Claude Cahun Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Claude Cahun – Biyografi ve Miras

FRANSIZ FOTOĞRAFÇI, YAZAR VE SİYASİ AKTİVİST

Doğum: 25 Ekim 1894 – Nantes, Fransa

Ölüm: 8 Aralık 1954 – St Helier, Jersey, Büyük Britanya 

Claude Cahun’un Biyografisi

Çocukluk

Claude Cahun, 1894’te Fransa’nın Nantes kentinde Lucy Schwob olarak orta sınıf bir Yahudi ailede doğdu. Lucy Schwob daha sonra bir sanatçı ve yazar olarak cinsiyetten bağımsız olarak Claude Cahun oldu. Lucy’nin bir erkek kardeşi George ve Sembolist hareketin bir parçası olan tanınmış bir yazar olan Marcel Schwob amcası vardı . Marcel Schwob Paris’te ünlüydü ve Oscar Wilde’ın iyi bir arkadaşı oldu . Cahun’un dedesi David Leon Cahun da Oryantalist hareketin önemli bir entelektüel figürüydü ve bu nedenle sanatçı daha çocuklukta yaratıcı ve entelektüel bir ortama dalmıştı.

Cahun’un annesi akut akıl hastalığından o kadar acı çekti ki, hastaneye kaldırıldı ve Cahun esas olarak kör büyükanneleri tarafından büyütüldü. Kısmen bir annenin hastalığı ve ayrıca Fransa’daki okuldaki Yahudi karşıtı bir olay nedeniyle Cahun, kısa bir süre İngiltere’nin Surrey kentinde yatılı okula gönderildi. Cahun bir genç olarak anoreksiya, intihar düşünceleri ve anneleri gibi aynı zayıflatıcı depresyon nöbetlerinden muzdaripti. Şans eseri, Cahun’un aşk ve müstakbel hayat arkadaşı Suzanne Malherbe ile tanışması da bu dönemde olmuştur. Cahun daha sonra bu buluşmayı “yıldırım karşılaşması” olarak nitelendirdi ve aralarındaki ilişki Cahun’un yaşamında ve sanatında kilit biçimlendirici faktörlerden biri haline geldi. Cahun’un babası daha sonra Malherbe’nin annesiyle evlenerek Malherbe Cahun’un üvey kardeşi oldu.  

Eğitim 

Çiftin cinsiyet tarafsızlığı girişimi elbette oldukça tartışmalıydı, ancak Cahun ve Moore kendilerini o sırada cinsiyetle deneyler yapan Parisli avangardın küçük grup üyeleriyle ilişkilendirmeye başladılar . 1920 civarında, Marcel Duchamp , kadın alter-egosu olan Rrose Selavy’nin sanatsal kişiliğini tanıttı. Ancak Cahun ve Moore için, yeni isimleri benimsemeleri cinsiyet değiştirmekle ilgili değil, bu tür muhalif inşa edilmiş bağlardan tamamen kaçmakla ilgiliydi.

Paris’te Cahun, Sorbonne’da edebiyat ve felsefe okudu. 1922’den itibaren Cahun ve Moore, avangard yazarları ve sanatçıları davet ederek evlerinde salonlar ve etkinlikler düzenlemeye başladılar. Cahun, 12 yaşından beri fotoğrafçılık ve otoportre ile ilgilenmesine rağmen, 1920’lere kadar Cahun’un medyumla ciddi bir şekilde denemeye başlaması ve bazı karizmatik ve ünlü imajlar yaratması değildi. Bu süre zarfında Cahun, gruba yakından bağlı olmasa da Sürrealist hareketin sınırlarındaydı. Cahun ve Moore ayrıca, Cahun’un rol aldığı ve Moore’un sahne dekorları ve kostümler tasarladığı deneysel tiyatro Le Plateau’nun yönetmeni Pierre Albert-Birot’a aşina oldu. Cahun, fotoğrafın yanı sıra 1920’lerde yazmaya da ağırlık verdi. Cahun romanını yayınladıKadın Kahraman 1925 yılında, ve yazıları ve foto önemli bir koleksiyon kolaj Aveux Sigara Avenus 500 kopya sınırlı sayıda yaptı.

Olgun Dönem

Moore ile birlikte, Cahun 1930’lar boyunca siyasete daha fazla ilgi duymaya başladı ve birlikte Avrupa’da faşizmin yükselişini protesto ettiler. 1932’de Cahun, Sürrealist akımın kurucularından Andre Breton ile tanıştığı ‘Association des Ecrivains et Artistes Revolutionnaires’e katıldı. Cahun, ilk görüşmelerinde Breton’a bir Aveux Non Avenus kopyası sundu ve deneysel metin onu etkiledi. Arkadaş oldular ve Breton bir zamanlar Cahun’u “zamanımızın en meraklı ruhlarından biri” olarak adlandırdı. Cahun’un Moore ile işbirliği içinde yaptığı edebi eseri, René Crevel, Robert Desnos ve Cahun’un bir akıl hastanesini ziyaret ettiği şair ve ressam Henri Michaux da dahil olmak üzere Sürrealist grubun diğer kilit üyelerini de etkiledi. Bu toplantılar Sürrealist grupla daha yakın bir ilişki kurdu ve Cahun, 1936’da Londra ve Paris’te düzenlenen önemli Sürrealist sergileri de dahil olmak üzere onlarla çalışmalarını sergilemeye başladı.

Siyasi açıdan, 1935, Sürrealistler ve Fransız Komünist Partisi arasında büyük bir bölünme gördü ve Cahun ve Moore , savaşın dalgasını durdurmak için sanatı kullanmaya çalışırken Breton ve Georges Bataille’ın tarafında kaldılar. Özellikle Breton, Cahun’u Sürrealizm pahasına Komünizme dönen Louis Aragon’a karşı bir çürütme yazmaya teşvik etti . Cahun’un “Bahisler Açık” adlı metni, Aragon’un fikirlerini eleştirir ve mesajını “dolaylı eylem” yoluyla yaymak için propaganda yerine şiir kullanan bir sanat türünü teşvik eder.

1937’de Cahun ve Moore, İngiltere ve Fransa arasındaki bir İngiliz adası olan Jersey’deki La Rocquaise adlı bir eve taşındı. Cahun ve Moore (hem fotoğrafik hem de edebi) sanat yaratmaya devam etseler de, bu noktadan sonra daha geniş dünyayla çok az temasları oldu ve bu da Cahun’un Sürrealist harekete katılımını etkili bir şekilde sonlandırdı. Bu sırada Cahun ve Moore orijinal isimlerini tekrar kullanmaya başladılar ve Jersey’nin diğer yerel sakinleri tarafından “les mesdames” olarak tanındılar ve kedilerini bir kurşun üzerinde yürüyüşe çıkarmak ve kedilerini yürüyüşe çıkarmak gibi garip davranışlarıyla ün kazandılar. Pantolon giymek.

Geç Dönem

İkili, Nazizmin Avrupa’da yayılmasını gözlemledi ve 1940’ta Almanlar Jersey’i işgal etti – anakara İngiliz toprağına en yakın oldukları zaman. Cahun ve Moore kaçmamaya karar verdiler, bunun yerine Nazi karşıtı propaganda üreterek direnişte yer aldılar. İki yaşlı kadın olarak, başlangıçta yıkıcı müdahalelerden şüphelenilmediler. Bu onlara, birliklerin moralini bozmak ve onları firar etmeye teşvik etmek isteyen Alman askerlerinin ceplerine ev yapımı broşürleri atacakları etkinliklere katılmaları için bolca fırsat verdi. Cahun, etkinliklerini Sürrealist grubun bir parçası olarak savunduğu “dolaylı eylemin” bir uzantısı olarak gördü ve direnişlerini “militan bir sürrealist faaliyet” olarak nitelendirdi.

Ancak Temmuz 1944’te çift BBC’yi dinlemek ve askerleri isyana teşvik etmekle suçlanarak tutuklandı ve ölüme mahkum edildi. Neredeyse bir yıl boyunca ayrı hücrelerde tutuldular, ancak Mayıs 1945’te adanın kurtarılmasıyla serbest bırakıldılar. Eve döndüklerinde sanatlarının çoğunun Naziler tarafından yok edildiğini keşfettiler.

1951’de Cahun, direnişin bir parçası olduğu için Fransız Şükran Madalyası ile ödüllendirildi. Cahun, bir süre kötü sağlıkla mücadele ettikten sonra 1954’te öldü, muhtemelen hapishanede geçirilen süre ile birleşti. 

Cahun’un sanatsal çalışmaları, farklı kişilikleri ve sıra dışı kişisel hayatı, Cahun’u sonraki birçok sanatçı için ilham ve ilgi figürü haline getirdi. Cinsiyet değiştiren benlik sunumu ve heteroseksüel olmayan ilişki, Cahun’u hem eşcinsel aktivistler hem de Feminizm severler için önemli kılıyor. Ayrıca, Cahun’un kendi portrelerinde fotoğraf kullanımı, erkek olmayan sanatçılar arasında ortaya çıkan önemli bir geleneğin başlangıcını görüyor. Cahun’un yaklaşımı, toplumsal cinsiyet, cinsellik ve güç konularını bir arada keşfetmek isteyen bir sanatçının ikili arzusuna dokunuyor. Örneğin, Gillian Wearing yakın zamanda Cahun’un yapıtına doğrudan yanıt olarak bir dizi eser yaptı , bunlara Me as Cahun Holding a Mask of My Face(2012). Bu fotoğrafik otoportrede Wearing, Cahun’un I Am In Training Don’t Kiss Me serisinden (c.1927) ikonik otoportresini yeniden yaratıyor . Kendi yüzünün mükemmel bir kopyası olan başka bir maskeyi tutarken, Cahun’un yüzünün bir maskesini takarak fotoğraf çekiyor.

Cahun’un çalışması, David Bowie gibi cinsiyet ikililerini parçalayan ünlü figürler için de etkili oldu. 2007’de Bowie, New York’ta Cahun’un çalışmalarının bir sergisini hazırladı. Cahun için, “Ona transgresif diyebilirsin ya da sürrealist eğilimlere sahip bir man Ray giydirebilirsin. Birleşik Krallık’ta, orijinal Sürrealist hareketin kurucu bir takipçisi, arkadaşı ve çalışanı olarak kesinlikle hak ettiği türden bir tanınmaya sahip değil.”