Giuseppe Arcimboldo Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

İTALYAN RESSAM

Doğum tarihi: c.1527-Milano

Vefat: 11 Temmuz 1593-Milano 

Giuseppe Arcimboldo’nun Biyografisi

Arcimboldo ailesinin soyu, arkadaşı Milanlı sanat eleştirmeni ve seyahatname yazarı Paolo Morigia tarafından yazılmıştır. Giuseppe Arcimboldo’nun soylu bir aileden geldiğini onun yazdıklarından biliyoruz.

Büyük amcası Milano Başpiskoposu olarak görev yapmıştır.Amcasının ona  etki etmesi ile genç Giuseppe muhtemelen genç yaşlardan itibaren sanatçılara, akademisyenlere ve yazarlara tanıtılmıştır. Babası Biagio Arcimboldo, kendisi Milano’daki Duomo’da (katedral) çalışan çok fazla ünlü olmamış  ressamdı.

Yetişmesinin kesin ayrıntıları yetersiz kalsa da, babasının etkisiyle Giuseppe’nin küçük bir çocuk olarak resimle tanışacağını ve yeteneğini erken yaşlardan itibaren geliştirdiğini öne sürmek mantıklıdır.

Arcimboldo, 21 yaşından itibaren yerel katedraller için iş üreterek vitray tasarımı ve fresk resim eğitimi aldı.

Kariyeri 1549’da Duomo için vitray pencereler tasarlamakla görevlendirildiğinde kararlı bir adım attı.

1551’de Arcimboldo, gelecekteki İmparator I. Ferdinand için armalar çizdi.1556’da Monza Katedrali için freskler yaptı. Daha sonra 1558’de Lombardi’deki Como Katedrali’nde bu güne kadar sergilenen Bakire goblenin Dormition karikatürünü çizdi.

Bu göz alıcı çalışmalar, sanatçının olağanüstü doğa çalışmalarına eklendiğinde, yükselen itibarını her zaman doğrular. Morigia onun için şöyle yazmıştır.Bu nadir bir yeteneğe sahip bir ressam hem bir sanatçı hem de tuhaf bir ressam olarak, sadece kendi ülkesinde değil, yurtdışında da değerini kanıtlamış olan, en yüksek övgüye layık görülmüştür.Şöhretinin sözü Almanya’daki İmparatorun mahkemesine ulaşmıştır.İmparatorun mahkemesi Viyana’daki Habsburg mahkemesine (ve daha sonra Prag’a) atıfta bulunmuştur.Arcimboldo 1562’de I.Ferdinand’a mahkeme portrecisi olarak çağrıldı. Milan’ın yeni atanan başpiskoposunun kentin dini sanatçılarından daha geleneksel bir görsel dil konusunda ısrar ettiği göz önüne alındığında, Viyana’ya taşınma Arcimboldo gibi uyumsuz bir kişi için uygun bir anda geldi. Sanatçı bir ev bulmuştu ve sonunda 25 yılı aşkın bir süresini Habsburglara hizmet etmek için harcayacaktı.Ferdinand’a, oğlu II.Maximillian 1564-1576 hizmet etti. Daha sonra Ferdinand’ın torunu II.Rudolf ‘a 1576-1612’ye kadar hizmet etti.

En ünlü eserleri günün ortodokslarının çoğuna meydan okumasına rağmen Arcimboldo, nitelikli bir Rönesans ustasının tüm övgüleriyle Habsburg mahkemesine geldi. Bununla birlikte, Habsburg mahkemesi ilerici bir düşünce havası geliştirdi ve astronomların, botanikçilerin, zoologların, doktorların ve simyacıların yanında çalışan Arcimboldo, kendisini Avrupa’nın önde gelen sanat ve bilim merkezi olarak gören bir mahkemenin sunduğu yaratıcı özgürlüklerden zevk aldı. Bir portre ressamı olarak ve aynı zamanda bir dekoratör, kostüm tasarımcısı ve cömertçe temalı toplar için organizatör/planlayıcı olarak konukların portrelerini de çizmiş. Morigia’nın yazdığı gibi, ” Bu soylu ve ilham veren adam, orada toplanan tüm ünlü soylular arasında büyük şaşkınlığa neden olan çok sayıda nadir ve hassas sanat eseri yarattı ve efendisi ve efendisi ondan çok memnun kaldı.”Arcimboldo’ya böylece “yerine getiren” ve “onurlu” bir yaşama yol açan “değerlerine layık iyi bir maaş” ödendi.

Dahası, mahkeme kültürü Arcimboldo’nun yeteneklerinin gelişebileceği verimli bir ortam yarattı. İmparatorlar üzerinde hem sanatsal hem de kişisel olarak önemli bir etki yaptı. Örneğin I.Ferdinand’a çeşitli egzotik bitki, hayvan, nesne ve sanat eserlerini barındıran merak dolaplarını genişletmesinde yardımcı oldu. (Torunlarının koleksiyonlarıyla birlikte bu dolaplar Kunstkammer Viyana müzesi’nin çekirdeğini oluşturdu. Habsburg’da iken Arcimboldo, Bosch, Brueghel, Cranach, Grien ve Altdorfer gibi ressamların sanat eserlerinin etkisini de hissetti.

Arcimboldo’nun çalıştığı son imparator II.Rudolf  idi. On bir yıl süren bu dönemin, sanatsal kariyerinin zirvesini temsil ettiği düşünülmektedir. Bu kısmen Rudolf’un bahçecilik, botanik, egzotik yaratıklar ve objets d’art’a olan kişisel çıkarlarından kaynaklanıyordu. Arcimboldo, resimlerinde İmparatorun Avrupa’dan gelen ajanları tarafından toplanan ve saraydaki Sanat ve Müze Odalarında tutulan olağanüstü hayvan ve bitkilerle ilgili gözlemlerinden yararlanmakta özgürdü. Hayatının sonuna doğru bile büyük eserler üretmeye devam etti, en önemlisi Dört Mevsim (1590) olarak Kendi portresi ve metamorfoz tanrısı-Vertumnus (1590-91) olarak II.Rudolf’un portresi yaptı.

İmparatorun onu azletmesi için birkaç kez dilekçe veren Arcimboldo nihayet 1592’de Habsburg hizmetinden ayrılarak Prag’dan memleketi Milano’ya gitti.

II.Rudolf ‘un kendisine olan hayranlığının bir işareti olarak, aynı yıl Kont Palatine yapıldı ve “uzun, sadık ve vicdani hizmeti” için 1500 Ren loncasına layık görüldü.”1593’te 66 yaşında öldü ve kayıtlar böbrek taşlarını (çağdaş veba salgınının aksine) neden olarak gösterdi.

Arcimboldo’nun eserlerinin çoğu, Otuz Yıl Savaşı sırasında 1648’de İsveç’in Prag’ı işgali sonucu ne yazık ki kaybedilmiştir. Bu nedenle, eserinin çağdaş resmi biraz eksik. Ayrıca, bilinen eserlerden, geleneksel portreleri ve dini resimleri gibi pek çoğu gözden kaçmıştır.

Aksine, bugün sanatçıları ve eleştirmenleri büyüleyen meyveler, sebzeler, bitkiler ve hayvanlardan oluşan portrelerdir. Bu eşsiz Tavırcı resimler, filmlerde örneğin Harry Potter filmlerinde atıfta bulunulmaktadır.Çizgi romanlarda ve albüm kapaklarında dahi yer almıştır.

20. yüzyılda, Arcimboldo’nun çalışmaları, Arcimboldo’nun bileşik imgeleri ve alegorik imalarının büyük çekiciliğe sahip olduğu Salvador Dali gibi gerçeküstücülerin çıkarları nedeniyle yeniden canlandı. Fakat Modern Sanat Müzesi direktörü Alfred Barr’ın eserlerini 1930’ların Fantastik Sanat, Dada, Gerçeküstücülük sergisine dahil etmesi, Arcimboldo’nun sanat dünyasından yeni bir ilgi uyandırmak için en çok yaptığı uygulamaydı. O zamandan beri, sanat tarihçileri Arcimboldo’nun son derece bireysel tarzını yeniden değerlendirdiler ve onu 16.yüzyılın en büyük tavırcılarından birinin rütbesine yükselttiler. Bu arada Venedik’in Palazzo Grassi kentindeki 1987 tarihli “Arcimboldo Etkisi etkisi Yüzün 16. yüzyıldan 20. yüzyıla dönüşümü” sergisi, çalışmalarına optik yanılsamalar, çoklu görüntüler ve yüz tanıma ile ilgilenen psikolog ve bilim insanlarından ilgi uyandırdı. 2009 Yılında Amerikalı sanatçı ve film yapımcısı Philip Haas, Arcimboldo’nun Four Seasons serisine üç boyutlu bir saygı duruşunda dört büyük ölçekli fiberglas heykel yaptı. Haas şunları söyledi: “Arcimboldo’nun hayal gücüyle oynamak ve yeniden yorumlamak Rönesans’ı çağdaş hale getirmeme ve çağdaş sanatın sanat tarihinde kök salmasına izin verdi.”