Bazı şeylerin değerini anlamak bir insanlık durumudur.

Ama hayatta kabul ettiğimiz şeyler genellikle en önemli şeylerdir.Mevcut kriz hepimizi önceliklerimizi yeniden gözden geçirmeye ve gerçekten önemli olan şeylere odaklanmaya zorladı.Ne var ne için verilmiş ve minnet göstermek için hayatta en önemli şey kullanmadan durdurabilir miyiz?

Neyi hafife alıyoruz?
Tabii ki sağlık bizim için öncelik’tir.Her şey gerektiği gibi çalıştığı zaman, nadiren aklımıza koyarız.Özellikle genç olduğumuzda  bir noktada sorunlarla karşılaşabiliriz. Aramızda şanslı olanlar için, örneğin, duyma yeteneği, hiç bir “yetenek” olarak görmediğimiz bir şeydir.Sadece orada değil. Çevremiz ve çevremiz aynı zamanda büyüdüğümüz şeylerdir.Örneğin temiz su, ağaçlar, yiyecek kaynakları ve parklar ve iklim değişikliği aktivistlerinden gelen sert uyarılara rağmen, bunlar olmadan bir dünya düşünülemez.

Özgürlüklerimiz geçmişte mi?

Kötü veya iyi bir şey veya bazı şeylerin değerini alıyor mu?
İşin doğrusu, hiçbir şey zamanla değişmeyen sürer. Geçicilik temel bir gerçektir. İlişkilerimiz, kendimizi bulduğumuz koşullar ve durumlar, çevremizdeki herşey hepsi sonunda değişir. Çoğumuz bunu entelektüel düzeyde biliyoruz, ancak tekrar tekrar kalıcılığın yanlışlığına kurban gitme eğilimindeyiz.

Verilen şeyleri almak kötü bir üne sahiptir, çünkü bu dikkat eksikliğinin en çok değer verdiğimiz şeylere onarılamaz bir şekilde zarar verebileceğini ima eder. Örneğin, eşinizi kabul etmek, sevilmediğini hissettirmek için kesin bir yoldur. Sağlığınızı kabul etmek, kendinize kötü bakmanıza neden olabilir.

Ama bazı şeylerin değerini anlamak için böyle olması gerekmez.Bazı şeylerin arka plana sürüklenmesine izin vermek, bu şeyleri artık umursamadığımız anlamına gelmez.Sadece dikkatimizin daha fazla odaklanmamız gereken yeni bir şeye yönlendirildiği anlamına gelir.