Benjamin Franklin Norris Jr. Kimdir?

Doğum tarihi: 5 Mart 1870, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Ekim 1902, San Francisco, Kaliforniya, ABD

Benjamin Franklin Norris Jr. Biyografi

Amerikalı romancı ve eleştirmen Benjamin Franklin Norris, Jr.’ın (1870-1902) en iyi eseri, ona Amerikan kurgu tarihinde önemli bir yer kazandıran ham bir güce ulaşır.

Frank Norris, zengin bir kuyumcunun oğlu olarak 5 Mart 1870’de Chicago’da doğdu. Frank 14 yaşındayken aile San Francisco’da bir malikaneye taşındı. Bu ev, Norris’in Laura karakterindeki annesinin portresini de sunan The Pit (1903) adlı romanındaki konak için model olacaktır.

Lisede kısa bir süre sonra Norris, San Francisco Sanat Derneği’nde okumak için ayrıldı. Ailesi, hatta saf babası bile onu cesaretlendirdi; hatta 1887’de Londra’ya ve ardından Paris’e taşındılar, böylece resim okuyabilir. Norris resim yapmaktan hoşlanıyordu, ancak 2 yıl sonra San Francisco’ya döndü ve 1890’da California Üniversitesi’ne girdi. 4 yıl kaldı ama diploma alamadı. Bu arada annesi ilk kitabını yayımladı: Yvernelle: A Tale of Feodal France (1892), şiirsel bir roman.

1894’te Norris’in ailesi boşandı. Babası maddi olarak ailenin geçimini sağlamaya devam etti. Frank, annesi ve kardeşi Charles kısa süre sonra doğuya gitti ve Frank, Harvard’da Lewis Gates’in yaratıcı yazarlık sınıfına kaydoldu. Daha sonra, eleştirel bir makalesinde Norris, Gates’ten edindiği bir kanaati dile getirdi: “Bir romanın inşası, bir tapınağın veya bir sonenin inşası kadar kesin bir bilimdir.” Ayrıca, romancı için “tek bir şeyi bir bölümde ele almanın, mümkün olduğu kadar tek bir zamana ve yere bağlı kalmanın ve baştan sona tek bir temaya tutunmanın” en iyisi olduğunu öğrendi. Edebi eleştirmenler, Norris’in en iyi romanlarında bu ilkeleri gerçekte ne kadar yakından takip ettiğini değerlendirme konusunda bölünmüşlerdir, ancak Gates’in derslerinden bir diğeri -kurgunun “Vandover ve Brute, birçok eleştirmenin onun en başarılı olduğunu düşündüğü iki roman.

Harvard’da bir yıl geçirdikten sonra Norris, kurgu için malzeme toplamak ve San Francisco Chronicle için gazete hikayeleri yazmak için Afrika’ya gitti.Ancak, tropikal bir ateşin kurbanı oldu ve Güney Afrika’daki Boer yetkilileriyle başı dertte, San Francisco’ya döndü. Orada, Wave’in (1896-1898) dergi kadrosunda 200’den fazla esere katkıda bulundu: futbol üzerine makaleler; kitapların, oyunların ve hikayelerin incelemeleri; ve tefrika roman. Kitap eleştirileri, romanları Norris’e “sonsuzluk, uçsuz bucaksız, sınırsız bir güç, geniş bir görüş açısı ve neredeyse farkedilemeyecek kadar büyük bir hayal gücü izlenimi veren Fransız edebiyatının öncü doğabilimcisi Émile Zola’ya derin takdirini gösteriyor. ” Norris, Amerika’nın önde gelen gerçekçi yazarı William Dean Howells’i de övmesine rağmen, açıkça Zola’nın kapsamını ve gücünü tercih etti ve aynı şeyi kendi çalışmasında da aradı.

Bu arada Norris, San Francisco sanatçıları ve yazarları arasında bohem bir yaşam sürdü. 1896’da McTeague’i bitirdi. Kısa süre sonra 17 yaşında Jeanette Black ile tanıştı; flörtleri, Norris’in romanlarının en hafifi, en romantik ve en önemsizi olan Blix’in konusu oldu , ama en kötüsü değil. Baş karakter Conde Rivers’ın içerdiği otoportre muhtemelen çok açıklayıcıdır.

1898’de Norris New York’a taşındı. McClure’s Magazine için çalışmaya başladı ama kısa süre sonra İspanyol-Amerikan Savaşı’nı haber yapmaya gitti. Bu girişim bir fiyaskoydu ve raporları yayınlanmadı. İki önemli edebiyatçıyla tanışmayı başardı -Richard Harding Davis ve Stephen Crane- ama uzun zamandır hayran olduğu birincisi, daha sonra ulaşılmaz olduğunu kanıtladı ve ikincisinin kişisel davranışı Norris’i tiksindirdi. Sonunda, Norris sıtmaya yakalandı ve San Francisco’ya döndü.

İlk romanlar McTeague ve Vandover ve Brute idi. (Norris , Vandover’ı hiçbir zaman tamamlamadı; kendisi de romancı olan kardeşi Charles tarafından 1914’te ölümünden sonra yayımlanmak üzere hazırlandı.) Vandover , doğası gereği vahşilerin eylemlerine hükmetmesine izin vererek, sürekli olarak kolaydan sefalete kayan bir San Francisco sanatçısıyla ilgilidir. Roman karışıktır, ancak Norris’in 1898’de Wave’de seri hale getirdiği Moran of the Lady Letty, daha da karışıktır. Bu hikaye telafisi mümkün olmayan bir gaddarlık olsa da, Norris’e McClure’s’deki işi kazandırmıştı. Bu arada, bir arkadaş Norris’i McTeague okuyan nüfuzlu William Dean Howells ile tanıştırdı.ve Norris’i bir yayıncı aramaya devam etmeye teşvik etti. Roman nihayet 1899’da ortaya çıktı.

McTeague , Norris’in ikna edici diyaloglar yazamamasından dolayı kusurlu, ancak Norris’in bir diğer zayıf yönü bu romanda olumlu bir güç oldu. Norris rasyonel davranan karakterler yaratamadı; onun insanları asla tam anlamıyla gelişmiş insanlar değildir. Ama bu McTeague’deki felsefi noktadır,bu, makul davranışlarda bulunamayan karakterlerle ilgilidir. Fiziksel güç olarak McTeague neredeyse insanüstüdür, ancak kendini anlama ve kendini kontrol etme konusunda yarım adamdan daha azdır. McTeague’in karısı da aynı derecede sığ ve tek duygusu açgözlülük. Her iki karakter de gizli güçler tarafından felakete doğru itilir; onlar insan dramında aktör değil nesnelerdir. Yine de hikayeleri dramatik ve canlıdır: 1924’te Erich von Stroheim, sessiz ekran klasiği Greed’e uyarlarken hikayenin ne kadar drama içerdiğini gösterdi.

Blix , McTeague’den hemen sonra yayınlandı. Norris daha sonra yeni materyaller toplamak ve 1900’de Jeanette Black ile evlenmek için Kaliforniya’ya döndü. Çift, Norris’in kurgusu üzerinde çalışmaya devam ettiği ve Doubleday, Page ve Company için bir okuyucu olarak hizmet verdiği New York’a yerleşti. İkinci sıfatla , bugün bazıları tarafından bir Amerikan klasiği olarak kabul edilen, bilinmeyen bir yazar olan Theodore Dreiser’ın bir romanı olan Rahibe Carrie’nin yayınlanmasını tavsiye etti. Doubleday kitabı yayınlamak için anlaştı, ancak daha sonra sözleşmeyi bozmaya çalıştı ve başarısız oldu, kitabı satmaya çalışmadan yayınladı. Dreiser işlemden 68.40$ elde etti.

Norris’in The Octopus’unun (1901) kahramanı, kendisini ahtapot dokunaçlı Güney Pasifik Demiryoluna karşı Kaliforniya’nın mücadele eden buğday çiftçileriyle özdeşleştiren bir şairdir. Çiftçilere bir demiryolu binasını bombalamaya kadar yardım etme çabaları, ancak ne kendisinin ne de başka birinin yaptığı hiçbir şey durumun adaletsizliğini ve vahşetini düzeltemez. Şair sonunda, insanların değiştiremeyecekleri ekonomik yasaların, içinde yaşamak zorunda oldukları koşulları belirlediği sonucuna varır. Roman zaman zaman iktidara gelse de, insan motivasyonlarının yorumlanmasında basit, tiz, görkemli bir eserdir. Norris bunu “Buğday Destanı” adlı bir üçlemenin ilki olarak planladı; ikinci roman adını alır, Çukur,Chicago tahıl borsasından. Kendi kendini yetiştirmiş bir kapitalist, karısı ve sanatsal bir amatöre odaklanır.

Eylemin ölçeği Ahtapot’takinden daha küçüktür , ancak karakterler çok daha inandırıcıdır, çünkü muhtemelen Norris şimdi içinde büyüdüğü ekonomik sınıf hakkında yazıyordu. Ahtapot kötü bir büyük roman, Çukur iyi bir küçük roman olarak adlandırılabilir.

1902’de, tek çocukları olan bir kızlarının doğumundan kısa bir süre sonra, Norris’ler San Francisco’ya taşındı. Norris’in üçlemesinin üçüncü cildi için malzeme toplayacağı bir dünya gezisi planladılar. Ancak Norris, apandisit olduğu ortaya çıkan bir karın ağrısını ihmal etti ve 25 Ekim 1902’de öldü. Saturday Evening Post’ta tefrika edilen Çukur, A Deal’ın yayınlandığı yıl olan 1903’te bir kitap olarak çıktı. Buğday ve Diğer Öyküler’de ve eleştirel makalelerinden oluşan bir koleksiyon olan The Responsibilities of a Novelist.