Andre Chenier Kimdir ?

Şair

Doğum tarihi: 30 Ekim 1762, Konstantiniyye

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Temmuz 1794, Paris, Fransa

Andre Marie Chenier Biyografi

Fransız şair André Marie Chénier (1762-1794) kısa yaşamına birçok türde deneyim ve birçok şiirsel biçim sıkıştırdı. Hayatı ibretlik ve trajik olan ender bir şair kahraman olarak tarihe geçer.

Andre Chenier Konstantinopolis’te doğdu. Babası Fransızdı ve annesinin Yunan kökenli olduğu iddia edildi. Andre’nin Yunanistan’a yönelik ilk yakınlık duygusu, bir şair olarak gelişiminde hayati önem taşıyordu. Çocukluğunun çoğunu Languedoc’taki Carcassonne’da teyzesi ve amcasıyla geçirdi. 11 yaşındayken Paris’te annesinin yanına döndü ve salonunun gösterişli sosyetesine maruz kaldı.

Chenier, seçkin College Navarre’da mükemmel bir bilgindi. İlk eserleri Homer ve Virgil’in uyarlamaları ve ergen aşk şiirleridir. Her zaman sevecen ve ateşli bir adamdı; birçok metresi ve birkaç büyük aşkı oldu ama hiç evlenmedi.

1794’te Chenier, Versay’da aşağı yukarı kazara tutuklandı ve ılımlı gruplarla bağlantılı olduğundan şüphelenilmesine rağmen, aleyhinde hiçbir resmi suçlama olmaksızın Saint-Lazare hapishanesine gönderildi. Sonunda, hayali bir hapishane komplosunda suç ortağı olmakla ve daha ciddi olarak, yıkıcı yazılarla suçlandı. 25 Temmuz 1794’te giyotinle idam edildi.

Chenier’in yazıları, ölümünden 25 yıl sonrasına kadar yayımlanmadı ve bu sırada romantik şairler için model oldu. Victor Hugo, Sainte-Beuve, Chateaubriand, Lamartine ve diğerleri, Chenier’in hafızasında ortaya çıkan bir kahraman olarak şair efsanesini beslediler.

Chenier’in aşk ve şehvetli hayallerle ilgili melankolik şiirleri olan Bucoliques’i, gençliğinin sonlarında ve 20’li yaşlarının başında yazılmıştır. Daha sonra metresleri için Odes’in yanı sıra erotik ve esprili Elegies yazdı . Yunan lirizminin güzelliğini içgüdüsel olarak yakalayan İdilleri , L’Aveugle, Le Mendiant, La Liberte ve muhteşem Jeune Tarantine gibi ünlü şiirleri içerir.

Chenier’in şiiri her zaman canlı ve coşkuludur, çünkü şiirin gerçek deneyimlerden ve yaşanmış duygulardan doğması gerektiğine inanmıştır. Şair bir mucit olmalı yine de Chénier’in klasik kökleri her zaman belirgindir. Yalnızca Homer ve Virgil’den değil, Racine, La Fontaine, Rousseau ve diğerlerinden de ödünç aldı.

Devrim sırasında, Chenier kendini büyük bir hiciv şairi olarak kurdu. Şiirleri, Devrim’in büyük olaylarının bir tarihçesi oldu. En seçkin şiirler arasında Les Autels de la peur, Ode à Versailles, Ode a Charlotte Corday ve La Fete de l’Etre Supreme sayılabilir. Kuzularını ve Odes’in bir kısmını yazdığı hapishanede Chénier kendi içine çekildi, ancak mahkum arkadaşlarının cesaretine hayran kalmayı ve kutlamayı da ihmal etmedi. İnfazından önceki gece Chenier, kuzuların son şiirini yazdı.Yarı ağıt yarı hiciv olan bu asil eserde, kendi ayrılığı ve melankolisi duygusundan gerçek kendini unutkanlığa, şefkate ve cesarete yükselir.