Doğum: 14 Ocak 1836 – Grenoble, Fransa

Ölüm: 25 Ağustos 1904 – Bure, Fransa

Henri-Fantin Latour’un Biyografisi

Bir Rus anne ve Fransız portre ressamı ve çizim öğretmeni Theodore Fantin Latour’un çocuğu olarak dünyaya geldi.5 yaşında, ailesiyle birlikte Paris’e taşındı ve burada babasının vesayeti altında çizim eğitimi almaya başladı.Daha sonra, 14 ila 18 yaşları arasında, öğrencilerine Louvre’da sergilenen eserleri gözlemlemesi ve ardından onları hafızadan yeniden üretmeye çalışmasıyla tanınan sanatçı Horace Lecoq de Boisbaudran ile çalıştı.

1854’te, ömür boyu arkadaşları ve gelecekteki işbirlikçileri James Abbott McNeill Whistler ve Alphonse Legros ile tanıştığı ve bir süre Gustave Courbet’nin stüdyosunda çalıştığı Ecole des Beaux Artes’de kısa büyüler yapmasına rağmen, zamanının çoğunu eserlerini kopyalamaya adadı.

Eski Usta resimlerini yeniden üretmeye odaklandı ve erken kariyerinin çoğu boyunca bu kopyalardan geçimini sağladı.Ayrıca Louvre’da çalışırken Edouard Manet , Berthe Morisot , Edgar Degas ve Victoria Dubourg (eşi) ile tanıştı.

On dokuzuncu yüzyılın ortalarında Paris, sanatsal yaratımın merkez üssü olarak kabul edildi ve hevesli çağdaş sanatçılar Fransız başkentine yöneldi.Fantin Latour, Legros ve McNeill Whistler bu umutlu grup arasında yer alsa da, bireysel ve bireysel ifadenin kutsal olduğu bir ortamda Societe des trois’i kurmaya karar verdiler.Üç meslektaş, amatörden profesyonel statüye geçişlerine yardımcı olan bir dizi sanatsal ilkeye bağlı kaldı.Societe des trois , her sanatçının kendi yolunu çizecek kadar kurulmasından önce kabaca on yıl (1858 ve 1868 arasında) sürdü.

Fantin Latour, kariyerinin ilk yıllarında çoğunlukla kendini ve aile portrelerini çizdi.1859’da bir portrelerinden biri Salon de Paris tarafından reddedilince, dikkatini natürmort resme çevirdi. Whistler tarafından Londra’yı ziyaret etmeye ikna edilen Fantin Latour, son derece gerçekçi bir tarzda boyanmış yeni natürmortlarının özellikle takdir edildiğini gördü.Londra’da, ömür boyu arkadaş ve patron olacak olan Edwin ve Ruth Edwards ile de tanıştı.Sanatçının kendi ülkesinde de takdir edilmek için fazla beklemesi gerekmedi.İlk sergisi 1861’de Salon de Paris’te, ardından 1862’de Royal Academy’de (Londra’da) sergilendi.Bir yıl sonra ve çalışmaları akademik tarzda olmasına rağmen Paul Cézanne , Camille Pissarro , ıslıkve Empresyonistleri duyurmak için çok şey yapan ünlü Salon des Refuses sergisinde Edouard Manet ile çalıştı.

Fantin Latour, Paris’e döndüğünde zamanının çoğunu Boulevard St. Germain’deki kafelerde düzenli olarak buluşan birbirine bağlı bir sanat çevresiyle geçirdi.Manet’nin atölyesinde uzun saatler geçirdi ve oradaki sanat camiasının birkaç portresini çizdi.Manet , Tuileries’de Müzik adlı resminde Fantin Latour ve gruptan diğerlerini öne çıkararak karşılık verecekti.Ancak, canlı sosyal çevresine rağmen, Fantin Latour bir tür yabancı olarak kaldı ve yaşlandıkça sanatçı kafelerinde daha az zaman geçirdi, eski arkadaşlıklarına zaman ayırmayı tercih etti.Fantin Latour’un sanatı, olgunlaşma evresine 1860’ların ortalarında ve 1870’lerin başlarında girdi.Sosyal çevresini değiştirdikten sonra, litografi (tekniği Whistler’ın eniştesinden öğrenerek) ve mitolojik sahneler ve opera notalarından esinlenen eserler ile bilerek denemeye başladı.

Fantin Latour’un olgunluk dönemi, büyük kişisel değişimle aynı zamana denk geldi.Uzun zamandır aşkın zevklerine karşı bağışıklığı olduğunu hissetmişti.1866’da Whistler’a yazdığı mektupta arkadaşına şöyle dedi: “Kadınlara çok az sevgi duyuyorum.Beni korkutuyorlar ve onlardan hoşlanmıyorum”. Sanatçı ve yazar Elizabeth Kane, bu hoşnutsuzluğun muhtemelen annesini kaybettiği bir yıl olan 1867’de ortaya çıktığını tahmin ediyor. Ölümü, iki kız kardeşinin “kaybı” ile aynı zamana denk geldi;İlki bir Rus generalle evlendi ve bir daha asla görülmedi; ikincisi kurumsallaştı. Kane, aslında kadınlara olan sevgisini kadın bakıcılarının portrelerine aktardığını öne sürdü.

Fantin Latour’un tavrı,1869’da natürmort ressamı Victoria Dubourg ile tanışıp ona aşık olduğunda değişti. Ayrılmaz olmalarına rağmen, çift evlenmek için 1876’ya kadar beklemek zorunda kaldı.Bu uzun süreli ilişki, Fantin-Latour’un yaşlanan babasına ve kurumsallaşmış kız kardeşine karşı olan bakım görevinin bir sonucuydu.Bununla birlikte, babası öldükten sonra, Fantin Latour (mirasını topladıktan sonra) karısını desteklemek için finansal olarak donatıldı.Çift, her yazı Victoria’nın ailesinin Normandiya’daki malikanesinde geçirirdi.Normandiya iklimi, Fantin Latour’a natürmort konularının kapsamını genişletme fırsatı veren farklı çiçek türlerinin açmasına izin verdi. Evlilik aynı zamanda Dubourg’a katılabileceği anlamına da geliyordu.

Natürmort boyamaya devam etmesine rağmen, 1876’dan itibaren Fantin Latour, en sevdiği bestecilerin eserlerini ve mitolojik sahneleri resmetmek için kullandığı litografi olanaklarını giderek daha fazla keşfetmeye başladı.Aynı yıl litografilerinden birini Salon’da büyük beğeni topladı. Bir sanatçı olarak duruşu, 1879’da Legion d’honneur madalyasıyla ödüllendirildiğinde resmen tanındı. Hayatının sonuna kadar sürekli olarak litografilerini sergiledi ve 1901’de yemin etti: “Bir daha asla çiçek ya da portre. akla ve ne mutlu ki, ne yaparsam yapayım satın alan bir satıcıya sahip olmak”.

Fantin Latour’un hayatının sonu hakkında çok az şey biliniyor.Çift, Henri’nin stüdyosunun üstündeki daireye yerleşti ve hayatlarının geri kalanını orada yaşadı.Stüdyo, sanatçı Jacques Emile Blanche tarafından “Degas’ın bir cumhuriyetçi, din karşıtı ve antimilitarist olmasına rağmen Fantin’in Orleanist çadırı olarak tanımladığı kırmızı, beyaz ve mavi boyalı bir tür ahşap ahır” olarak tanımlandı.Çiftin çocuğu yoktu ve bilinenler, mutlu ve girişken bir varoluşu vurguluyor.Çift her yıl Normandiya’da yaza devam etti ve Henri Ağustos 1904’te orada öldü. (Victoria ondan 22 yıl sonra hayatta kaldı).

Fantin Latour, 19. yüzyılın en tanınmış Fransız Realist ressamlarından biri olmaya devam ediyor.Aslında o kadar iyi bilinir ki bir tür Centifolia gülü adını almıştır.Fantin Latour’un karanlık, gerçekçi üslubunu takip eden Alphonse Legros’un portreleri gibi ( Empresyonist olmamasına rağmen) arkadaşları üzerinde derin bir etkisi oldu.Ayrıca Gustave Caillebotte gibi sanatçıların erken dönem eserlerinde de bir etki olarak görülebilir.Ayrıca, mitolojik eserlerinin , Odilon Redon’dan bir etki olarak bahsederek Sembolistlerin temellerini attığı da iddia edilebilir.

Daha geniş kültür içindeki mirası, Viktorya dönemi ressamı olarak önemli bir prestije sahip olduğu İngiltere’de en güçlü şekilde hissedildi.Marcel Proust, In Search of Lost Time (Kayıp Zamanın İzinde) adlı kitabında eserinden bahsederken, yakın zamanda İngiliz grup New Order’ın 1983’te en çok satan albümü olan Power, Corruption & Lies’ın kapağında yer alarak sanatı yeni bir nesle ulaştı.