Benjamin Britten Kimdir?

Doğum tarihi: 22 Kasım 1913, Lowestoft, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 4 Aralık 1976, Aldeburgh, Birleşik Krallık

Benjamin Britten biyografi

İngiliz besteci, piyanist ve şef Benjamin Britten (1913-1976), 1945’ten sonra İngiliz operasını yeniden canlandırdı.

Lowestoft, Suffolk’ta doğan Benjamin Britten, normal bir hazırlık okulu eğitimi aldı ve aynı zamanda İngiltere’nin en iyi müzisyenlerinden bazılarıyla çalıştı.16 yaşında Royal College of Music’e burslu olarak girdi.O zamana kadar zaten çok sayıda müzik besteledi ve çok geçmeden oda orkestrası için 19 yaşındayken yazdığı Sinfonietta’nın yayınlanmasıyla basılı olarak temsil edildi.

İkinci Dünya Savaşı’ndan önce Britten, bir dizi oyun ve belgesel film için müzik sağladı.Aynı zamanda diğer bestelerle de devam etti, en belirgin öğe Frank Bridge’in (1937) Bir Tema Üzerine Varyasyonlar, ilk büyük başarısıydı. 1939’dan 1942’ye kadar Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşadı.Savaşın kargaşasına rağmen, 1939’dan 1945’e kadar olan dönem onun için oldukça yaratıcıydı ve Peter Grimes (1945) operasının yapımıyla doruğa ulaştı. Bir yıl sonra Britten, oda operası üretimine adanmış İngiliz Opera Şirketi’nin kurulmasına yardım etti ve 1948’de evini yaptığı Aldeburgh’da yaz festivalini kurdu. Halk arasında piyanist ve orkestra şefi olarak sık sık sahne aldı.

Britten’ın performans becerileri etkileyiciydi, ancak bestelediği müziğin miktarı ve çeşitliliği daha da etkileyiciydi.Kariyerinin başlarında, Henry Purcell’in bir teması üzerine çeşitlemeler ve füg içeren The Young Person’s Guide to the Orchestra (1946) da dahil olmak üzere, enstrümanlar için ılımlı miktarda solo ve topluluk müziği yazdı ve daha sonra çello. Yine de İngiliz geleneğinde, sesleri kullanan müzik, onun çıkışında tamamen enstrümantal olandan çok daha ağır basar.Çoğunlukla şarkı döngüleri veya solo kantatlar şeklinde organize edilen ve “canticles” adını verdiği 100’den fazla şarkı yazdı ve birkaç cilt türkü düzenlemesi yaptı.

Temsili örnekler tenor, korno ve yaylılar için mükemmel Serenat (1943); Kanticle No 3,Hala Yağmur Yağıyor (1954); ve The Poet’s Echo (1967), Aleksandr Puşkin’in şiirlerine altı şarkı. A Ceremony of Carols (1942), Spring Symphony (1949), Cantata Academica (1960) ve özellikle War Requiem (1962) gibi koro içeren çok sayıda büyük eser ses için solo parçaları tamamlar. en iyi ve en popüler kompozisyonlar.

Ama Britten’ın adını en uzağa taşıyan operalarıdır. Paul Bunyan (1941) ile oldukça kötü bir başlangıç yaparak, Peter Grimes ile muhteşem bir dönüş yaptı.Bu operaların ardından iki oda operası geldi.The Rape of Lucretia (1946) ve Albert Herring (1947) Dilenci Operası’nın (1948) yeni bir versiyonu Bir Opera Yapalım (1949), çocuklar için bir eser; Billy Budd (1951) Gloriana (1953), Kraliçe II..Elizabeth’in taç giyme töreni için yazılmış Vidanın Dönüşü (1954); Bir yaz gecesi rüyası(1960); ve kilise performansı için dramatize edilmiş üç benzetme. Hiçbir şekilde tekdüze başarılı olmasalar da, Purcell’den bu yana bir İngiliz’in bir İngiliz repertuarı yaratmaya yönelik en sürdürülebilir ve etkili girişimini temsil ediyorlar.

Çok fazla müziğe sahip olan Britten, kesinlikle modern bestecilerin en akıcıları arasında sayılmalıdır. Aynı zamanda en az sorunlu olanlardan biridir.Polemikleri ve yeniliği başkalarına bırakarak, kelime dağarcığı, dokular veya resmi organizasyonda çok az sürpriz sunan muhafazakar bir ton deyimine karar verdi.Kökleri, Purcell’e ve Elizabeth ve Tudor dönemlerinin daha önceki bestecilerine odaklanarak güçlü bir şekilde İngiliz geçmişindedir. Britten, Purcell’den İngilizce kelimeleri müziğe nasıl yerleştireceğini öğrendiğini söyledi.Bu kaynaktan, opera da dahil olmak üzere vokal müziğe olan bağlılığının yanı sıra süit, tema ve varyasyonlar gibi barok formları tercih etmiş olabilir.Britten’ın güçlü yanları, tek başına veya enstrümanlarla birlikte koro seslerini ustaca işlemesidir.

Britten’in örneği, uzun zamandır karıştırılmadığı için özellikle opera alanında İngiliz kompozisyonunu teşvik etti.Amerika Birleşik Devletleri, 1963’te, Beşeri Bilimlerde 30.000 dolarlık Robert O. Anderson Ödülü’nün ilk kazananı olduğunda, müziğe katkılarını kabul etti.

Besteleriyle hatırlanmasının yanı sıra Britten, eşlikçi ve orkestra şefi olarak da ün kazandı.

Benjamin Britten, 4 Aralık 1976 tarihinde bir kalp rahatsızlığı sonucu Aldeburgh, Birleşik Krallık’da 63 yaşında ölmüştür.

Eserleri:

Opera:

1941 – Paul Butıyan (operet)

1945 – Peter Grimes

1946 – The Rape of Lucretia (Lucretia’nın Kaçırılması)

1947 – Albert Herring

1948 – The Beggar’s Opera

1949 – Lets Make an Opera (Haydi Bir Opera Yapalım)

1951 – Bılly Budd

1953 – Gloriana (Kraliçe II. Elizabeth taç giyme töreni için)

1954 – The Turn of the Screw (Kötülüğün Döngüsü)

1960 – A Midsummer Nıght’s Dream (Bir Yaz Gecesi Rüyası)

1971 – Owen Wingrave

1973 – Death in Venice (Venedik’te Ölüm) kaynak: Thomas Mann romanı.

Bale

1956 – The Prince of the Pagodas Op. 57

Koro eserleri :

1930 – Hymn to the Virgin (rev. 1934])

1933 – A Boy Was Born Op. 3, (rev. 1955)

1935 – Friday Afternoons Op. 7, çocuk korosu için

1938 – Advance Democracy ve Ballad of Heroes Op. 14 (1939)

1939 – Les Illuminations (Aydınlanmalar)

1940 – Seven Sonnets of Michelangelo (Mic-helangelonun Yedi Sonesi)

1942 – A Ceremony of Carols (İlahiler Töreni)

1942 – Hymn to St Cecilia Op. 27,

1943 – Rejoice in the Lamb Op. 30, kantata, metin;”Christopher Smart”

1944 – Festival Te Deum Op. 32,

1945 – The Holy Sonnets of John Donne (John Donne’un Kutsal Soneleri)

1945 – St Nicolas Op. 42,

1949 – Spring Symphony (Bahar Senfonisi)

1950 – Five Flower Songs

1950 – Ballad of Green Broom Op. 47, No:5

1959 – Missa Brevis çocuk korosu için

1959 – Cantata Academica Op. 62,

1961 – War Requiem Op. 66,

1964 – Cantata Misericordium Op. 69, {)

1965 – Voices for Today Op. 75,

1966 – The Golden Vanity çocuk korosu için

1968 – Children’s Crusade Op. 82,

1975 – Sacred and Profane Op. 91,

1976 – Welcome Ode Op. 95, çocuk korosu ve orkestra için

Orkestra eserleri :

1932 – Sinfonietta Op. 1,

1934 – Simple Symphony Op. 4,

1936 – Soirées musicales Op. 9, aranjman kaynağı: Gioacchino Rossini

1936 – Night Mail dokümenter filmi için müzik sözler W. H. Auden

1937 – Variations sur un thème de Frank Bridge Op. 10,

1937 – Mont Juic Op. 12, Dans suiti, Lennox Berkeley birlikte Katalan danslarından uyarlama

1939 – Canadian Carnival Op. 19,

1939 – Young Apollo piyano, yaylısazlar kuartet ve orkestra için Op. 16,

1940 – Sinfonia da Requiem Op. 20,

1941 – Matinées musicales Op. 24, aranjman Gioacchino Rossini

1943 – Prélude and Fugue yaylısazlar orkestrası için Op. 29,

1944 – Four Sea Interludes Op. 33a, Peter Grimes operasından parçalar

1946 – The Young Person’s Guide to the Orchestra Op. 34, Henry Purcell’dan bir tema üzerine fug ve varyasyonlar

1953 – Variations on an Elizabethan Theme

1954 – Piyano Konçertosu

1954 – Gloriana Op. 53a, aynı adlı operadan senfonik süit

1967 – The Building of the House Op. 79, uvertür

1974 – Suite on English Folk Tunes Op. 90,

1979 – The Prince of the Pagodas Op. 57, aynı adlı baleden konser süiti

Oda müziği :

1932 – Fantazi kuarteti Op. 2,

1935 – Insect Pieces, obua ve piyano (Opus posthume)

1935 – Keman ve piyano suiti (Op. 6,

1941 – Yaylısazlar kuarteti No.1 Op. 25,

1945 – Yaylısazlar kuarteti No.2 Op. 36,

1965 – Flüt, keman ve dört elle piyano için Gemini Varyasyonları Op. 73,

1975 – Yaylısazlar kuarteti No.3 Op. 94,

1950 – Lachrymae, alto ses ve piyano Op. 48,

1951 – Metamorphoses Ovidius Oboa Op. 49,

1959 – Fanfare for St Edmundsbury Üç trompetli politonik kısa parça

1961 – Viyolonsel ve piyano icin Sonate Op. 65,

1964 – Viyolonsel Suiti No.1 Op. 72,

1967 – Viyolonsel Suiti No.2 Op. 80,

1971 – Viyolonsel Suiti No.3 Op. 87,

Piyano müziği :

1925 – Bes vals(rev. 1969)

1940 – Sonatina romantica

1940 – Introduction and Rondo alla burlesca Op. 23, iki piyano için

1941 – Mazurka Elegiaca Op. 23, iki piyano için

1963 – Night Piece noktürn