Barnett Newman Kimdir ?

Barnett Newman Biyografi

AMERİKALI RESSAM

Doğum: 29 Ocak 1905 – New York, New York

Ölüm: 4 Temmuz 1970 – New York, New York

Barnett Newman’ın Biyografisi

Barnett Newman, 1905’te Rusya Polonya’sından New York’a göç etmiş Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Ailesi ve arkadaşlarının dediği gibi Barney, Manhattan ve Bronx’ta üç küçük kardeşle büyüdü. Lise yıllarında Sanat Öğrencileri Birliği’nde çizim yapmaya başladı ve City College of New York’tan felsefe diploması alırken orada dersler almaya devam etti. Onu New York’un önemli sanatçıları ve galeri sahipleriyle tanıştıracak olan Adolph Gottlieb ile tanışıp arkadaş olacağı Sanat Öğrencileri Birliği’ndeydi.

Üniversite mezuniyetinin ardından Newman, 1929 borsa çöküşünden birkaç yıl sonra başarısız olana kadar babasının giyim imalat işinde çalıştı. Sonraki birkaç yıl boyunca, farklı uğraşları arasında yedek sanat öğretmenliği birçok kez sanat öğretmeni yeterlilik sınavında başarısız olmasına rağmen 1933’te belediye başkanı için yazılı aday olarak ve kamu hizmeti çalışanlarının haklarını savunan kısa ömürlü bir dergi oluşturma kararı verdi.1936’da bir öğretmen olan Annalee Greenhouse ile evlendi. 1940’ların başında resim yapmayı tamamen bıraktı. Bunun yerine, doğa tarihi, kuş bilimi ve Kolomb öncesi sanat okudu, müze katalog denemeleri ve sanat incelemeleri yazdı ve sergiler düzenledi. Ornitolojiye olan ilgisi daha sonra ünlü alıntısını şekillendirecekti. “Ornitoloji kuşlar için estetik ne ise sanatçı için de odur.” Bu süre içinde, kendisi için çeşitli sergiler düzenlediği galeri sahibi Betty Parsons ile dostluk kurdu. Yakında temsil etmeye başladı.Mark Rothko , Clyfford Still ve Jackson Pollock , Newman’ın yakın arkadaşlarıydı.

1944’te Newman, kısmen Sürrealizm’den ilham alarak sanat pratiğine geri döndü. Daha önceki figüratif çalışmalarından memnun olmayan, daha önce yaptığı her şeyi yok etti ve kariyeri boyunca onu memnun etmeyen işleri yok etmeye devam edecekti. 1946’da Betty Parsons Galerisi onu temsil etmeye başladı.

1948 yılı Newman’ın kariyerinde önemli bir dönüm noktasıydı. Tuval boyunca uzanan dikey bir renk şeridi olan “zip” adını verdiği resimsel bir cihaz geliştirmeye başladı ve bu, Onement I (1948) tablosuna yol açtı. Bu onun gelecekteki tüm çalışmalarının ticari markası olacaktı. Bununla, bir resmin geleneksel figür ve zemin karşıtlığını askıya aldı ve izleyicinin fiziksel ve duygusal olarak fermuar tarafından çağrıldığı, orijinal yaşam kıvılcımı ile dolu bir varlık olarak işaret edildi.

Sarmalayıcı bir renk deneyimi yarattı. İzleyicilerin çok daha büyük olan 1950 tarihli tuvali Vir heroicus sublimis’i nasıl okumaları gerektiğini açıklarken bu fikirlerden bazılarına değindi. Aslında başka biriyle tanışmaktan farkı yok. Kişiye fiziksel bir tepki veriyor. Bir de metafizik bir şey var ve eğer bir insanla tanışmak anlamlıysa ikisinin de hayatını etkiler.

Onement I (1948) dahil olmak üzere yeni çalışma, ilk kez 1950’de Betty Parsons Galerisi’nde gösterildi. Ancak tepki, esas olarak olumsuzdu.Hatta bir tablo tahrif edilmişti ve Newman’ın çalışmaları izleyen yıllarda çeşitli vesilelerle kesilerek izleyicilerden şiddetli tepkiler almaya devam etti.Ertesi yıl, Parsons onu tekrar gösterdi, ancak tepki biraz daha iyiydi ve Newman’ı galeri sahnesinden çekmeye itti. Bu süre boyunca yazmaya devam etti ve sanat hakkında birkaç felsefi makale yazdı. En önemlisi, “Yüce Şimdi” yazdı ve burada şunları söyledi. Burada Amerika’da, bazılarımızın Avrupa kültürünün ağırlığından kurtulmuş, sanatın herhangi bir endişesi olduğunu tamamen reddederek cevabı buluyoruz.Güzellik sorunuyla ve onu nerede bulacağımla ilgilidir.

Çalışmaları 1951 ve 1955 arasında hiçbir yerde gösterilmedi.Artık görmek istemediği bir tabloyu bile geri aldı.Yıllar boyunca çok az tablo sattı. 1960’ların başına kadar ve 1957’deki kalp krizinin ardından en ateşli olumsuz eleştirmenlerinden bazıları bakış açılarını değiştirmeye başlamadı.

Kritik dalganın yavaş yavaş değişmesiyle, özellikle Clement Greenberg’in French & Company’de 1959 kişisel sergisini düzenlemesinden sonra, birçok kişi Newman’ı Soyut Dışavurumculuk içinde önemli bir sanatçı olarak görmeye başladı. 1960’larda Newman, çalışmalarını yalnızca kariyerinin başlarında incelediği litografi ve heykele genişletti. Çalışmaları, Soyut Dışavurumculuk üzerine birçok önemli müze sergisinde yer aldı ve hareket içindeki önemli yerini güvence altına aldı. Ancak bu geniş tanıma rağmen, birçok kişi hala onun çalışmalarını yanlış yorumladı. Newman, kariyeri boyunca bu tür yanlış anlamalara defalarca itiraz etti. Hatta bunu kendisine hatırı sayılır bir maliyetle yapacaktı.Birkaç müzenin çalışmalarıyla ilgilendiği bir dönemde, 1962’de Whitney sergisine katılma teklifini reddetti.

1966’da Guggenheim, Newman’a 1958 ve 1966 yılları arasında gerçekleştirdiği on dört resimden oluşan Haç İstasyonları’nı sergileyerek ilk kişisel müze sergisini açtı.Bu sergi aynı zamanda birçok olumsuz eleştiri almasına rağmen, sanat dünyasında tanınırlığını artırdı. Önümüzdeki birkaç yıl içinde, en önemli çalışmalarından bazılarını yaratmaya devam etti. Bunlar arasında en büyük resmi olan Anna’nın Işığı (1968), Kim Korkar Kırmızı, Sarı ve Mavi (1966-68) serisi ve anıtsal heykel Kırık Dikilitaş (1963-69) vardı. 4 Temmuz 1970’de Newman, New York’ta kalp krizinden öldü.

Barnett Newman, hayatı boyunca büyük ölçüde takdir görmemesine rağmen, şimdi Soyut Dışavurumcu hareket için çok önemli ve Minimalizmin öncüsü olarak görülüyor. Yine de kendisini hiçbir zaman belirli bir hareketin parçası olarak görmedi.Hiçbir hareketin karşıtı olarak da görmedi. Geometrik ressamlarla karşılaştırmaları ve kendisini Minimalist hareketin öncüsü olarak nitelendiren yorumları reddetti. Şekillerin ve renklerin temsili olmayan anlamlarına odaklanan daha sade tuvallerin aksine, Newman resimlerine daha felsefi bir yön verdi, onları kendi benliğiyle besledi ve izleyiciyi hem bedenleri hem de ruhlarıyla deneyimlemeye davet etti.