Cemil Meriç Kimdir? Hayatı Ve Eserleri Nelerdir?

Cemil Meriç Sözleri

Aşk bir teslimiyettir, eriyiştir.Yeniden doğmak için uyanıştır.Aşkın bütün sırrı iki kelimede: varlığında soyunmak.

Kitap bir limandı benim için.Kitaplarda yaşadım ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim.

Çok zaman kaybettik. Çok zaman ve biraz da ümit.Yaşamak bu galiba.

Açılmayan bir kitap gibiyim.Küskün ve biçare.

Aydınların aydınlatılmadığı halkı, soytarılar aldatır.

Sana kızmıyorum. Sen bu kadarsın. Bilmeliydim.

Çıkar konuşunca, vicdan susar.

Yaşamaktan korkuyorsun sevgilim. Ve saadetten korkuyorsun. Halbuki hayatın ve saadetin ta kendisisin.

Hayat herkesin yaşadığı, kimsenin yaşamaktan hoşlanmadığı komedya.

Kitaptan değil, kitapsızlıktan korkmalıyız.

Hangi beste sözün musikisiyle, sözün füsunuyla boy ölçüşebilir.

Mütercim, mutlak’ı arayan bir çılgın, ‘felsefe taşı’nı bulmaya çalışan bir simyagerdir.

Duygunun asaleti, kuvvet ve isabetindedir.

Ben bu kadar acıyı sen de başkalarına benze diye çekmedim.

Yığın düşünmez, maruz kalır.

O kadar yalnızdım ki karanlıklardan iblis’in eli uzansa minnetle sıkardım.

Sol ve sağ. çılgın sevgilerin ve şuursuz kinlerin emzirdiği iki ifrit.

Ormanı görmedin. ağacı görmedin. rüzgârin önüne savurduğu birkaç kuru yaprağı insan zekasının bütünü sanı.

Kitap, istikbale yollanan mektup. smokin giyen heyecan, mumyalanan tefekkür.

Aldatmayan tek sevgili var dünyada: mutlak güzel.

Meçhule açılan bir kapıdır kitap. Meçhule, yani masala, esrara, sonsuza.

Nereye gidersen git, bulacağın aydınlık, zihninin aydınlığı kadar olacaktır.

Bu çökmeye hazır medeniyet üç sütun üzerinde duruyor; süngü, açlık, fuhuş.

Tarihimiz, mührü sökülmemiş bir hazine.

Her büyük adam kucağında yaşadığı medeniyetin üvey evladıdır.. Zira o başkalarının veya geleceğin çocuğu, kendi medeniyetinin değil.

Yaşayanları yöneten ölülerdir. Demek ki öldürülmesi gereken ölüler de var.

Kelam, bütünüyle haysiyettir.

Aydın olmak için önce insan olmak lâzim. İnsan mukaddesi olandır.İnsan hırlaşmaz, konuşur, maruz kalmaz, seçer .Aydın kendi kafasıyla düşünen, kendi gönlüyle hisseden kişi.Aydını yapan; ‘uyanık bir şuur, tetikte bir dikkat ve hakikatin bütününü kucaklamaya çalışan bir tecessus..

Hayat herkesin yaşadığı, kimsenin yaşamaktan hoşlanmadığı komedya.

Avrupa tarihi, bir sınıf kavgası tarihidir.

Gerçek hükümdarlar, ebedi hükümrandırlar. Hazineleri yağma edildikçe zenginleşirler.

Sağ ve sol: anladım ki bu iki kelime, aynı anlayışsızlığın, aynı kinlerin, aynı cehaletin ifadesidir

Din, bir susuzluk, sonsuza karşı duyulan özlem. Bilgi değil, aşk.

Kendi gerçeğimizi kendi kelimelerimizle anlayıp anlatmak, her namuslu yazarın vicdan borcu.

Her yüzyılda birkaç kişi düşünür, diğerleri ise onların düşündüğünü düşünür.

Birbirini bütün tedaileriyle karşılayan iki kelimeye ne aynı dilde rastlarsınız ne iki ayrı dilde.

Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını yaşanmaz’laştıranlardır.

Kültür, homo ekonomikus’un kanlı fetihlerini gizlemeye çalışan birer şal.

Çok zaman kaybettim. Çok zaman ve biraz ümit. Yaşamak bu galiba.

Güneş ülkeleri aydınlatır, sözler milleti.

Belimin bu kadar bükülmesinin sebebi bilesiniz ki biraz da sizin yükünüzü taşımamdan dolayıdır..