Edmonia Lewis Kimdir ?

Edmonia Lewis Biyografi 

AFRİKALI VE KIZILDERİLİ HEYKELTIRAŞ

Doğum: 4 Temmuz 1844 – Greenbush, NY

Ölüm: 17 Eylül 1907 – Londra, İngiltere

Edmonia Lewis’in Biyografisi

Edmonia Lewis’in doğumu ve erken kökenleri hakkındaki bilgiler, büyük ölçüde sanatçının kendi hırsları nedeniyle belirsiz ve çelişkilidir. Sorulduğunda, sanatçı olarak başlangıçlarını canlandırmak için genellikle erken yaşamı hakkında farklı anlatılar yaratırdı.1865’te pasaport başvurusunda bulunduğunda, 4 Temmuz 1844’te Greenbush’ta (şimdi Rensselaer), NewYork’ta “ya da yaklaşık” doğduğunu belirtti.

Babası Samuel Lewis, muhtemelen Batı Hint Adaları’ndan bir beyefendinin hizmetçisi olarak çalışan özgür bir Afrikalı-Amerikalıydı.Kanadalı annesi Catherine, Afrikalı ve Ojibwe (Chippewa) ebeveynlerinin kızıydı.Sanatçıya göre, doğumda ona “Wildfire” adı verildi. Annesinin ebeveyni tamamen Kızılderili olmadığı için, ne Lewis’in ne de annesinin veya erkek kardeşinin Ojibwe rezervasyonunda yaşamasına izin verilmedi.

Lewis dokuz yaşındayken, anne ve babası ölmüştü.O ve büyük üvey kardeşi Samuel veya “Sunrise” daha sonra teyzeleri tarafından Niagara Şelalesi turizm merkezi yakınlarındaki New York’ta büyütüldü.Daha sonra görüşmecilere, annesinin kabilesi ile birlikte göçebe bir hayat yaşadığını, Ontario Gölü’nün kuzey kıyısında balık tuttuğunu ve avlandığını söyleyecekti. Lewis, kendilerini desteklemek için kabilenin sepetler ve tüy kalem işi yaparak Niagara Şelaleleri’ndeki turistlere sattığını bildirdi.

Lewis’in erkek kardeşi Samuel, onun eğitime girmesine sponsor oldu. Genellikle Montana’da Altına Hücum sırasında spekülatörlerin batıya doğru hareketini izleyen bir girişimci olarak tanımlanan Samuel, Edmonia’nın Albany’deki bir Baptist kölelik karşıtı yatılı Okulu’na kaydolması için ödeme yaptı. Uygunluğa direndiği için yaklaşık üç yıl sonra ayrıldığını söylerdi.1859’da, 15 yaşındayken, azınlık ve kız öğrencileri kabul etmesiyle tanınan Ohio’daki ilerici Oberlin Koleji’ne nihai giriş için bir hazırlık programına kabul edildi.Lewis, yaklaşık bir düzine beyaz kız öğrenciyle birlikte, ateşli bir kölelik karşıtı ve ırklar arası karma eğitimin yararlarının sözcüsü olan Rahip John Keep’e gitti. Oberlin’in Mütevelli Heyeti üyesiydi.

Oberlin’in üniversite hazırlık bölümündeki ilk yılında, Mary’nin ilk adını benimsedi ve zooloji, Fransızca ve retorik gibi çeşitli derslere katıldı. Ücretsiz olarak “doğrusal çizim” dersine katılmasına izin verildi.Ayrıca heykel ve diğer sanat derslerine katıldı ve bildirildiğine göre “canlı bir mizah anlayışına ve zararsız yaramazlıklara düşkün” olarak tanımlandı.Ayrıca beyaz ev arkadaşlarıyla barış içinde yaşıyor ve çalışıyor gibi görünüyordu ve üniversite kurallarına uyuyordu.

Oberlin’deki başarılı üç yılı, diğer iki sınıf arkadaşının karıştığı bir olay ve bunun talihsiz sonuçları onun nihai olarak ayrılmasıyla sonuçlandı.27 Ocak 1862’de, bir üniversite tatili sırasında, Lewis’in iki beyaz ev arkadaşı, erkek arkadaşlarıyla refakatsiz bir kızak yolculuğuna çıkma planlarını açıkladı.Lewis, soğuk akşama hazırlanmaları için genç kadınlara baharatlı şarap hazırlayıp servis etti. Dışarı çıktıklarında ev arkadaşları ciddi şekilde hastalandı.Belirtilerinin zehirlenmeye işaret ettiği bildirildi.Daha sonra belgelenen tıbbi tanıklık, Lewis’in baharatlı şaraba eklediği bir bileşeni tanımladı.Afrodizyak olarak adlandırılan ve daha popüler olarak İspanyol Sineği olarak bilinen cantharides. Ona karşı suçlamalar yapıldı ve bir dava takip edilecekti.Ancak gözaltına alınmadı. Oberlin kasaba basını birkaç hafta boyunca olaya değinmedi.Belki de bazı vatandaşların resmi olmayan bir şekilde harekete geçmesine neden olan olayla ilgili bu resmi öfke eksikliğidir.

Karanlık ve soğuk bir akşam, yaşadığı Muhterem Kale’nin evinden çıkarken Lewis yakalandı, açık bir alana sürüklendi ve feci şekilde dövüldü.Yerel haberler ortaya çıkmaya başladı, ancak Lewis’e ne olduğuna değinmediler ve adını vermekten de kaçındılar.

Yaralarının ciddiyeti nedeniyle duruşmaları ertelendi.Sonunda, 27 Şubat 1862’de, kendisi de ırksal olarak karışık bir mirasa sahip olan ve bir Oberlin mezunu olan avukat John Mercer Langston, Lewis’in suçlanıp suçlanamayacağını belirlemek için kamuoyuna açık bir duruşmada onu savundu.Langston, “yetersiz kanıt” kararı aldı.Ne yazık ki, Lewis daha sonraki iki olayda ek yanlış tanımlamalar sürdürdü.1863’te sanat malzemelerini çalmakla suçlandı.Ancak yetersiz kanıt nedeniyle suçlamalar düştü.Aynı yıl, yerel bir hırsıza yardım ve yataklık etmekle suçlandı.Sonunda Oberlin’i tamamen ve elinde bir derece olmadan bıraktı.

Kardeşi tarafından desteklenmeye devam eden Lewis, 1864’ün başlarında sanat alanında kariyer yapmak umuduyla Boston’a gitti.Rahipten gelen bir tavsiye mektubu, onun kölelik karşıtı bir topluluğa katılmasına yardımcı oldu. Benjamin Franklin’in bir heykelinin görüntüsü, heykelde çalışmaya devam etmesi için ona ilham verdi.Sonunda, önde gelen kölelik karşıtı John Brown’un (1800-59) büstünü (1860) yaratan heykeltıraş Edward Augustus Brackett’in (1818-1908) altında çıraklık yaptı.Daha sonraki röportajlarda Lewis, “John Brown’ın büstünü yapan bir adam, halkımın bir arkadaşı olmalı” dedi. Brackett, sanatsal eğitim ve rehberliğe ek olarak, ona bazı kil ve aletler ve kopyalarını modellemesi için bazı küçük, yontulmuş heykel parçaları verdi.

Lewis, modelleme ve dökümün temel tekniklerinde hızla ustalaştı.Brackett yaptığı işten memnundu.Ünlü kölelik karşıtı kişilerin alçı madalyonlarını ve büstlerini yaptı.İlk profesyonel sanat eseri, John Brown’un alçı madalyonuydu. Abolisyonist basın, onu davaları için başlıca örnek olarak yüceltti.Tanınmış kölelik karşıtı Lydia Maria Child (1802-80) Lewis ile birkaç kez röportaj yaptı ve önemli kölelik karşıtı gazetelerde çalışmaları hakkında makaleler yayınladı.Marjinalleştirilmiş ırk statüsünün farkında olduğunu ve bunun kendisinin ve çalışmasının eleştirel olarak nasıl karşılanabileceğini ifade eden Lewis’in Child’a şunları söylediği bildirildi: “Bazıları beni övüyor çünkü ben siyahi bir kızım ve bu tür bir övgü istemiyorum.Kusurlarımı göstermeni tercih ederdim, çünkü bu bana bir şey öğretecek.”

1864’te Lewis, Boston Renkli Bayanlar Sağlık Komisyonu tarafından düzenlenen Massachusetts’in üç siyah alayı için para toplamak amacıyla bir fuara katıldı.54. Massachusetts Piyadesinin iki kahramanının portrelerini sundu. Sargeant William H. Carney’nin (şimdi kayıp) tam boy bir figürü, Kongre Onur Madalyası’na layık görülen ilk siyah adam ve Albay Robert Gould Shaw’un büstü , “Özgürlük Şehitliği” sözleriyle yazılmıştır.Shaw, Piyade’ye komuta etti ve 1863’te Fort Wagner’in ikinci savaşında öldürüldü.Lewis, 54 Massachusetts Alayı Kuzeyden gelen ilk siyah Birlik alayı Mayıs 1863’te Boston’da yürüyordu ve Shaw’ın kölelik karşıtı davaya olan bağlılığına hayran kalmıştı. Portre büstü başarılı oldu ve itibarını kazandı.Shaw’ın ailesi, onun saygısını takdir etmek için bir büst satın aldı. Lewis, Shaw büstünün kopyalarının yanı sıra fotoğrafları da satarak, 1865’te İtalya’ya bir geziyi finanse etti. “Sanat kültürü için fırsatlar elde etmek ve sosyal bir yer bulmak için pratik olarak Roma’ya sürüldüm.Sürekli rengimin hatırlatılmadığı bir atmosfer. Özgürlükler diyarında Amerika renkli bir heykeltıraş için yer yoktu.” Lewis ve diğer Amerikalı kadın heykeltıraşlar, o zamanlar çok yaygın olan cinsiyete dayalı kısıtlamalar olmadan daha özgürce yaşayabileceklerini ve çalışabileceklerini hissettiler.

Lewis kariyerinin çoğunu İtalya’da geçirdi.Floransa’ya ilk kez 1865’te geldi ve sanatçılar Hiram Powers (1805-73) ve Thomas Ball (1819-1911) ile tanıştı. Onların rehberliğinde heykel tekniklerini geliştirdi.Daha sonra 1866’da Roma’ya gitti ve birkaç yıl burada kaldı. Heykeltıraş Harriet Hosmer (1830-1908) ile arkadaşlığını yeniledi ve gurbetçi kadın Amerikalı ve İngiliz heykeltıraşlardan oluşan bir topluluğa katıldı.

Bir zamanlar ünlü İtalyan heykeltıraş Antonio Canova’nın (1757-1822) oturduğu bir stüdyoda yaşadı ve çalıştı ve mermerden heykel yapmaya başladı.

19. yüzyıldaki çoğu heykeltıraş gibi , Neoklasik tarzda çalıştı, antik Yunan ve Roma heykeltıraşlarının beyaz mermer eserlerini çağrıştırdı.Küçük büstler yaptırırken, aynı zamanda tam boy heykeller de yaptı.Çalışmalarının kendisine tamamen özgün olduğunu ortaklaşa kanıtlamak ve paradan tasarruf etmek için Lewis, maketlerini yaptı ve son parçalarını tamamen asistanların yardımı olmadan büyüttü.

1867’de, Roma’ya gelişinden sadece bir yıl sonra, Forever Free’yi tamamladı.İki özgür Afrikalı kölenin bir tasviri. Ekim 1869’da, heykelin Boston’daki Tremont Tapınağı’ndaki adanmasına katılmak için Amerika Birleşik Devletleri’ne döndü. Heykel, resmen kölelik karşıtı önde gelen bakan Rahip Leonard A. Grimes’e sunuldu.

Lewis’in Roma’daki varlığı, İtalyan ve Avrupa basınında hızla kabul edildi. Hem hayat hikayesi hem de çalışmaları hakkında makaleler basında olumlu bir şekilde yer aldı.Henry James (1843-1916) onu ünlü olarak “plastik malzemesinin rengiyle pitoresk bir tezat oluşturan rengiyle şöhretinin yalvaran temsilcisi olan bir zenci” olarak tanımladı.

Dönemin dilini kullanarak ve ironi ne olursa olsun, Lewis’i “Beyaz Marmorean Sürü” dediği grubun üyeleri arasına dahil etmesi başarısını vurguladı.Çok üretkendi ve çalışmaları çok talep gördü.Stüdyosu, bunlarla listelendi. Roma için en iyi rehber kitaplarda yer alan diğer sanatçılardan biri, Amerikalılar için Büyük İtalya Turu ve Avrupa’nın geri kalanı için modaya uygun bir duraktı.

Eserlerinin çoğu edebi, tarihi ve ırksal temalara dayanmaktadır.Kızılderili mirasından yararlanarak, bazı çalışmalarını Henry Wadsworth Longfellow’un (1807-82) son derece ünlü Song of Hiawatha şiirine dayandırarak günün heykelsi modasını takip etti. Bu heykeller Lewis için ani bir başarıydı.

Longfellow daha sonra Roma’daki stüdyosunda bir baskın için oturacaktı. Lewis’in diğer portre büstleri arasında Abraham Lincoln, ünlü kölelik karşıtı kişiler ve kişiliklerin yanı sıra İncil ve Greko-Romen mitolojisinden karakterler yer alıyor.Becerilerini geliştirmek için Roma’daki kamu koleksiyonlarından klasik heykeller kopyaladı.Dindar bir Katolik, bir dizi dini eser yarattı. Koleksiyonerler bu eserleri şömine raflarını ve ön salonlarını süslemek için satın aldılar. Bu komisyonlar ona oldukça istikrarlı bir gelir sağladı.

İtalya’da bulunduğu süre boyunca, hem Boston’lu bir aktris ve Roma’daki gurbetçi heykeltıraşlar için çok önemli bir figür olan Charlotte Cushman’dan (1816-76) hem de anti kölelik sebebi. Cushman, Lewis’i daha geniş göçmen topluluğuyla tanıştırdı ve sık sık düzenlediği akşam suarelerinde turistleri ziyaret etti.İnsanları Lewis’in stüdyosuna yönlendirdi ve hatta koleksiyonerlerin eserlerini satın almasını kolaylaştırarak sanatçıya maddi yardımda bulundu.

Lewis sadece birkaç ziyaret için Amerika Birleşik Devletleri’ne dönecekti. 1870’lerde Chicago’ya yaptığı bir gezide, hem heykeltıraş şapkası ve ceketi hem de hacimli koyu renkli bir şal içinde poz vererek bir dizi carte de Visite resmi için oturdu. Bu resimler sanatçının bilinen tek portreleridir.

İtalya’da belgelenen yılları, 1876’da birçok kişinin başyapıtı olarak kabul ettiği Kleopatra’nın Ölümü’nün tamamlanmasıyla doruğa ulaştı.Bu 3000 kiloluk heykel, hem Amerika’nın Bağımsızlık Bildirgesi’nin yüzüncü yıl dönümünü kutlayan hem de teknoloji, zanaat ve posta sanatındaki en son gelişmeleri destekleyen çok büyük ve önemli bir fuar olan Philadelphia’daki 1876 Centennial Exposition için özel olarak hazırlandı.

İç Savaş dönemi

Lewis, katılan sadece iki Siyah sanatçıdan biriydi.Roma’da yaşayan ve çalışan tüm Amerikalı gurbetçi heykeltıraşlarla birlikte (geri kalanı Kafkasyalıydı) Lewis bu çok önemli etkinliğe katılmaya davet edildi. O ve diğer birkaç heykeltıraş, Kleopatra’yı taşta tasvir etmeyi seçti.Mısır kraliçesine duyulan bu hararetli ilgi, Batı Uygarlığının doğum yeri olarak kabul edilen eski Mısır’a karşı Amerikan kültürel cazibesinin bir çağının yüksekliğini yansıtıyordu.Kölelik karşıtları ve Siyah entelektüeller için, aynı zamanda son derece uygar bir Afrika olan kozmopolit Siyahlığın artan duyarlılığı ile daha yakından ilişkili hale geliyordu.Lewis’in Kleopatra tasviri, yılan sokmasıyla (kendi kendine) ölümünden hemen sonra tahtında oturan Mısır kraliçesini temsil eder.

Ancak kraliçenin yüz hatları ve saçları onun Afrika mirasını yansıtmıyor. Bunun yerine, herhangi bir beyaz, Neoklasik kadın figürünün tipik özelliklerine ve görünümüne sahiptir. Lewis, Kleopatra’sının daha çok beyaz bir köle sahibi olarak görülmesini istemiş olabilir.Ayrıca Siyah bir kadın olarak kendisi ile heykelinin öznesi arasına biraz mesafe koymak istemiş olabilir.Eleştirmenler, genellikle duygusal niteliklerini öven, ancak bazen sanatçının azınlık statüsüne aşırı odaklanarak çalışmaya coşkuyla yanıt verdi.

Heykelin Serginin ötesindeki tarihi benzersizdir. Fuarda satılmadığı için depoya kaldırıldı. 1878’de Chicago Interstate Exposition’a getirildi. Muhtemelen orada satıldı ve daha sonra Chicago’da bir salona yerleştirildi. Kumarbaz ve Harlem Yarış Pisti “Blind John”un sahibi Condon, sahibi olduğu “Kleopatra” adlı yarış atının mezarını işaretlemek için bar sahibinden satın aldı.Mezar, Chicago banliyösünde Forest Park olarak bilinen yarış pistinin tribününün önündeydi.1970’lerde heykel, yıllarca kaldığı bir depoya taşındı.Forest Park Tarih Kurumu’nun bir üyesi 1985 yılında heykeli satın alıp Forest Park Alışveriş Merkezi’ndeki depoya koyduğunda, nihayet çalışma hakkında daha fazla araştırma yapıldı.

Lewis’in Roma’ya dönüşü üzerine, daha da fazla heykel siparişi aldı.1872 ve 1879 arasında, daha fazla kölelik karşıtı büstler yarattı.1877’de eski ABD Başkanı Ulysses Grant, Roma ziyareti sırasında onun için portre konusu olarak oturdu.

Gizem, Lewis’in hayatının geri kalanını örter. Neoklasizmin popülaritesindeki düşüşle birlikte, 1880’lerde çalışmalarına olan talepte bir düşüş yaşandı. 1901’de Londra’ya taşınmıştı.Görünüşe göre Hammersmith bölgesinde yaşadı ve 1907’de orada öldü. Ölüm belgesi, bir böbrek rahatsızlığı olan Bright’ın ölümünün nedeni olduğunu gösteriyor.

Lewis, St. Mary’s Roma Katolik Mezarlığı’nda isimsiz bir mezara gömüldü. 2017’de başarılı bir bağış kampanyası, Lewis’in mezar yerine tanımlayıcı bir işaretçinin yerleştirilmesi için ödeme yaptı.

Edmonia Lewis’in Kısa Bir Kariyer Değerlendirmesi 

Edmonia Lewis’in hayatı ve başarıları, diğer sanatçılara, özellikle Harlem Rönesans hareketinin kadın sanatçılarına ilham verdi.Meta Vaux Warrick Fuller , 1921’de ünlü Etiyopya Uyanışı’nı yaratırken aklında Lewis’in eserlerini almış olmalı.Fuller gibi, çağdaş Amerikalı sanatçı Kara Walker da Lewis’in başarılarının muhtemelen farkındaydı.Walker, ünlü siyah-beyaz silüetlerinde, genellikle kölelik tarihiyle ilgili olan ırk ve cinsiyet konularını araştırıyor.Bu popüler Viktorya dönemi portre formatından yararlanması, Lewis’in aynı dönemden kalma çalışmalarıyla daha da ilgilidir.

Son yıllarda sanatçıya ilgi yeniden arttı.Lewis’in sanata ve siyahların tarihine katkıları bugün devam eden araştırmaların konusudur.Hayatı boyunca çok fazla ilgi görmesine rağmen, ölümünden sonrasına kadar sanatsal olarak tam olarak tanınmadı. Lewis’in Ölmekte Olan Kleopatra heykelinin kurtarılması ve restorasyonu, hayatına ve kariyerine olan bu ilginin yeniden canlanmasına yardımcı oldu.En ünlü eserlerinden bazıları Amerika Birleşik Devletleri’ndeki büyük müzelere dahil edilmiştir ve birçok önemli sergide yer almıştır. 

19. yüzyılın sonlarında hem ırk hem de cinsiyet sorunları tarafından tehlikeye atılan erken yaşam ve kariyer çıkarlarının üstesinden gelmek içinYüzyılda, Lewis doğduğu ülkeden gerçek mesafeyi etkilemek zorunda kaldı.Kendisinden bahsetmesi istendiğinde, egzotik geçmişini geliştirmek ve Neoklasik heykeline daha yüksek bir anlatı kazandırmak için kendi biyografisinin bölümlerini süsledi. Lewis’in seçtiği konular hem popüler Amerikan sanat zevklerine hem de kölelik karşıtı zihniyet koleksiyonerlerine hitap etti.Yine de, bu denekleri dolduran rakamlar, yalnızca seçici olarak, yerli Amerikalı veya Afrikalı bireylerin gerçek görünümlerine benziyordu.Bu, Lewis’in kişiliğini ve günün meselelerini işiyle kaynaştırmak için vurmuş olabileceği devam eden sanatsal müzakerelere işaret ediyor.

İzleyicilerin potansiyel olarak sanatçıyı ve yarattıkları sanatı birbirine karıştırmaktan kaçınması tercih edilen bu durum, Alfred Stieglitz , çalışmalarını özgürleştirilmiş, genellikle erotikleştirilmiş kadınlığın bir tür somutlaşmışı olarak tanıtırken bile, bir kadın sanatçı yerine sanatçı olarak bilinmek istediğini kararlılıkla iddia eden Georgia O’Keeffe gibi yüzyıl kadın sanatçıları oldular.