Anatoly Alexandrovich Sobchak Kimdir?

Doğum tarihi: 10 Ağustos 1937, Çita, Rusya

Ölüm tarihi ve yeri: 20 Şubat 2000, Svetlogorsk, Rusya

Anatoly Alexandrovich Sobchak Biyografi

Rusya’nın popüler bir demokratik lideri olan Anatoly Alexandrovich Sobchak (1937 doğumlu), 1990 yılında St. Petersburg (eski adıyla Leningrad) belediye başkanı seçildi.

Petersburg’un (Sovyet döneminde adı Leningrad olarak anılan) kibar belediye başkanı Anatoly A. Sobchak, yaşamına ünlü olduğu şehirden uzakta başladı. Sobchak, Sovyetlerin uzak doğusundaki Baykal Gölü’nün doğusunda, uzun bir devrimci tarihe sahip bir bölge olan Chita’da doğdu. Hem büyükbabası hem de babası demiryolu için çalıştı ve Sibirya’daki Sovyet gücünün devrimine ve konsolidasyonuna katıldı. Ailesi mütevazi bir aile olmasına rağmen, Sobchak Çek büyükannesinin aileye entelijansiyanın görgü kurallarını öğrettiğini ve bu durumun belki de onun tavrına ve imajına katkıda bulunduğunu açıkladı. Diğer aileler gibi, Sobçaklar da büyükbabası 1930’ların sonlarında tutuklandığında Stalinizmin zalim elini yaşadılar. Babası İkinci Dünya Savaşı’nda savaştı.

Genç Sobchak, uzak illerden biri için nadir bir onur olan Leningrad Üniversitesi’ne gitmek için seçildi. Üniversiteden sonra önce Stavropol bölgesinde çalıştı ve daha sonra Leningrad’da yüksek lisans okuluna gitti. Leningrad’da ikamet etti, kariyerini avukat ve Leningrad Üniversitesi Hukuk Departmanında profesör olarak geliştirdi. Sovyet döneminin en önde gelen isimlerinden farklı olarak Sobchak, Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin (SBKP) uzun süredir üyesi değildi. Partiye 1988’de safların açılması sırasında ( perestroyka denir ) katıldı çünkü reformların o toplumdaki en köklü yapı olan SBKP içinde başlaması gerektiğine inanıyordu. Kamusal hayatı, Gorbaçov’un perestroyka’daki girişimlerine bir yanıt olarak başladı.1980’lerin sonlarında ve reform hareketini ilerletme arzusuyla ateşlendi.

1989’da Sobchak, yeni parlamentoya, Halkın Temsilcileri Kongresi’ne aday gösterildi ve seçildi. Adaylığı garantilemek için yaptığı “Ben de Bir Hayalim Var” konuşması, Martin Luther King Jr.’ın ünlü konuşmasından ilham aldı. Sobchak daha sonra Halk Temsilcileri tarafından daha küçük, daha güçlü daimi parlamento olan Yüksek Sovyet’e seçildi. Kongredeki ilk siyasi kariyerinde Sobchak, yeni demokratik hareketin yerleşik gücünün ve kırılganlığının farkında olarak meslektaşlarını gözlemleyerek yavaş ve dikkatli bir şekilde hareket etti. Ulusal siyasi arenaya uzun süreli bir bürokrat ( aparatchik ) olarak yaklaşmadı.) ama Sovyet devlet yapısının bir eleştirmeni olarak, teorik olarak uzun yıllar parti için lastik damgalar olan yerel Sovyetlere veya konseylere dayanıyordu. Yeni Kongreye ve Yüksek Sovyete seçilen Boris Yeltsin de statükoyu eleştirdi, ancak 1987’de Politbüro’dan çıkarılmadan önce uzun yıllar sistemin bir parçasıydı.

Sobchak, SBKP’ye özel statü veren VI. Maddeyi Sovyet Anayasasından kaldırmak için Andrei Sakharov ile birlikte çalıştı ve Sakharov’un ölümünden sonra mücadeleye devam etti. Mart 1990’da makale Gorbaçov’un devam eden muhalefetine rağmen kaldırıldı. Temmuz 1990’daki 28. Parti Kongresi’nde reform liderleri ile parti eski muhafızları arasındaki bir çatışma, Sobchak da dahil olmak üzere çok sayıda reform liderinin istifasıyla sonuçlandı.

1990’da Sobchak, Leningrad belediye meclisi başkanlığına ve kısa bir süre sonra Leningrad belediye başkanlığına seçildiğinde, zaten ulusal bir takipçi kitlesine sahip bir politikacıydı. 1992’den sonra Sobchak, bağımsız Rusya’nın önemli bir lideri, Rusya’nın demokratik hareketinde önemli bir ses ve yeni Rusya’nın açık sözlü bir sözcüsü olarak görülüyordu. Bununla birlikte, diğer Rus liderler gibi, bazen kimseye hesap vermeden yönetmek istedikleri için eleştirildi. Buna ek olarak, bir demokrat olarak ünü, genel bir ekonomik sıkıntı döneminde eşiyle birlikte sponsor olduğu ayrıntılı bir çarlık tarzı balo yüzünden küçük bir öfke tarafından gölgelendi. Ancak Sobchak, Rusya aydınları tarafından geniş çapta saygı görmeye devam etti ve Gorbaçov döneminde siyasete başarılı bir geçiş yapan çok sayıda akademisyenden biriydi.

Sobchak, eski Leningrad’ın adını St. Petersburg olarak değiştirmeyi başardı. Ciddi ekonomik sorunlarına rağmen St. Petersburg’da önemli ilerlemeler kaydetti. Kentin ekonomisi, kesintiler ve dönüşümlerle karşı karşıya kalan savunma sanayii üzerine inşa edildi. Doğal kaynakları az olan bir bölgededir ve hammadde ve gıda için diğer alanlara bağımlıdır. Amacı şehri bir serbest girişim merkezi olarak geliştirmek, finans, turizm ve ticarete ağırlık vermekti. O, burayı serbest ekonomik bölge olarak tayin edebildi ve dövizle ilgilenmek ve diğer bankacılık faaliyetlerini düzenlemek için bir belediye bankası kurmayı başardı. Başta Moskova’ya göre mali ve ekonomik geriliği nedeniyle, şehri bir finans merkezine dönüştürme çabalarında önemli bir hayal kırıklığıyla karşılaştı.

1991’de birçok insan Leningrad belediye başkanını Gorbaçov’a en açık sözlü ve ilerici alternatif olarak algılamaya başladı. Ağustos 1991’de Sobchak, Gorbaçov’u devirmeye ve reformları tersine çevirmeye çalışan muhafazakar partiye ve hükümet yetkililerine karşı darbe karşıtı harekete katıldı. Leningrad’daki gösterilere önderlik etti ve Moskova’daki parlamento binasındaki direnişe önderlik eden Yeltsin ile sık sık temas halindeydi. Darbe başarısız olduktan sonra Sobchak, mevcut yapıların hızlı bir şekilde bozulmasının ve Sovyetler Birliği’nin sona ermesinin, mükemmel olmayan bir sistem içinde çalışmaktan daha sorunlu olabileceğini fark ederek, parlamentonun ve birliğin dağılmasını engellemeye çalıştı. Sovyet sonrası Rusya’da reform destekçileri farklı yolları savundular ve zaman zaman Sobchak, reformun hızı ve gidişatı konusunda Yeltsin ile anlaşamadı.

Uzun boylu, yakışıklı bir adam olan Sobchak, Rusya’nın siyasette ve seçimlerde televizyonu yaygınlaştırmasında varlık oluşturan komuta varlığına ve iyi konuşma becerilerine sahipti. Aralık 1993’teki parlamento seçimlerinde, rekabet halindeki birkaç reform partisinden birinin lideriydi ve gelecekteki olası bir başkan adayı olarak algılandı. Leningrad belediye başkanı olarak çok sayıda görev aldığı yurt dışında da saygı görüyordu.

Sobchak, hantal bir belediye meclisi aygıtıyla uğraşmakta zorlandı. Uzlaşmaz bir yönetim tarzı nedeniyle eleştirildi. Rusya için Mücadelede(1995), Yeltsin, “Sobchak, St Petersburg’un belediye başkanı olarak işinde, eski liberal imajından, saygın bir politikacı ve hukuk profesöründen sert, otoriter bir yöneticiye geçmek zorunda kaldı” diye yazdı. Sobchak’ın bekleyen kibirli bir ulusal lider olarak imajı, belediye başkanı olarak yerel popülaritesini artırmadı. Ekonomik gerileme ve sıkıntı döneminde, diğerleriyle birlikte, liberal ekonomik reformların babaları ile ilgili genel bir kamu hayal kırıklığından muzdaripti. Birçok Rus tarafından soğuk ve kopuk olarak algılandı. Güçlü anti-komünist konumlarıyla birçok kişiyi yabancılaştırdı ve şehirden daha fazla zaman geçirmekle suçlandı.

genel bir kamu hayal kırıklığından muzdaripti. Birçok Rus tarafından soğuk ve kopuk olarak algılandı. Güçlü anti-komünist konumlarıyla birçok kişiyi yabancılaştırdı ve şehirden daha fazla zaman geçirmekle suçlandı.

Sobchak, 1996 belediye başkanlığı seçimlerinin ikinci turunda, belediye işlerinde uzmanlaşmış bir ekonomist ve Sobchak’ın konuttan sorumlu Belediye Başkan Yardımcısı Vladimir Yakovlev tarafından beklenmedik bir şekilde yenildi. Sobchak ve St. Petersburg Devlet Duması Milletvekili Lyudmila Narusova’nın, kampanyasında 125 milyon ruble sınırının çok üzerinde harcama yapan Yakovlev’in onlara baskı uyguladığı yönündeki suçlamalarıyla, kampanya birbirinin aynısıydı. yerel medya, Yakovlev için olumlu haber sağlamak için. Yakovlev ve medya çalışanları, belediye başkanı olarak çok sayıda düzenli izleyiciyle haftalık bir televizyon programı yapan Sobchak’ın ve Narusova’nın görev süresi boyunca düzenli olarak haberleri dikte etmeye çalıştığını söyledi.

Raisa Gorbacheva gibi nüfuzlu bir kadın olan Narusova, siyasi hayatta başkaları tarafından hem beğenildi hem de gücendi. O ve Sobchak’ın iki kızı vardı. Kendi siyasi kariyerinde başarılı olmasına rağmen, Sobchak’ın politikacılar ve siyasi yaşam hakkında çekinceleri vardı. Hem siyasi bir aktör hem de katıldığı sürecin bir gözlemcisi olarak işlev gördü. Onun kararsızlığı, For a New Russia adlı kitabından bir pasajda özetlenebilir :”Sistemin direncini yener ve bir piyasa ekonomisi kurarsak, geçmişe dönüşleri önleyebilecek güçlü demokratik güçler ortaya çıkacak. O zaman… özel hayatımıza geri dönmekte özgür olacağız. Bizler sadece acemiyiz ve çoğumuz 1989 baharında daha iyi zamanlara kadar askıya alınan işi tamamlamanın hayalini kuruyorum. Kitaplarımı, araştırmalarımı ve bir Rus entelektüelinin pusulası içinde yaşama sevincini hayal ediyorum.”