Adolf von Harnack Kimdir ?

Doğum tarihi: 7 Mayıs 1851, Tartu, Estonya

Ölüm tarihi ve yeri: 10 Haziran 1930, Heidelberg, Almanya

Alman ilahiyatçı ve bilgin Adolf von Harnack (1851-1930), 20. yüzyılın ilk yarısında din araştırmalarını karakterize eden Hristiyanlığın teolojisine ve kökenine ilişkin tarihsel-pozitivist yaklaşımı şekillendirdi.

Adolf von Harnack’ın Biyografisi 

Adolf von Harnack, 7 Mayıs 1851’de Estonya’nın Dorpat kentinde doğdu. Babası Theodosius Harnack, Dorpat Üniversitesi’nde pratik teoloji profesörüydü.Harnack 1874’te üniversite eğitimini bitirdiğinde, Kilise tarihi konusunda eğitmen oldu ve 2 yıl sonra Leipzig’de olağanüstü profesör oldu. 1879’da Giessen’de profesör olarak atandı.

Harnack’in Hıristiyanlığa entelektüel yaklaşımı, Erlangen ve Dorpat okullarının ortodoksluğu içinde başladı. Kısa süre sonra Tübingen okulunun Hıristiyan mesajını anlamak için tarihi yapıların gerekliliğini vurgulayan tarihsel-eleştirel yaklaşımına çekildi.Bu, Hıristiyanlığın anlaşılmasının ancak onu içinde doğduğu ve geliştiği kültürle ilişkilendirerek elde edilebileceğini savunan Albrecht Ritschl’in görüşüne yalnızca bir adımdı.

Harnack, Ritschlian pozisyonunun ötesine geçti ve dogmayı (Hıristiyan inancının dini formülasyonu) Hıristiyanlığın özü dediği şeyden ayırmayı önerdi.Bunu yapmak için, tüm soyut spekülasyonlardan ve metafizik tümdengelimlerden kaçınmayı önerdi. Bunun yerine, Hıristiyanlık hakkındaki bilgi kaynaklarını, olgusal doğrulama, tarihsel çapraz referans ve belgesel gerçekliğin doğrulanması gibi katı bir bilimsel yöntemle incelemeye koyuldu.

1882’de O. von Gebhardt ile birlikte bir metin dizisi yayınlamaya başladı.Texte und Untersuchungen zur Geschichte der Altchristlichen Literatur (Eski Hıristiyan Edebiyatı Tarihi Üzerine Metinler ve İncelemeler). Harnack bu seriye 49 monograf katkıda bulunmuştur.1886’da Marburg’da profesör ve 1889’da Berlin Üniversitesi’nde profesör oldu.1886 ve 1889 yılları arasında en büyük eseri olan Lehrbuch der Dogmen Geschichte’yi (Dogmanın Tarihi) Hristiyan gelişimi teorisiyle birlikte üretti.

Harnack’in tezi basitti.İlk 1.500 yılın Hıristiyanlığı, Kilise’nin ilk Yunan teologlarının İsa’nın orijinal Yahudi mesajına aşıladıkları Yunan ruhundan kaynaklandı.Ayrıca, 16. yüzyıl Reformunda, özü 1,500 yıllık dogma katmanından kurtarmak için ilk girişimin yapıldığını ileri sürdü. Harnack, Reform’un bu çalışmasının Hıristiyanlığa katı bir tarihsel-eleştirel yaklaşımla tamamlanmasını önerdi. Harnack’in görüşü, daha sonraki Form Okulu eleştirisinin ve 20. yüzyılın mitolojiden arındırıcı teolojisinin temellerini attı.

Harnack ayrıca üyesi olduğu Prusya Bilimler Akademisi’nin üç ciltlik bir tarihini de yazdı.1902’de Evanjelik Sosyal Kongresi’ni kurdu ve ilk başkanı oldu. Kraliyet kütüphanesinin müdürüydü (1905-1921) ve 1914’te asil bir unvan aldı. 10 Haziran 1930’da Heidelberg’de neredeyse ölümüne kadar yazmaya, öğretmeye ve ders vermeye devam etti.

Yukarıda bahsedilen eserlere ek olarak, Harnack’ın daha önemli olanlarından bazıları İngilizce’ye çevrilmiştir: Hristiyanlık Nedir? (1901) ve İlk Üç Yüz Yılda Hıristiyanlığın Misyonu ve Yayılması (1904-1905).

Eserleri

Lehrbuch der Dogmengeschichte, 1886-1889, 3 cilt, (“Dogmanın Tarihi Üzerine Elkitabı”); Das Wesen des Christentums, 1900, (“Hıristiyanlık’ın Özü”); Entstehung und Entwicklung der Kirchenverfas-sung und des Kirchenrechts in den zwei ersten jahrhunder-ten, 1910, (“İlk İki Yüzyılda Kilise’nin Yapısı ve Hukuku”) ;Ausgewahlte Reden und Aufsatze, (ö.s.), 1951, (“Seçilmiş Konuşmalar ve Yazılar”).