Bu hayat’ta en büyük arzumuz nedir?Başarılı mı olmak yoksa başarısız mı olmak.

Eğer rotamızı seçebileceğimizi bilseydik,başarısızlığa uğramamızın imkansız olduğunu bilseydik,ne yapmak ,gerçekten ne yapmak isterdik?

Hayat’tan tam olarak memnun muyuz yoksa,yoksa onu kalbimizin arzusuna göre değiştirmek istermiydik?Kaderin elinde bir piyon olduğumuza inanıyormuyuz?Ama bu kesinlikle bizim için doğru değildir.Kararları ve emirleri veren bizleriz.Karar verirken bizler mutlak nüfuz alanında mutlak bir hâkimiyete sahibiz.Büyük İskender ya o kararları vermeseydi.Bugün onu konuşurmuyduk?İşte biz bu kararları vererek doğruya ulaşabiriz.Bizler bu şekilde başarıya ulaşabiriz.Ve bu durumda başarısız olma imkansız olur.Eğer bunu nasıl yapacağımızı anlarsak rotamızı çizebiriz.Hedeflerimize ulaşabiliriz.Herşey bizim içgüdümüzle başlar.

Tüm insanlarda tek bir zihin vardır.Her insan bu zihnin tek bir giriş noktasıdır.İnsanoğlu evren’e özgü bir varlıktır.İnsanoğlu evren’in özgür varlığıdır.İnsanlar Eflatun’un düşüncelerini hissedebilir.Herhangi bir zaman da herhangi bir durumda bir insan’nın başına neler gelir bunları anlayabilir.Empati kurabilir.

İnsan’nın bu hayat’ta kendine yapabileceği en büyük iyilik kendisi karar verebilmesidir.Zihin gücümüz irademiz bizleri her zaman doğru’ya götürmesede bir gün bizi başarıya ve mutluluğa götürür.Eğer bu hayat’ta bir arzumuz varsa biz bu arzumuzun peşine gitmeliyiz.Seçeceğimiz hedeflerler ne kadar uzak’sa biz kararlarımızla yakınlaştırmalıyız.

Vereceğimiz kararlar bizi başarıya götürecektir.Cesaret kazanmanın yarısıdır.Hedeflerimizi kısıtlamak bizi sadece körelten bir hayat’a doğru götürür.Arzulamız içimizde sadece bir ukte olarak kalır.Unutmamalıyız bu hayat bizim için verildi.Biz yaşamalıyız.Başkaları için yaşayıp kendimizi köreltmemeliyiz.

                                                 Mustafa Ertan