Henri Edmond Cross Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Henri Edmond Cross Biyografi

FRANSIZ RESSAM VE BASKICI

Doğum: 20 Mayıs 1856 – Douai, Nord, Fransa

Ölüm: 16 Mayıs 1910 – Saint-Clair Fransa 

Henri Edmond Cross’un Biyografisi

Kuzey Fransa’daki Douai komününde doğan Henri-Edmond Cross (kızlık soyadı Henri Edmond Joseph Delacroix), Alcide Delacroix ve Fanny Woollett’in tek çocuğuydu. Aile, 1865’te kuzey Fransa’daki Belçika sınırına yakın Lille şehrine taşınana kadar Douai’de yaşadı.

Oradayken, babasının kuzeni Dr. Auguste Soins, Cross’un sanatsal yeteneğini fark etti ve yakınlarda yaşayan ve John Singer Sargent’a ders vermiş olan Realist bir ressam olan Carolus Duran ile çizim derslerinin finanse edilmesine yardımcı oldu.Cross, 1875’te Paris’e taşınmadan önce, François Bonvin ile kısa bir süre çalışmak için Duran’ın yanında sadece bir yıl çalıştı.1878’de Ecoles Academiques de Dessin et d’Architecture’de Alphonse Colas’un yanında okumak için tekrar Lille’e 1881’de geri dönmüştü. Lille’den gelen başka bir sanatçı olan Emile Dupont-Zipcy ile çalışmak üzere Ecole des Beaux-Arts’a kaydolduğu için Paris’e gitti.

1881’de Cross ciddi bir şekilde resim yapmaya başladı ve çalışmalarını ilk kez Salon des Artistes Français’de sergiledi. Aynı zamanda, kendisini yalnızca çok ünlü Eugene Delacroix’den değil, aynı Salonlarda çalışmalarını sergileyen Henri Eugene Delacroix adlı bir sanatçıdan da ayırt etmek için adını Henri Cross olarak değiştirmeye karar verdiği yıldı.Adı ikinci kez 1886’da Henri Edmond Cross’a çevirdi.Bu dönemdeki eserleri, yalnızca akademik eğitimini değil, aynı zamanda Realist öğretmenlerinin onun üzerindeki derin etkisini de gösterir.

1880’lerin başındaki şans toplantıları, Cross’un sanatsal gelişimi için önemli olduğunu kanıtlayacaktır. 1883 yılında Alpes-Maritimes gezisi sırasında sanatçı, ömür boyu dost ve sanat muhatabı olacak Paul Signac ile tanışır.Aynı zamanda, Cross’un daha parlak renk kullanımındaki değişimde ve manzara boyama kararında etkisi görülen Claude Monet ile o yıl tanıştı (önceden ağırlıklı olarak portreler ve natürmortlara odaklanmıştı). Cross, en önemlisi, resmi Salon’un emirlerinden memnun olmayan ve kendi sergilerini bağımsız olarak düzenlemeye karar veren bir grup avangard sanatçı olan Societe des Artistes Independants’ın kurucu ortaklarından biriydi.Bu grup aracılığıyla diğer avangard sanatçılarla tanıştı.

Sonraki on yıla kadar Societe des Artistes Independants’ın diğer üyelerinin Pointillist tekniğini benimsemese de, onlar gibi kendini bir anarko-komünist olarak gördü, bu inançlar kariyeri boyunca çalışmalarında kendini gösterdi.

Richard Thomson gibi sanat tarihçileri, Cross’un resimlerinin genel olarak, küçük insan gruplarının birbirleriyle ve doğal çevreleriyle uyum içinde yaşadığı bir dünyanın anarşist bir vizyonunu temsil ettiği şeklinde okunabileceğine inanırlar.

1891’de Cross, bugün en iyi bilinen Neo Empresyonist tekniği kullanarak ilk resimlerini yaptı. Pointillism’i kullanan ilk resmi , 1893’te sonunda evleneceği o zamanki sevgilisi Irma Clare’i betimleyen Madame Hector France (1891) portresiydi.Daha sonra Cross, Fransa’nın güneyindeki küçük bir mezra olan Saint-Clair’e taşındı. Cross’tan manzaranın güzelliğini anlatan bir mektup aldıktan sonra, Signac kısa süre sonra onu Midi’ye kadar takip etti ve 1892’de Saint Tropez’e yerleşti. İki sanatçı daha sonra daha da yakınlaştı ve Henri Matisse ve Andre Derain gibi diğer sanatçıları ağırladı.Genellikle Cross’un bahçesinde düzenlenen toplantılarında. İki sanatçı da fikirlerini paylaştı ve yaklaşık 1895’te, esasen Pointillism’in daha gevşek bir versiyonunu yaratmak için daha geniş fırça darbeleri kullanan ve böylece daha bireysel ifadeye izin veren bir teknik geliştirmeye başladılar. İkinci nesil Neo-Empresyonizmin karakteristik özelliği haline gelecek olan bu teknik, aynı zamanda, doğadaki görünüşlerle şartlandırılmayan, kendi başına bir varlık olarak renge daha fazla vurgu yaptı. 

Yaşlandıkça Cross, doğanın önünde boyanmış suluboyaları kullanarak denemeler yapmaya başladı.Sanatçıya yağlıboya eserlerinin (çoğu stüdyosunda boyanmış olan) sunmadığı hız ve kendiliğindenliği sundu. Bir Neo Empresyonist olan arkadaşı Charles Angrand’a yazdığı bir mektupta şunları yazdı: “Son birkaç gündür, bu araçla suluboya deneyerek ve eskiz yaparak tuvallerimden dinleniyorum.Hızlı olmanın mutlak gerekliliği, cesur ve hatta küstah, ilk fikri hiç düşünülmemiş olan resimlere aylarca harcanan durgunluğun ardından bir tür hayırsever ateşi işe yarıyor.”

Cross’un ilk kişisel sergisi 1905’te Paris’teki Galerie Druet’te gerçekleşti ve burada otuz resim ve otuz sulu boya sergilendi. Gösteri, sanatçının kariyerinin verimli bir dönemini başlatarak önemli eleştiriler aldı.

Cross’un yaşamının son beş yılı, hem sanatsal çıktılarda hem de sanatçının yer aldığı sergilerde alışılmadık biçimde üretkendi. Ne yazık ki, Cross’un sağlığı 1909’da hızla kötüleşti ve Paris’te kanser tedavisi gördükten sonra, 54 yaşına girmeden kısa bir süre önce öldüğü Saint-Clair’e döndü.

Henri-Edmond Cross’un Kısa Bir Kariyer Değerlendirmesi

On dokuzuncu yüzyılın sonlarında Fransız sanat çevrelerinde merkezi bir figür olmasına rağmen, Henri Edmond Cross’un sonraki yüzyılda genç ressamlar üzerindeki etkileri genellikle göz ardı edilmiştir. Bu, kısmen, genç yaştan muzdarip olduğu kötü sağlık nedeniyle yapıtının nispeten küçük olmasından kaynaklanmaktadır.Sanatçı genellikle vizyonuyla ilgili sorun yaşıyordu ve bazen artrit nedeniyle uzun süre resim yapamıyordu. Bugün, Cross’un resimlerinin çoğu kaybolmuş, bu da onun hakkında yeni bir araştırma yapmak isteyen sanat tarihçilerine ekstra bir engel eklerken, özel koleksiyonlardaki çalışmalarının miktarı onu yeni izleyicilere tanıtmak için çok az şey yaptı.

Aslında, saf rengi soyut ve etkileyici kullanımı nedeniyle Cross, Fauves olarak tanınacak sanatçı grubu üzerinde önemli bir etkiye sahipti.Sonuç olarak, son sergiler, 2018’de Giverny’deki Musee des Impressionnismes’de düzenlenen sergi de dahil olmak üzere, onu yirminci yüzyıl modernizminin gelişiminde önemli bir figür olarak yeniden tanımlamaya başladı.