Canaletto Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Canaletto Biyografisi

Doğum 1697 – Venice, Italy

Ölüm : 19 Nisan, 1768 – Venice, Italy 

Canaletto’nun Kimdir ? Biyografisi

Daha çok Canaletto olarak bilinen sanatçı Giovanni Antonio Kanalı hakkında yalnızca sınırlı biyografik ayrıntılar mevcuttur.Ebeveynleri, annesi Artemisia Barbieri ve babası Bernardo Canal (tek adı Canaletto basit “Küçük Kanal” anlamına gelir), sanat tarihçisi ve Bozena Anna Kowalczyk’e göre “soylular ve attadini kökenlidir.(asıl vatandaşlar).

Canaletto aslında atalarından gurur duyuyordu ve daha sonra “Kanal ailesinin armasını (mavi bir karacanın tepesinde gümüş bir kalkan) özellikle gurur duyduğu eserlere” tasvir etmekle övünecekti.Sanat Tarihçisi John Gash ve önde gelen Canaletto bilgini Charles Beddington, Aberdeen Üniversitesi’ne (sadece “Tapınak Harabeleri” olarak bilinir) hediye edilen imzasız ve tarihsiz bir tablonun kimliğini doğrulamaya çalışırken, Roma harabelerinin resminin kimliğini bu yöntemle doğrulayabildiler.

Gash’ın açıklayabildiği gibi, “Bazen Canaletto eserlerine imza attı ama bu örnekte değil.Ancak resmin ortasında ailesinin armasını gösteren bir harabe vardır.Başka birinin bunu dahil etmesi pek olası değil, bu yüzden bir tür vekil imza görevi görüyor.”

Bernardo Canal, saygın bir tiyatro sahnesi ressamıydı ve beklendiği gibi, Canaletto ve ağabeyi Christoforo, babalarına çırak olarak katıldı.

Fortunato Chelleri, Giovanni Porto ve Antonio Vivaldi’nin operalarının setlerini tasarlamaya ve yaratmaya zaten yardım etmiş olan 21 yaşındaki Canaletto, bir dizi Alessandro Scarlatti operası için set tasarımları üzerinde çalışmak üzere babasıyla 1718’de Roma’ya gitti.Canaletto’nun tiyatro tasarımını tamamen terk etme kararı alması bu gezide olduğu için hayatında bir dönüm noktası oldu.

Sanatçının erken dönem eleştirmeni ve yardımcısı Antonio Maria Zanetti’ye göre, Canaletto tiyatrodan bıkmıştı ve “dramatik şairlerin düşüncesizliğinden sıkılmıştı.” Anında sanatsal ilgisini antik Roma anıtlarına ve onu çevreleyen modern binalara aktardı.Bu biçimlendirici mimari çizimler onun ilk bağımsız konuları oldu ve onları oluşturduğu gerçekçi detay, olgun stilinin temelini oluşturacaktı.

1719’da Venedik’e dönüşünden sonra Canaletto, Romalı vedutista’dan (genellikle büyük, son derece ayrıntılı şehir manzaraları içeren bir İtalyan sanat geleneği) esinlenerek Giovanni Paolo Pannini, şehrin ve insanlarının günlük yaşamını resmetmeye başladı.

Bunlar , ününü üzerine inşa ettiği topografik resimlerin ( veduta ) ilkiydi. Canaletto, Venedik’e yerleştikten sonra bir şehir manzarası ressamı Luca Carlevaris’in yanında çalışmıştı.Yakında ustasının mütevazı yeteneklerini geride bırakan Canaletto, bilinen ilk imzalı çalışmasını, bir Mimari Capriccio’yu üretti.İki yıl sonra, aynı zamanda Lucchese sanat koleksiyoncusu Stefano Conti’nin de alıcısı olan ressam Alessandro Marchesini, Carlevaris’in iki Venedik manzarasını satın almak amacıyla Venedik’e gelmişti.Ancak onun yerine onun temsilcisi olan Canaletto’ya yönelmişti.

Canaletto’nun ilk sanat eserleri, günün konvansiyonu resimlerin stüdyoda tamamlanmasını gerektirdiğinde genellikle doğal ortamlarda boyandı.

Resimlerindeki bazı detayların bir stüdyoda eklendiği doğrudur.Örneğin, uzak figürleri renk lekeleri olarak resmetme eğilimi ancak resimleri neredeyse bilimsel doğrulukları nedeniyle beğenildi ve Canaletto usta bir vedutista olarak tanındı.

Canaletto, itibarı artmaya başladığında, sanatsal yeteneğini Avrupa çapında tanıtmaya ve ilerletmeye yardımcı olan üç etkili insanın dikkatini çekti. Bunlardan ilki, Venedik’e yerleşen ve 1721’de Richmond İkinci Dükü Charles Lennox’un toplanması için Canaletto’nun ilk denizaşırı işlerini ayarlayan İrlandalı Owen McSwiny idi. Canaletto’nun “geçmiş sanatçılar arasında çok az sayıda ve favoriler arasında hiçbirinin ona zeka, zevk ve gerçeklik açısından yaklaşamayacağı kadar farklı bir görüş ressamı” olduğunu söyleyerek, Canaletto’nun kariyerini ilerletmede etkili oldu.Daha sonra Lihtenştayn Prensi Joseph Wenzel.

Kartpostallar veya fotoğraflar ortaya çıkmadan çok önce, Canaletto’nun Venedik’in hissini ve imajını yakalama becerisi, çoğu resimlerini seyahatlerinin hatırası olarak satın alan turistler arasında ona popülerlik kazandırdı.

Üstelik Kowalczyk’e göre, Canaletto’nun denizaşırı eserlerine olan talep, kısmen “Büyük Turlarını gerçekleştiren İngiliz ve İrlandalı koleksiyoncuların Avrupa’da bir eğitim yolculuğuna çıkan genç aristokratların eser aramaya iten rasyonel zevkinden kaynaklanıyordu.

Açık, bilimsel ileriye dönük gelişmeler içeriyor.” Canaletto, resimlerini ve gravürlerini hazırlamak için bir camera obscura kullanarak bu becerisini neredeyse mükemmelleştirmişti.Bir kutunun, ışığın küçük bir iğne deliğinden açılı bir aynaya girmesine izin verdiği camera obscura, kişinin izlenebileceği bir yüzey üzerinde tam olarak yansıyan bir görüntü yarattı. 

Ancak Canaletto’nun kariyeri tartışmasız değildi. Canaletto, yeğeni Bernardo Bellotto’yu eğitmişti (belki de biraz fazla iyi eğitilmişti). Bernardo, kendi başına bir sanatçı olarak bilinmeden önce uzun yıllar amcasının asistanı olacaktı.Çift yakındı, hatta 1742’de gelecekteki resimler için doğadan ilham aldıkları Dolo ve Padua gezisinde birlikte seyahat ettiler.Ancak Canaletto’nun Bellotto üzerindeki etkisi o kadar büyüktü ki, bazen iki sanatçının yapıtlarını ayırt etmek zor oluyordu. Bellotto kendi başına başarılı olduktan sonra, amcasının adından çıkar sağlamaya çalıştı ve genellikle kendisinin aslında Canaletto olduğu izlenimini uyandırdı. 

Canaletto Londra’ya 1746’da geldi.The Guardian’ın sanat muhabiri Mark Brown’a göre, hareketinin iki temel nedeni vardı.Birincisi, zengin İngiliz gezginlerin Büyük Turlarına katılmalarının artık mümkün olmadığı anlamına gelen Avrupa’daki savaştı. “Para Canaletto’ya gelmeyi bıraktığında, paraya gitmeye karar verdi”. İkincisi, (Fransa ile barışın ardından) Britanya’da “yeni bir güven ve ekonomik patlama” yaşandı. Brown’ın belirttiği gibi, “Yeni eklektik mimari ortaya çıkıyordu. Kültürel olarak Britanya Shakespeare’i yeniden keşfediyor ve ona aşık oluyordu.Rule Britannia’nın zamanıydı. Büyük gözlü Canaletto, Britanya’nın ne kadar canlı ve heyecan verici olduğu ve neredeyse çizdiği her şey yeniydi ya da yeni olmak üzereydi.”

Canaletto önümüzdeki dokuz yılını Britanya’da geçirecekti.(1750’de bazı ticari meseleleri halletmek için Venedik’e kısa bir dönüşe rağmen.Ne yazık ki, resimlerinin gerçekliği konusundaki tartışmalar onu takip etti ve Canaletto adına satılan resimlerin gerçek olmayabileceğine dair söylentiler dolaşmaya başladı.Canaletto, iddiaları çürütmek için, ilki 1749’da ve yine 1751’de bir Londra gazetesinde (The Daily Advertiser ) halkın yaşadığına ve çalıştığına kendileri tanık olabilecekleri stüdyosunda kendisine katılmaları için iki davetiye yayınladı.

1755’te Canaletto, hayatının geri kalanını yaşayacağı Venedik’e döndü. Burada, 1763’te ve daha önceki bir reddedilmeden sonra Venedik Resim ve Heykel Akademisi’ne üye olarak seçildi. Resim Koleji’nin baş rahibi olarak atandı. Ömrünün son yıllarında resim yapmaya devam edebilmiş olmakla gurur duymuş, bir keresinde 1766 tarihli bir eserini “68 yaşında Gözlüksüz” diyerek bununla övünmüştür.Bununla birlikte, yaygın popülaritesine ve ticari başarılarına rağmen, 1000’den fazla resim ve çizim üreten bir kariyerden bahsetmiyorum bile, Canaletto sonraki yıllarda finansal olarak acı çekti ve hayatının sonunu neredeyse yoksulluk içinde geçirdi. 1768’de mesane iltihabından öldüğünde, tarihçi JG Links’e göre, geride sadece birkaç eşya bıraktı.

Canaletto’nun Kısa Bir Kariyer Değerlendirmesi 

Canaletto biraz karışık bir miras bıraktı. Yaşamı boyunca çok talep gören topografyaları, onun titiz resim stilini geliştiren yeni nesil şehir ve peyzaj mimarları için ilham kaynağı oldu. Takipçileri arasında ikiyüzlü yeğeni Bernardo Bellotto’nun yanı sıra İtalyanlar Giovanni Battista Cimaroli, Antonio Diziani, Francesco Guardi ve Francesco Zuccarelli gibi sanatçılar ve Paul Sandby de dahil olmak üzere bir nesil İngiliz manzara ressamları vardı. Gerçekten de, Canaletto vedute’yi yükselttiresim stili ve camera obscura kullanımındaki uygulamasında ve görüşlerini gerçek zaman ve mekanda sunma yaklaşımında bir öncü olarak kabul edilmelidir.Yerinde resim yapmak, en eski modern sanat akımlarından biri olan İzlenimcilik’in gelişiminin temeli olurken, Canaletto’nun zamanında neredeyse hiç duyulmamış bir şeydi.

Bununla birlikte, yapıtları bazı revizyonlara tabi tutulsa da, yapıtlarının turistler arasında en popüler olması gerçeği, yapıtlarını kanonlarından dışlama eğiliminde olan “resmi” sanat tarihlerinin boğucu tonunu vurgulamaktadır.Canaletto’nun “açıkça büyük bir sanatçı ve zamanının en bilgili uzmanlarından bazıları tarafından böyle kabul edilmiş” olmasına rağmen, sanatçının “muazzam başarısının bu çekicilikten kaynaklandığını belirten JG Links tarafından ele alınan bir bilmeceydi.  

Canaletto 19 Nisan 1768’de öldü.