Allan Kaprow Kimdir ?

Allan Kaprow Biyografi

AMERİKAN PERFORMANS SANATÇISI VE TEORİSYEN

Doğum: 23 Ağustos 1927 – Atlantic City, New Jersey

Ölüm: 5 Nisan 2006 – Encinitas, California

Allan Kaprow’un Biyografisi

Allan Kaprow, 1927’de New Jersey’de doğdu.İlk yıllarında, çocukluğunun geri kalanını geçirdiği New York’tan Tuscon, Arizona’ya taşınmaya zorlayan kronik bir hastalık yaşadı.Orada, Yahudi, orta sınıf köklerinden ayrılarak, bir çiftlikte yaşamayı deneyimledi ve ona daha sonraki sanatsal kariyerine egemen olacak olan toplumsal faaliyet duygusu verdi.Hasta ve genellikle yatağa bağlı olan Kaprow, sanat ve el sanatlarına ilgi duymaya başladı ve sonunda New York Üniversitesi’ne katılmak ve Felsefe ve Sanat Tarihi okumak için New York’a döndü.

Allan Kaprow’un ilk sanatsal kariyeri Soyut Dışavurumculuktu 1947-48 yılları arasında Hans Hoffman Güzel Sanatlar Okulu’nda eğitim gördü.Dinamik ve dışavurumcu bir üslup geliştiren Kaprow , Pollock ve diğerlerinin aksiyon boyama tekniklerini özümsemiş , sanatçı ile eseri arasındaki fiziksel ( “eylem” ) ilişkide anlam bulmuştu.

Bu çalışmalardan, ünlü tarihçi ve eleştirmen Meyer Schapiro’nun altında Sanat Tarihinde (Mondrian üzerine bir tezle) ana dalına geçen Kaprow, aksiyon kolajları ve asamblajları oluşturmaya başladı.Bulunan nesnelerle Günlük deneyime yapılan göndermeler, Dada ve Fütürist hareketlerin daha önceki motiflerini canlandırarak Kaprow’a artan bir ilgi gösteriyor.Filozof John Dewey’in çığır açan çalışması “Sanat ve Yaşam”, Kaprow üzerinde derin bir etkiye sahipti ve onu ölçek kavramları ve işitsel unsurların dahil edilmesiyle ilgili deneyler yapmaya yönlendirdi. Kaprow’un o sıralar ürettiği eserler genişleyerek ortamlar oluşturdu.İzleyici için daha doğrudan, duyusal bir deneyimdi.1958’de Kaprow, Kaprow’un Pollock’u sanatın çerçevenin ötesine ve insan deneyimi alanına yayılmasına öncülük etmekten sorumlu olarak telaffuz ettiği, anlayışlı ve etkili bir makale olan “Jackson Pollock’un Mirası”nı yazdı.Bu makale aynı zamanda Kaprow’un üretken sanat yazarlığı kariyerinin de başlangıcı oldu.

1954’ten başlayarak, Kaprow ve Hoffman okulundan diğer genç sanatçılar, New York sanat sahnesinde yükselen bir kurum olan ve sonunda Kaprow’un kötü şöhretli performatif deneylerinin gerçekleştiği Hansa Gallery’yi kurdu ve sergilediler.Aynı zamanda Kaprow, Rutgers’da sanat tarihi öğretiyor ve George Brecht , Al Hansen ve La Monte Young ile birlikte deneysel müzisyen John Cage’in derslerine katılıyordu.Bu genç sanatçılar, Soyut Dışavurumcuları giderek daha fazla eleştiriyorlardı.

Çalışmalarında deneyimsel referansı ihmal ettikler.Bu noktada Kaprow, gerçek zamanlı olarak deneyimlenen olaylar yaratmak için performatif ve işitsel unsurları birleştiren yeni izleyici katılımı yöntemlerini benimsemeye başladı.Bu şekilde Kaprow, geleneksel sanat pratiğinin öznelerini, yapılarını ve anlatılarını ortadan kaldırdı.Onun pratiği, New York avangardının devrimci bir unsuru olan “oluyor” olarak tanındı.

1960’larda olay, kendiliğinden olmakla birlikte, belirli özelliklere sahiptir. Yalnızca bir kez, ancak çeşitli şekillerde gerçekleştirilebilir.Bir çatı katında veya mahzende küçük bir izleyici kitlesine veya sokakta daha büyük ölçekli bir halka açık etkinlik olarak gösterdi. Kullanılan malzemeler genellikle bozulabilirdi ve performansa sanat nesnesinin geleneksel korunmasını kınayan geçici bir kalite verdi. Kaprow’un fikirleri benzersiz değildi. Fluxus hareketi çağdaşları tarafından oluşturulmuştu ve Gutai Grubu ve sanatçı Yves Klein , John Cage gibi benzer bir amaçla uluslararası alanda çalışıyordu.Kaprow, tek başına çalışma tercihinde ve olayları etrafında ortaya çıkan önemli yazılar bütününde farklıydı.Cage’in amacı sanatsal otoriteyi katılımcılarına bırakmak iken, Kaprow vizyonunu izleyici katılımıyla iletti. Alçakgönüllü konuların (diş fırçalama gibi günlük süreçler) amansız arayışıyla dikkat çekiyordu ve yalnızca katılımcıların yer aldığı izleyiciler giderek elendi.1960’lar boyunca sanatçı, geleneksel sanat bağlamından daha ileri bir kaymayla sanayi ve ticaret sitelerinde olaylara öncülük etti.

1960’ların sonunda Kaprow, ana akım medya tarafından istismar edildiğini gördüğü olay kavramından uzaklaşmaya başladı.Zen Budizm’deki çalışmalarından etkilenerek daha özel, içe dönük bir yol izlemeye başladı.Aktiviteler adını verdiği samimi olaylar yaratmaya odaklandı. Esas olarak bireylerle veya çiftlerle çalışan bunlara artık bir talimat kitapçığı eşlik etti (yavaş yavaş Kaprow, işinde onun varlığına olan ihtiyacı ortadan kaldırıyordu) ve giderek daha fazla ev ortamında gerçekleşti.Tersine, onun beğenilen itibarı, dünyanın dört bir yanındaki galerilerde Kaprow retrospektiflerine yol açmıştı.

Bu sergiler, sanat ortamını temelden reddeden ve kalıcı bir fiziksel iz bırakmayan geniş bir yapıtın sergilenmesi sorunuyla karşı karşıya kaldı.Sanat objesi eksikliğine çözüm olarak, sergiler Kaprow’un yazılarından, arşiv fotoğraflarından, katılımcılarının hatıralarından ve en önemli olaylarının yeniden icatlarından inşa edildi.1993 yılında tek kitabını yayınladı.Essays on the Blurring of Art and Life , son kırk yılda yazdığı makalelerin bir derlemesini yaptı.Kaprow, 1993 yılına kadar öğretmeye devam etti ve 2006’da öldüğünde büyük bir retrospektif üzerinde çalışıyordu.

Kaprow çelişkili bir portre sunar; sanat, sanatçı ve izleyici arasındaki gündelik hayatın “şimdi ve burada” içinde elde edilen doğrudan ve geçici ilişkileri arayan bir sanatçı ve çalışmalarının her örneğini titizlikle planlayan ve kuramlaştıran derin ve üretken bir düşünür, öğretmen ve yazardı.Yaşam boyu süren “sanat olmayan” sanat pratiği arayışı, çağdaşları ve sanatçılar üzerinde derin ve kalıcı bir etki yarattı ve Pop art , Kavramsal sanat , Minimalizm ve sonraki on yılların yeni tür kamusal sanatının yolunu açtı.Çevrenin somutlaşmış deneyimi ve olayların performatif ve gerçek zamanlı unsurları, çağdaş pratikte yaygın olan Enstalasyon ve Performans sanatının habercisi oldu ve benzer sanatçıların yolunu açtı.Vito Acconci , Suzanne Lacy ve Marina Abramovic’in yolunu açtı.