Alexander Fleming Kimdir? Hayatı ve Buluşları 

Alexander Fleming, 1945’te Nobel Ödülü’nü alan penisilini keşfeden bir doktor ve bakteriyologdu.

Alexander Fleming Kimdir?

Alexander Fleming, 6 Ağustos 1881’de Ayrshire, İskoçya’da doğdu ve I. Dünya Savaşı sırasında doktor olarak görev yaparak tıp eğitimi aldı.Araştırma ve deneylerle Fleming, 1928’de penisilin olarak adlandırdığı bakterileri yok eden bir kalıp keşfetti ve modern sağlık hizmetlerinde antibiyotik kullanımının önünü açtı. 1945’te Nobel Ödülü’ne layık görüldü.

İlk Yılları

Alexander Fleming, 6 Ağustos 1881’de Doğu Ayrshire, İskoçya’da kırsal Lochfield’da doğdu. Ailesi, Hugh ve Grace çiftçiydi ve Alexander dört çocuğundan biriydi. Ayrıca, babası Hugh’un ilk evliliğinden hayatta kalan dört üvey kardeşi vardı. Louden Moor Okulu, Darvel Okulu ve daha sonra Kilmarnock Akademisi’ne katıldı.Ardından 1895’te ağabeyi Thomas Fleming ile birlikte yaşadığı Londra’ya taşındı. Londra’da, Fleming temel eğitimini Regent Street Polytechnic’te (şimdi Westminster Üniversitesi) bitirdi.

Fleming, bölge ordusunun bir üyesiydi ve 1900’den 1914’e kadar Londra İskoç Alayı’nda görev yaptı. 1901’de tıp alanına girdi ve Londra Üniversitesi St. Mary Hastanesi Tıp Fakültesi’nde okudu. St. Mary’de iken, en iyi tıp öğrencisi olarak altın madalya kazandı.

Alexander Fleming Erken Kariyer ve I. Dünya Savaşı

Fleming bir cerrah olmayı planlıyordu, ancak St. Mary Hastanesi’ndeki aşılama bölümünde geçici bir pozisyon, o zamanki yeni bakteriyoloji alanına doğru yolunu değiştirdi. Orada, araştırma becerilerini, aşı tedavisinin devrimci fikirleri tıbbi tedavide tamamen yeni bir yönü temsil eden bakteriyolog ve immünolog Sir Almroth Edward Wright’ın rehberliğinde geliştirdi.

I. Dünya Savaşı sırasında, Fleming Kraliyet Ordusu Tıp Kolordusu’nda görev yaptı. Boulogne, Fransa’da Wright tarafından kurulan derme çatma bir laboratuarda yara enfeksiyonlarını inceleyen bir bakteriyolog olarak çalıştı.

Sık kullanılan antiseptikler yarardan çok zararı olduğunu orada yaptığı araştırmalar sayesinde, Fleming keşfetti, vücudun bağışıklık aracıları azalan etkileri büyük ölçüde zararlı bakterileri yıkmak için yeteneklerini bastığını gördü.Bu nedenle, daha fazla asker iyileştirmeye çalıştılar bir enfeksiyondan çok antiseptik tedavi ölüm oranını artırıyordu. Fleming, daha etkili iyileşme için yaraların kuru ve temiz tutulmasını tavsiye etti. Ancak, önerileri büyük ölçüde dikkate alınmadı.

Savaştan sonra St. Mary’ye döndükten sonra, 1918’de Fleming yeni bir pozisyon aldı.St. Mary’nin aşılama bölümünün Müdür Yardımcısı. 1928’de Londra Üniversitesi’nde bakteriyoloji profesörü ve 1948’de emeritus bakteriyoloji profesörü olacaktı.

Kasım 1921’de, soğuk algınlığı sırasında Fleming, vücut sıvılarında bulunan hafif bir antiseptik enzim olan lizozimi keşfetti ve burnundan bir bakteri kültürüne bir damla mukus damladı.

Mukusunun bakteri üremesi üzerinde bir etkisi olabileceğini düşünerek, onu kültürle karıştırdı. Birkaç hafta sonra, bakterilerin çözüldüğünü gözlemledi. Bu, Fleming’in ilk büyük keşfinin yanı sıra insan bağışıklık sistemine önemli bir katkı sağladını gördü.Bununla birlikte, lizozimin en yıkıcı bakteriler üzerinde hiçbir etkisi olmadığı ortaya çıktı.

Penisilin yolu

Eylül 1928’de Fleming, ailesiyle birlikte bir ay kaldıktan sonra laboratuvarına döndü ve dışarıda bıraktığı Staphylococcus aureus kültürünün bir küfle kontamine olduğunu fark etti. Daha sonra Penicillium notatum olarak tanımlandı.Ayrıca, bu kalıbı çevreleyen stafilokok kolonilerinin tahrip edildiğini keşfetti.

Daha sonra olay hakkında şunları söyledi: 28 Eylül 1928’de şafaktan hemen sonra uyandığımda, dünyanın ilk antibiyotiğini veya bakteri katilini keşfederek tüm tıpta devrim yapmayı planlamadım. Ama sanırım tam olarak yaptığım buydu.”Önce maddeyi” kalıp suyu “olarak adlandırdı ve daha sonra onu üreten kalıptan sonra” penisilin ” olarak adlandırdı.

Lizozimden daha güçlü bir enzim bulduğunu düşünen Fleming, daha fazla araştırmaya karar verdi. Ancak öğrendiği şey, bunun bir enzim değil, bir antibiyotik olduğudur.Keşfedilen ilk antibiyotiklerden biri. Maddenin daha da geliştirilmesi, önceki çabaları olduğu gibi tek kişilik bir operasyon değildi, bu yüzden Fleming iki genç araştırmacıyı işe aldı. Ne yazık ki, bu üç adam penisilini stabilize edemedi ve temizleyemedi.Ancak Fleming, penisilinin hem topikal hem de enjekte edilebilir formlarda klinik potansiyele sahip olduğunu belirtti.

Fleming’in keşfinin ardından, Howard Florey ve meslektaşı Ernst Chain liderliğindeki Oxford Üniversitesi’nden bir bilim adamı ekibi izole edilmiş ve saflaştırılmış penisilin yaptı. Bu antibiyotik sonunda İkinci Dünya Savaşı sırasında kullanılmaya başlandı, savaş tıbbında devrim yarattı ve çok daha geniş bir ölçekte enfeksiyonla mücadele alanında devrim yarattı.

Florey, Chain ve Fleming, 1945 Nobel Fizyoloji veya tıp Ödülü’nü paylaştılar. Ancak ilişkileri penisilin için en çok kimin kredi alması gerektiği konusunda lekelendi. Basın, şans keşfinin zorlayıcı arka planı ve röportaj yapmak için daha fazla istekli olması nedeniyle Fleming’in rolünü vurgulama eğilimindeydi.

Alexander Fleming’in Daha sonraki yılları

1946’da Fleming, Almroth Edward Wright’ı, Wright-Fleming Enstitüsü olarak yeniden adlandırılan St. Mary’nin aşılama bölümünün Başkanı olarak değiştirdi. Buna ek olarak, Fleming Genel Mikrobiyoloji Derneği Başkanı, Papalık Bilim Akademisi üyesi ve dünyadaki hemen hemen her tıbbi ve bilimsel toplumun Onursal üyesi olarak görev yaptı.

Bilimsel topluluğun dışında, Fleming, 1951’den 1954’e kadar Edinburgh Üniversitesi Rektörü, birçok belediyenin freeman ve Amerikan Kızılderili Kiowa kabilesinin Fahri Şefi Doy-gei-tau olarak atandı. Ayrıca yaklaşık 30 Avrupa ve Amerikan Üniversitesinden fahri doktora dereceleri aldı.

Fleming, 11 Mart 1955’te Londra, İngiltere’deki evinde kalp krizinden öldü.