Aragonlu Catherine İngiltere Kraliçesi Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 16 Aralık 1485, Archbishop’s Palace of Alcala de Henares, Alcala de Henares, İspanya

Ölüm tarihi ve yeri: 7 Ocak 1536, Kimbolton House, Kimbolton, Birleşik Krallık

Aragonlu Catherine Biyografi

Aragonlu Catherine (1485-1536) güçlü İspanya ile geleceği parlak İngiltere arasındaki siyasi birliği temsil edecekti; bunun yerine, bir erdem örneği oldu. O, Kral VIII. Henry’nin, bir erkek varis arayışında olduğu zamanlarda kocası onu terk ettikten sonra bile tacı asla bırakmayan ilk karısıydı.

Aragonlu Catherine, İspanya’nın hüküm süren iki hükümdarı Aragon Kralı Ferdinand ve Kastilya Kraliçesi Isabella’nın son çocuğuydu. Moors ile savaştıktan sonra annesinin sığındığı Toledo Başpiskoposu Kalesi’nde doğdu. Ebeveynleri etki alanını genişletmeye çalışırken Catherine’in çocukluğu savaşlar ve kutlamalarla doluydu.

Catherine’in annesi, resmi bir eğitimden yararlanmadan beklenmedik bir şekilde tahta çıktı; bu nedenle kızlarına iyi bir eğitim vermek için bilim adamlarını İspanya’ya getirdi. Catherine, Latince, Fransızca, İspanyolca ve daha sonra İngilizce konuşabilen özenli bir öğrenciydi. Bir denge olarak kızlar aynı zamanda hukuk, şecere ve nakış, ev idaresi, dans ve müzik dahil ev hayatı konularında da eğitildiler.Monarşi dünyasında dindar bir Hıristiyan yaşamının sürdürülebileceği inancı, sadık Katolik annesi tarafından Catherine’e geçti.

Kızlarının diğer güçlü uluslarla birleşmesinin Avrupa’daki yerlerini güçlendirebileceğini bilen Kral ve Kraliçe, bu ittifakları dikkatle seçti. 1489’daki Medine del Campo Antlaşması, Henry VII’nin oğlu İngiltere Prensi Arthur’a bir gelin vaadini içeriyordu. Seçilen kız Catherine’di, ancak gerçek evlilik anlaşmaları Ağustos 1497’ye kadar İngiltere’nin Woodstock kentinde gerçekleşmedi. Mayıs 1499’da, Worcestershire’da ilk düğün törenleri, bir Papalık döneminin, rıza yaşının altında olan Arthur’un yemin etmesine izin vermesinin ardından gerçekleşti.

1500 yılında Ludlow’da ikinci bir vekil evlilik gerçekleşti, ancak Catherine’in nihayet Galler Prensesi olarak İngiltere’ye gelmesi 1501 yazında oldu.Yolculuk onun için fiziksel olarak zordu, ancak İngiltere’de büyük bir tantana ile karşılandı. Son evlilik yeminleri Kasım 1501’de Aziz Petrus Katedrali’nde yapıldı ve sadece beş ay sonra Galler Prensi öldü. Ölümüne kadar Catherine, Arthur’la olan bu evliliğin asla tamamlanmadığı konusunda ısrar etti, ikinci kocasının hiçbir zaman alenen inkar edemeyeceği bir gerçek.

Catherine’in yeni bir gelin olarak sahip olduğu konforlar, Kral VII. Aşağılanma içinde, mahkemede yetersiz bir şekilde yaşamak zorunda kaldı. İspanya’dan kendisine eşlik eden bekleyen kadınları ve kendi geleceği için de endişeliydi. Yedi yıl boyunca Galler Prensesi Dowager (dul) olarak bir belirsizlik durumunda devam etti.Artık babasının bakımı altında değildi ve kayınpederinin bakımını reddetti.

Henry VII’nin ölümü ve Henry VIII’in yükselişi Catherine’e yeni bir evlilik umudu ve İngiltere Kraliçesi olarak hak ettiği yeri alma şansı getirdi. Kralın konseyi, oğlunu Avusturya’nın çocuğu Eleanor’la nişanladığında VII. Catherine, kendi kaderi hakkında özel olarak endişe etmesine rağmen, evindekilere Henry ile evliliğinin gerçekleşeceği konusunda ısrar etti. Henry, tahta çıktıktan sadece altı hafta sonra konseye karşı çıkıp Catherine’i gelin olarak aldığında bu korkular sona erdi. 11 Haziran 1509’da Greenwich Sarayı’nın dışındaki bir kilisede evlendiler. Kral 18 yaşındaydı ve Catherine ondan beş yaş büyüktü.

Birkaç kadınla evlilik yapabilecekken neden onu seçtiğine dair spekülasyonlar vardır.İngiltere Kralları ve Kraliçelerinin Yaşamları’na göre ,Antonia Fraser tarafından düzenlenmiş, ölmek üzereyken, Henry VII, oğluna “İspanyol ittifakını korumak için” Catherine ile evlenmesini tavsiye etti. Diğer tarihçiler, özellikle Catherine’in VII. Başka bir teori, yeni kralın bir halefi hızla güvence altına almak istediğidir. Ancak tüm göstergeler, Henry’nin Catherine’i romantizm uğruna seçtiğini gösteriyor. Ergenlik döneminde konuşabildiği birkaç kadından biri olduğu için ona kolayca aşık olabilirdi. Catherine “zarif ve güzel gözlü” idi. Fraser, genç kralla ilgili olarak, Henry’nin “aşka aşık olacak kadar genç olduğunu” ve “Prenses tarafından büyülendiğini, evlenmenin onun görevi olduğunu” ekledi.

Catherine’i sevdiğinin bir başka kanıtı, o zamanlar oldukça sıra dışı olan bir taç giyme gününü paylaşmaları gerçeğiyle sergileniyor. Normalde bir kraliçe eşi, ancak kralın kendi annesinde olduğu gibi bir varis doğurduktan sonra taç giyerdi. Bunun yerine Henry geleneği bozdu ve Catherine neşeli bir kutlamanın parçası olarak lüks arabalar ve giysiler içinde onunla birlikte Londra şehrini dolaştı. Catherine, İngiliz tebaası tarafından Kraliçeleri olarak iyi karşılandı.

Catherine genç, atletik, çekici kocasını severdi. Onu memnun etmek istedi ve sadık bir eş olarak Henry’ye bir varis vermeye kararlıydı. İlk çocukları 1510’da ölü doğmuş bir kızdı. Daha sonra bir oğlu oldu.Ocak 1511’de doğdu ama ne yazık ki sadece 52 gün yaşadı. Catherine, Ekim 1513’te düşük yaptı ve Şubat 1515’te ölü doğmuş bir oğlu oldu. Şubat 1516’da Prenses Mary doğduğu için mutluluk vardı. Catherine’in bir oğul umudunu canlı tutan hayati bir çocuğu doğurabileceğine dair işarette sevinç vardı. Kraliçe nihayet iki hafta önce babasının ölümünü öğrendiğinde doğuma hüzün eşlik etti. 1518’de Catherine’in başka bir ölü kızı daha oldu ve artık çocuğu olmayacaktı.

Catherine her kayıpta Henry tarafından teselli edildi. Evliliklerinin başında Henry, hayatının sonraki dönemlerinde tasvir edildiği gibi kalpsiz bir adam değildi. Sör Sadık Yürek olarak onun renklerinde mızrak dövüşü yaparken Catherine’e açık bir sevgi gösterdi. Zırhına baş harflerinin iç içe geçtiği bir aşk düğümü işlenmişti. Kadehler bu aynı birlik amblemi ile yapılmıştır. Catherine ayrıca kendi kişileştirme doğurganlığına ve kendi İspanyol yetiştirilmesine sahipti. Catherine, İngiliz Kraliçesi rolüne iyi uyum sağlasa da, hala kendi ülkesi İspanya’ya ülkesine bağlıydı.

Henry savaştayken Catherine’i ona olan büyük inancını gösteren Krallığın Kraliçe Vekili olarak adlandırdı. Savaşın ortasında yetiştirildiği göz önüne alındığında, naip sıfatıyla hizmet etmek için iyi donanımlıydı. Annesini anımsatan o, İskoçların istilasına hazırlanan İngiliz ordusuna seslendi. Catherine, Henry’ye, ona olan bağlılığının ve hizmetinin kanıtı olarak savaşta öldürülen İskoç Kralı’nın kanlı ceketini gönderdi.

Zamanın alışılageldiği gibi, Henry ve Catherine birbirine yakın büyük süitleri olan iki ayrı haneye sahipti. Catherine’e 140’tan fazla kişi onun emrinde idi.Ama hala kralın gömleklerini kendisi işlemekte ısrar ediyordu. Catherine ayrıca dindardı ve Fidei Defensor unvanının kanıtladığı gibi Katolik inancını savundu.Kendisinin sürekli gelişimi ve kızının eğitimi için alimlere olan ilgisi gibi, yaşı büyüdükçe dindarlığı da arttı. Kadınlar arasında öğrenme, Catherine’in etkisinden çok moda oldu. Cambridge’deki St. John’s College, Queens College, Oxford’daki Cardinal College ve Corpus Christi’nin bir hayırseveriydi.

Henry tarafından reddedildi

Zaman geçtikçe İngiliz sarayında konuşma, sosyalleşme ve giyimde Fransız zihniyetine sahip olanlar ile alimler ve ilahiyatçılar olmak üzere iki grubun bulunduğu daha da netlik kazandı. Kral her iki grupla da ilişki kurdu, ancak Catherine kendini bilginlerle izole etti. Devlet işlevlerine başkanlık etti, ancak mahkemenin dansına ve maskaralıklarına katılmayı reddetti.

Haziran 1519’da Henry’nin metresi, mahkemede hizmetçi olan Bessie Blount, bir oğul doğurdu. Bu olay, 1524’te gayri meşru çocuğa Henry tarafından Richmond Dükü unvanı ve Prenses Mary’nin arkasındaki tahta çıkma hakları verilene kadar Catherine’i rahatsız etmedi. Henry kızı Mary’yi sevdi ve daha sonra ona kötü muamelesi Catherine’e bir ceza olarak görüldü. 1518’de, iki yaşındayken Mary, annesini memnun etmeyen Fransa’nın Dauphin’i ile nişanlandı. Catherine bunun yerine yeğeni Kutsal Roma İmparatoru Charles V (aynı zamanda İspanya Kralı I. Charles’dı) ile ittifak için kampanya yürüttü ve Mary’nin İspanya Kraliçesi olarak eğitimine başladı. Henry bu ittifaka siyasi kazanç için güveniyordu ve Charles başka biriyle evlendiğinde öfkelendi.

Erkek varisi olmayan bir kral, tahtının ardıllığından korkuyordu. Catherine’i bekleyen bir leydi olan Anne Boleyn, Henry’nin gözüne bu sıralarda takıldı. Anne, kraliçeden daha az bir şey olmayı reddetti, bu yüzden Henry’nin evliliğinden bir çıkış yoluna ihtiyacı vardı. 1527’de Henry, İncil’den Levililer’in bir pasajını, kardeşinin karısıyla olan evliliğinin Tanrı tarafından olumlu görülmediğinin ve bu nedenle oğulları olmadan lanetlendiğinin kanıtı olarak kullandı. Vicdanının evliliğe devam etmesine izin veremeyeceğini iddia etti ve modern anlamda bir iptali talep etti. Kardinal Wolsey, evliliğin geçerliliğini araştırmak için resmi bir mahkeme kurdu. Papa, evlilik sırasında 1509’da bir papalık muafiyeti yayınlandığından, İngiliz mahkemesinin davayı görmesine izin vermeyi reddetti, ancak karar verme uzun yıllar sorun oldu.

Hayatının Sonu

Catherine kamu hayatından çekilmeyi ve bir manastıra çekilmeyi’de reddetti. Henry ile evliliğinin ilahi bir şekilde emredildiğine ve buna müdahale etmenin ruhunu tehlikeye atacağına kesinlikle inanıyordu. Catherine’in bir başka endişesi de kızının meşruiyeti ve güvenliğiydi. Bazıları tarafından, yeğeni Charles V’in yardımını çağırması için teşvik edildi, çünkü birçok kişi onun papayı kontrol ettiğine inanıyordu. Diğerleri onun halasının bir kenara atılmasına dayanmayacağını ve onu hak ettiği konuma geri getireceğini umdu, ancak Catherine reddetti. O mecbur olup olmayacağı şüpheli ve Catherine bir savaşın İngiltere vatandaşlarına zarar vereceğine inanıyordu. Katolik Kilisesi ayrıca Charles V’e Catherine’in Kraliçe olarak iddiasını yeniden tesis etmesi için baskı yapmaya çalıştı, ancak bunun bir kraliçe için endişe etmekten ziyade İngiltere’de iktidarı korumakla daha fazla ilgisi olabilir.

1531’de Prenses Mary ve ailesi, Kral tarafından Ludlow’a götürüldü, bu da Catherine’i çok üzdü. Mary ile birlikte olmak için ancak Henry ile evliliğinin geçerli olmadığını kabul ettiğinde seyahat edebileceği söylendi. Catherine evliliğini reddetmeyi reddetti ve kendini İngiltere Kraliçesi olarak görmeye devam etti. Catherine kocasından ayrılmayı reddettiği için tüm mahkemeyi onsuz taşıdı ve gizlice Anne Boleyn ile evlendi. Anne tarafından ilk çocuğunun doğumundan önce Catherine, Huntingdonshire’daki Bickden Sarayı’na taşındı. 1533’te evliliği Canterbury Başpiskoposu tarafından geçersiz ilan edildi ve Kralın emriyle Galler Prensesi Dowager unvanına geri dönecekti (yani Prens Arthur’un dul eşiydi).

1534’te Papa Catherine’i buldu ve evliliğini onayladı, ancak Kral ikinci çocuğunun Anne Boleyn tarafından doğumuna hazırlanırken bu çok az fark yarattı. Henry resmen Roma Katolik Kilisesi’nden ayrıldı ve York Başpiskoposu Lee ve Durham Piskoposu Tunstall, Catherine’in üzerine yemin etmesi için Veraset Yemini’ni getirdi. Henry’yi İngiltere Kilisesi’nin başı, onu Prens Arthur’un Dowager’ı olarak adlandırdı ve Henry’nin çocukları Anne tarafından onun meşru varisleri olarak. Catherine’i reddetti. Parlamento kısa süre sonra Henry’yi İngiltere Kilisesi’nin başkanı yapan Üstünlük Yasasını kabul etti.

Sonunda Henry, Catherine’e karşı acımasız davrandı, onu inzivada yaşamaya zorladı ve kızlarını görmesine izin vermeyi reddetti. 1536’da Huntington yakınlarındaki Kimbolton Kalesi’nde öldü. Sonunda kraliyet tarzında daha az ve daha çok bir rahibe gibi tutuldu. Yıllar önce Kralın emriyle mücevherleri elinden alınmıştı. Catherine, İngiltere’nin değil, Galler ve İspanya’nın amblemi altında Peterborough Katedrali’ne gömüldü. Henry bir varis aramaya devam etti ve üçüncü karısıyla evlenmek için acele ederken, Catherine ile evliliği sonunda yeniden doğrulandı ve ikinci evliliği geçersiz sayıldı.