Avilalı Teresa Kimdir?

Doğum tarihi: 28 Mart 1515, Avila, İspanya

Ölüm tarihi ve yeri: 4 Ekim 1582, Alba de Tormes, İspanya

Avilalı Teresa Biyografi

Ávila’lı Aziz Teresa , aynı zamanda İsa’nın Aziz Teresa’sı olarak da bilinir , Teresa Sánchez de Cepeda y Ahumada olarak vaftiz edilir (28 Mart 1515, Gotarrendura’da ( Ávila ) , Eski Kastilya , İspanya – 4 Ekim 1582, Alba de Tormes , Salamanca’da , İspanya) önde gelen bir İspanyol mistik , Karmelit rahibesi ve Karşı Reform’un yazarıydı . Karmelit Tarikatı’nın bir reformcusuydu ve John of the Cross ile birlikte Discalced Carmelites’in kurucusu olarak kabul ediliyor . 1970 yılında adıPapa Paul VI tarafından Kilise Doktoru .

Teresa de Cepeda y Ahumada, 1515 yılında İspanya’nın Ávila eyaletindeki Gotarrendura’da doğdu. Baba tarafından büyükbabası Juan de Toledo bir marranoydu ( Hıristiyanlığa geçen Yahudi) ve Yahudi inancına döndüğü iddiasıyla İspanyol Engizisyonu tarafından kınandı . Babası Alonso Sánchez de Cepeda, bir şövalyelik satın aldı ve başarılı bir şekilde Hıristiyan toplumuna asimile oldu. Teresa’nın annesi Beatriz, kızını dindar bir Hıristiyan olarak yetiştirmeye özellikle hevesliydi. Teresa, azizlerin yaşam öykülerinden büyülendi ve Mağribi arasında şehitlik bulmak için kardeşi Rodrigo ile yedi yaşında evden kaçtı. Amcası, şehre dönerken surların dışında ikisini görünce onları durdurdu.

20 yaşında babasının evini gizlice terk eden Teresa, Ávila’nın dışındaki Karmelitlerin Enkarnasyonu manastırına girdi. Manastırda hastalıktan çok acı çekti. Hastalığının başlarında, Üçüncü Ruhsal Alfabe olarak tercüme edilen (1527’de yayınlanan ve Francisco de Osuna tarafından yazılan) adanmışlık kitabı “Tercer abecedario espiritual” ı kullanarak dini vecd dönemleri yaşadı . Ortaçağ mistiklerinin benzer yazıları örneğini izleyen bu çalışma, vicdan incelemeleri ve ruhsal öz-konsantrasyon ve içsel tefekkür (mistik terminolojide oratio recollectionis veya oratio mentalis olarak bilinir) için yönergelerden oluşuyordu.). Ayrıca Alcantara’lı Aziz Petrus’un Tractatus de oratione et meditasyonu ve belki de Loyola’lı Aziz Ignatius’un Ruhsal Egzersizlerini ve muhtemelen Ruhsal Egzersizleri temel aldığı eserlerin birçoğu gibi başka mistik münzevi eserler de kullandı.

Hastalığı sırasında en düşük aşama olan “hatırlama” dan “sessizlik ibadetlerine” ve hatta Tanrı ile mükemmel bir birlik olan “esriklik ibadetlerine” yükseldiğini iddia etti. Bu son aşamada, sık sık zengin bir “gözyaşı kutsaması” yaşadığını söyledi. Ölümlü ve hafif günah arasındaki Katolik ayrım onun için netleştikçe, günahın korkunç dehşetini ve ilk günahın doğasında var olan doğayı anlamaya başladığını söylüyor. Ayrıca, günahla yüzleşmedeki doğal güçsüzlüğünün ve Tanrı’ya mutlak boyun eğmenin gerekliliğinin de farkına vardı.

1556 civarında, çeşitli arkadaşlar onun yeni keşfettiği bilginin ilahi değil, şeytani olduğunu öne sürdüler. Kendisine çeşitli işkenceler ve tensel aşağılamalar yapmaya başladı . Ancak papazı Cizvit Aziz Francis Borgia, düşüncelerinin ilahi ilham olduğu konusunda ona güvence verdi. 1559’da Aziz Petrus Günü’nde Teresa, İsa Mesih’in kendisini ona görünmez olsa da bedensel bir biçimde sunduğuna kesin olarak ikna oldu. İsa Mesih’in bu vizyonları iki yıldan fazla neredeyse kesintisiz sürdü. Başka bir görüntüde, bir seraph [5] altın bir mızrağın ateşli ucunu kalbine defalarca saplayarak tarif edilemez bir ruhsal-bedensel acıya neden oldu.

Elinde altından uzun bir mızrak gördüm ve demirin ucunda küçük bir ateş yanıyor gibiydi. Bana bazen onu kalbime saplıyor ve bağırsaklarımı deliyormuş gibi göründü; onu çıkardığında, onları da dışarı çekiyor ve beni büyük bir Tanrı sevgisiyle ateşler içinde bırakıyor gibiydi. Acı o kadar büyüktü ki inlememe neden oldu; ama yine de bu aşırı acının tatlılığı o kadar baskındı ki, ondan kurtulmak istemedim.

Bu vizyon, Bernini’nin en ünlü eserlerinden biri olan Roma’daki Santa Maria della Vittoria’daki St. Theresa’nın Vecdi’sine ilham kaynağı oldu.

Bu bölümün hatırası, hayatının geri kalanında bir ilham kaynağı oldu ve genellikle onunla ilişkilendirilen sloganda özetlenen, İsa’nın hayatını ve ıstırabını ömür boyu taklit etmesine neden oldu: Tanrım, ya acı çekmeme izin ver ya da ölmeme izin ver .

Teresa’nın iç güdüsünü dışa vuran pratik ifade etme dürtüsü, Teresa’da, 1560’ın başlarında Kurucu olarak onunla tanışan ve onun ruhani rehberi ve danışmanı olan Alcantara’lı Fransisken rahip Aziz Peter’den ilham aldı. Şimdi, Enkarnasyon Manastırı’nda ve diğerlerinde bulduğu gevşekliği düzelterek, yenilenmiş bir Karmelit manastırı kurmaya karar verdi. Zengin bir kadın ve bir arkadaş olan Guimara de Ulloa fonları sağladı. Teresa, İspanya’nın zorla dönüştürülen Yahudilerini Hıristiyanlığı takip etmeye teşvik etmek için yıllarca çalıştı.

1562’de kurulan ve adı St. Joseph’s olan yeni manastırın mutlak yoksulluğu, ilk başta Ávila’nın vatandaşları ve yetkilileri arasında bir skandala yol açtı ve küçük ev, şapeli ile birlikte ortadan kalkma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı; ancak piskoposun kendisi de dahil olmak üzere güçlü patronlar ve iyi güvence altına alınmış geçim ve refah izlenimi, düşmanlığı alkışa çevirdi.

Mart 1563’te, Teresa yeni manastıra taşındığında, bir “Anayasa” olarak formüle etmeye devam ettiği mutlak yoksulluk ve mülkiyetten vazgeçme şeklindeki temel ilkesine papalık yaptırımı aldı. Planı , her hafta ilahi ayin için öngörülen üç törensel kırbaçlama disiplini ve rahibenin tasfiyesi gibi yeni düzenlemelerle desteklenen daha eski, daha katı kuralların yeniden canlandırılmasıydı . İlk beş yıl boyunca, Teresa dindar bir inzivada kaldı ve yazı yazdı.

1567’de Karmelit generali Rubeo de Ravenna’dan kendi tarikatına göre yeni evler inşa etmek için bir patent aldı ve bu çaba ve sonraki ziyaretlerinde İspanya’nın neredeyse tüm vilayetlerinde uzun yolculuklar yaptı . “Libro de las Fundaciones” adlı eserinde bunlardan bir açıklama veriyor . 1567 ile 1571 arasında Medina del Campo , Malagon , Valladolid , Toledo , Pastrana , Salamanca ve Alba de Tormes’de reform manastırları kuruldu.

Orijinal patentinin bir parçası olarak, Teresa’ya reformları benimsemek isteyen erkekler için iki ev kurma izni verildi; Haçlı Yahya ve İsa’lı Anthony’yi buna yardım etmeye ikna etti . Discalced Carmelite Brethren’in ilk manastırını Kasım 1568’de Duruello’da kurdular. Başka bir arkadaşı, Endülüs’ün eski ayinlerinin Carmelite ziyaretçisi ve havarisel komiseri ve daha sonra Teresian reformlarının taşralı olan Gerónimo Grecian, Segovia’da (1571), Beas de Segura’da (1574), Sevilla’da (1575) manastırların kurulmasında ona güçlü destek verdi. ve Caravaca de la Cruz (Murcia, 1576), son derece mistik John, öğretmen ve vaiz olarak gücüyle hareketin iç yaşamını destekledi.

1576’da eski gözlemci Carmelite tarikatının Teresa’ya, arkadaşlarına ve reformlarına karşı bir dizi zulüm başladı. Piacenza’daki genel bölümde kabul edilen bir dizi karar uyarınca , tarikatın “tanımlayıcıları” bundan sonra manastırların kurulmasını yasakladı. General, onu kurumlarından birinde gönüllü emekliliğe mahkum etti. İtaat etti ve Toledo’daki St. Joseph’i seçti. Arkadaşları ve astları daha büyük denemelere tabi tutuldu.

Sonunda, birkaç yıl sonra , İspanya Kralı II. Philip’e mektupla yaptığı yalvarmalar rahatlama sağladı. Sonuç olarak, 1579’da, kendisine, Grecian’a ve diğerlerine karşı engizisyondan önceki süreçler bırakıldı ve reformun uzatılması en azından olumsuz bir şekilde izin verildi. Papa XIII.

Hayatının son üç yılında Teresa, Endülüs’ün kuzeyindeki Villanueva de la Jara’da (1580), Palencia’da (1580), Soria’da (1581), Burgos’ta ve Granada’da (1582) manastırlar kurdu. Biri hariç tümü kendisi tarafından kurulan toplam on yedi manastır ve bir o kadar da erkek manastırı, onun yirmi yıllık reform faaliyetinden kaynaklanıyordu.

Son hastalığı, Burgos’tan Alba de Tormes’e yaptığı yolculuklardan birinde onu geride bıraktı . 1582’de, Katolik ulusların Jülyen takviminden Gregoryen takvimine geçiş yaptığı sırada öldü , bu da 5-14 Ekim’in takvimden çıkarılmasını gerektiriyordu. Ya 4 Ekim gece yarısından önce ya da bayram günü olarak kutlanan 15 Ekim sabahı erken saatlerde öldü.

Ölümünden kırk yıl sonra, 1622’de Papa XV. Gregory tarafından aziz ilan edildi . Cortes , 1617’de onu İspanya’nın hamisi olarak yüceltti ve Salamanca Üniversitesi daha önce bir diploma ile Doktor ecclesiae unvanını verdi . Başlık, Kilise Doktoru için Latince’dir , ancak her zaman ölümünden sonra verilen ve nihayet 1970 yılında Sienalı Aziz Catherine ile birlikte Papa VI.onları bu ayrıcalığa layık görülen ilk kadınlar yapıyor. Teresa, Dua Doktoru olarak saygı görür. Eserlerindeki tasavvuf, Francis of Sales , Fénelon ve Port-Royalists gibi sonraki yüzyılların birçok ilahiyatçısı üzerinde biçimlendirici bir etki yaptı.