Alfred Maurer Kimdir ? 

Alfred Maurer 1868’de doğdu. Babası Louis Maurer de bir sanatçıydı ve yaşamını önce Courier ve Ives’te oymacı olarak çalışarak ve daha sonra kendi şirketini kurarak kazandı. Louis, oğlunun onun izinden gitmesini bekleyen eleştirel ve otoriter bir babaydı. Alfred’i 16 yaşında okuldan aldı ve aile şirketinde çalıştırmaya başladı. Babasının baskısına rağmen, Alfred 1897’de Paris’e gitti. Leo ve Gertrude Stein merkezli avangard toplumun aktif bir katılımcısı olarak yaklaşık 17 yıl orada kaldı. Orada, Matisse ve Picasso gibi Avrupalı ​​Modernistlerle ilgilenmeye başladı ve çalışmaları, erken kariyerinin gerçekçi tasvirlerinden daha gevşek, İzlenimci bir tarza ve ardından Fauves’in soyutlama ve cesur renklerine dönüştü. Paris’in sanatsal atmosferi Maurer’e yakışıyordu ve bazen ekstra para için kilim tasarlamak zorunda kalsa da, görünüşe göre oradan memnundu. Bununla birlikte, Büyük Savaş’ın gelişi, Maurer’i 1914’te New York’a aceleyle ayrılmaya zorladı ve Paris stüdyosunda yaklaşık 250 tablo bıraktı. Paris’e asla geri dönemedi ve babası resimlerinin eve New York’a gönderilmesi için ödeme yapmayı reddetti. 1925’te Maurer’in Fransız ev sahibi, tüm koleksiyonu geri kiralamak için sattı. Bu resimlerin 45’i daha sonra çeşitli bit pazarlarında, antika tezgahlarında ve hurdacılarda keşfedildi. Diğerlerinin çoğu tarihten silindi. Paris stüdyosunda yaklaşık 250 tablo bırakarak. Paris’e asla geri dönemedi ve babası resimlerinin eve New York’a gönderilmesi için ödeme yapmayı reddetti. 1925’te Maurer’in Fransız ev sahibi, tüm koleksiyonu geri kiralamak için sattı. Bu resimlerin 45’i daha sonra çeşitli bit pazarlarında, antika tezgahlarında ve hurdacılarda keşfedildi. Diğerlerinin çoğu tarihten silindi. Paris stüdyosunda yaklaşık 250 tablo bırakarak. Paris’e asla geri dönemedi ve babası resimlerinin eve New York’a gönderilmesi için ödeme yapmayı reddetti. 1925’te Maurer’in Fransız ev sahibi, tüm koleksiyonu geri kiralamak için sattı. Bu resimlerin 45’i daha sonra çeşitli bit pazarlarında, antika tezgahlarında ve hurdacılarda keşfedildi. Diğerlerinin çoğu tarihten silindi.

New York’ta Alfred, aile evinde hem yatak odası hem de stüdyo olarak hizmet veren tek bir odayı işgal etti. Ressam Arthur Dove ve galerici Alfred Stieglitz gibi birkaç arkadaşı tarafından cesaretlendirildi; ama onun Modernist tarzını karalayan babası tarafından sürekli sert eleştirilere maruz kaldı. Maurer’in biyografisini yazan Elizabeth McCausland, Alfred’in babasının “işini geliştirmek için Maurer’in elinden fırçayı alacağını…. Odaya girip Alfy’nin resimlerinin önünde durup onları kötüleyeceğini” yazdı.

New York’taki ilk on yıl boyunca, Maurer çalışmalarını nadiren nadiren sergiledi. Ancak 1924’te galerici Erhard Weyhe, Maurer’in atölyesindeki her resmi -200’den fazla eseri- New York Galerisinde sergilemek üzere beklenmedik bir şekilde satın aldı. Eserler iyi satmış gibi görünse de (ilk sergisinin açılışından önce 20 tuval satılmıştı), Maurer eleştirmenlerden ılık yanıtlar almaya devam etti. Kübist natürmortları karşısında şaşkına dönen biri, bunların “son derece gergin bir insan tarafından bir kasırga ortasında toplanmış gibi” göründüğünü yazdı.

Nisan 1932’de Alfred, prostatektomi ile sonuçlanan bir dizi ameliyat için hastaneye yatırıldı ve Haziran sonunda taburcu edildi. Arkadaşı Dove daha sonra Stieglitz’e Maurer’i ziyaret ettiğini ve “yaşamaya dayanamayacağını gördüğünü” yazdı. 19 Temmuz’da 100 yaşında olan Louis Maurer öldüğünde, Alfred’in ailesi ona söylemedi; birkaç gün sonra gazetede kendisi için keşfetti. Alfred, babasının ölümünün “onu rahatsız etmediğini” söylese de Dove, “ona söylememenin muhtemelen düşündüğünden daha kötü durumda olduğunu hissettirdiğini” söyledi.

4 Ağustos’ta Alfred, üst kattaki küçük stüdyosu olan odanın kapısına kendini astı. İntiharının nedeni hiçbir zaman öğrenilemedi. Onu rahatsız eden gölgeler ne olursa olsun, Maurer sanatsal vizyonunun peşinden koşmayı hiç bırakmadı: onu sürekli genişlemeye ve gelişmeye iten şey. Ölümünün ardından geride 600’den fazla tablo bıraktı. 1950’de sanatçı Hans Hoffman şöyle yazdı: “Maurer muazzam bir ressamdır. Resmin gerçekliğine dair vizyonu, onu daha önceki çalışmalarına eşlik eden başarıyı geride bırakmaya itti. Bu, her büyük adamın trajedisi ve zaferidir; işin yaşayabilmesi için onu mahvedebilecek daha derin bir amacın içsel dürtüsünü takip etmelidir.”