Alfred Tennyson Kimdir ?

Doğum tarihi: 6 Ağustos 1809, Somersby, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 6 Ekim 1892, Lurgashall, Birleşik Krallık

Alfred Tennyson Biyografi

İngiliz şair Alfred Tennyson, 1.Baron Tennyson (1809-1892), çağdaşları tarafından Victoria İngiltere’sinin en büyük şairi olarak kabul edildi.Müthiş bir manzum ustası, kendinden emin iddialardan kara umutsuzluğa kadar uzanan bir yelpazede şiirler yazdı.

Alfred, Lord Tennyson olarak bilinen Alfred Tennyson, 6 Ağustos 1809’da Lincolnshire, Somersby köyünün papaz evinde doğdu.Ebeveynleri Rahip George Clayton Tennyson ve Elizabeth Fytche Tennyson’dı; sekiz oğlundan biriydi.Dört kızı da vardı.Şairin babası Dr. Tennyson, müreffeh bir işadamının iki oğlunun en büyüğüydü ve küçük oğlunu kayırdı ve bu nedenle Dr. Tennyson’ı küsmüş ve nispeten fakir bıraktı.Eğitimli bir adamdı, taşralı bir din adamıydı ve Alfred babasının kütüphanesinde çok şey okurdu.Dr.Tennyson yaşlandıkça daha tutkulu ve melankolik bir hale geldi.İçki içti, hafıza kaybı yaşadı ve bir keresinde en büyük oğlunu öldürmeye bile çalıştı. Talihsizlik ve delilik, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, tüm Tennyson ailesini rahatsız etti.

Tennyson şiir yazmaya çocukken başladı. 12 yaşında, Sir Walter Scott’ı taklit ederek 6.000 satırlık bir destan yazıyordu.Diğer genç modeller, 1824’te özellikle yasını tuttuğu Lord Byron ve Percy Bysshe Shelley idi.Tennyson, 14 yaşındayken Elizabeth dönemi çizgi roman dizelerinin ustaca bir taklidi olan Şeytan ve Hanım adlı bir oyun yazdı.

1827’de İki Kardeşten Şiirler başlıklı iddiasız bir cilt çıktı.Kitap, başlığına rağmen, Tennyson kardeşlerin üçünün şiirlerini içeriyordu, bunların yarısından biraz daha azı muhtemelen Alfred’e aitti. Aynı yıl Alfred ve Charles, Cambridge Üniversitesi’ndeki Trinity College’da kardeşleri Frederick’e katıldı.1829’da Tennyson, bazı üyeleri yıllar içinde onun en yakın arkadaşları olmaya devam edecek olan bir lisans tartışma grubu olan Havarilere katıldı.Tennyson’un lisans günleri İngiltere’de entelektüel ve politik bir kargaşa dönemiydi.Kilise ve devlet kurumlarına meydan okunuyordu ve Havariler 1832’de Reform Yasası’nın geçmesine yol açan konuları tartışıyorlardı.Havariler arasında Tennyson’ın en yakın arkadaşı, 1833’te trajik bir şekilde erken ölümüyle sonuçlanan harika yetenekli genç bir adam olan Arthur Hallam’dı.In Memoriam’a ilham verecekti.

1830’da Havariler bir grup İspanyol devrimcisinin davasını üstlendiler. Tennyson ve Hallam, isyancılara yardım etmek için başarısız bir görev için Pirenelere gittiler.Ayrıca 1830’da Tennyson, Poems, Chiefly Lyrical Bu şiirlerden belki de en bilineni ve en karakteristik olanı, Tennyson’ın yerli Lincolnshire’ına çok benzeyen bir manzara tasviriyle melankoliye işaret edilen “Mariana”dır. Tennyson’ı bir üniversite öğrencisi olarak tanıyanlar, onun komuta eden fiziksel varlığından ve gençlik yıllarındaki edebi başarılarından etkilenmişlerdi.1831’de babası öldü ve Tennyson üniversiteden mezun olmadan ayrıldı.

Tennyson’ın 1832’de yayınladığı Şiirler başlıklı ciltte , bencil bir güzellik sevgisi ile topluma hizmet etme zorunluluğu arasındaki çatışma tekrar eden bir temadır.Koleksiyon, emekli estetiğin tehlikeli bir “gerçek” dünya tarafından yok edildiği Arthur İngiltere’sinde geçen bir anlatı olan “The Lady of Shalott” ve sonunda şairin öğretme yükümlülüklerini onaylayan bir alegori olan “The Palace of Art”ı içeriyor.

Tennyson, bu kitapla ilgili bazı eleştirilerden dolayı bunalıma girdi ve Hallam’ın ölümüyle yıkıldı.Sonraki 10 yıl boyunca hiçbir şey yayınlamadı. 1836’da kız kardeşinin kardeşi George ile evliliğinde tanıştığı Emily Sellwood’a aşık oldu.1840’ta miras kalan parayı bir ağaç işleme makinesi planına yatırdı.

Poems, Two Volumes (1842) Tennyson’ın kaderinde bir değişikliğin habercisiydi. Sonunda Kralın İdillerini oluşturacak birkaç şiirden biri ilk kez burada ortaya çıktı.Bu koleksiyondaki diğer şiirler, yaşlanan kralın arkadaşlarını son bir kahramanca yolculuğa çıkmaya teşvik ettiği dramatik bir monolog olan “Ulysses” ve ölüm arzusu ile yaşama arzusu arasındaki içsel bir tartışma olan “İki Ses” tir. Poems, Two Volumes iyi karşılandı ve “Ulysses”ten özellikle etkilenen başbakan Sir Robert Peel, Tennyson’a yılda 200 sterlin garanti eden bir emekli maaşı verdi.

Prenses: Bir Karışık (1847), Tennyson’ın şairin sosyal sorumluluklarını ihmal ettiği suçlamasını karşılama girişimidir. Yaklaşık 3.000 satırlık boş dizeden oluşan bu masal, kadın hakları davasıyla ilgilidir. iir genel olarak tasasız bir eserdir.1870’de William S. Gilbert komik bir sahne versiyonu üretmiştir.Tennyson dikkatli bir şekilde kadınsı zekanın daha fazla takdir edilmesini savunur.

Tennyson’ın yaşamının büyük yılı 1850’dir.1 Haziran’da Hallam’ın ölümünden esinlenen uzun ağıt In Memoriam’ı yayımladı.2 haftadan kısa bir süre sonra 14 yıl önce aşık olduğu Emily Sellwood ile evlendi.William Wordsworth’ün halefi olarak şair ödüllü olarak atandı.Tennyson’un yıllarca süren belirsizlik ve finansal güvensizlik dönemi sona ermişti.Çağının çok saygın şiirsel sözcüsü oldu.

In Memoriam , tümü aynı kıta biçiminde bestelenmiş, farklı uzunluklarda 129 şarkı sözünden oluşan bir dizi şeklindedir.Sözler, bir dergideki yazılar gibi ayrı ayrı okunabilir, ancak şiirin genel bir organizasyonu vardır.

Tennyson’un kız kardeşiyle nişanlı olan Hallam’ın ölümüyle başlar ve başka bir kız kardeşin evliliğiyle biter.Tennyson bunu ” mutlulukla biten bir tür Divina Commedia ” olarak nitelendirdi.Şiir, üç Noel kutlamasıyla noktalanan yaklaşık 3 yıllık bir dönemi kapsar.Şiirin hareketi, bir ateş tablosu kadar düzensiz olsa da, kederden teslimiyete, sevince doğru bir harekettir.Şiir, Tennyson’ın çağdaşlarının çoğu tarafından paylaşılan Hıristiyanlığın geleceğine dair bir şaşkınlıkla özel duyguyu birleştirir.

Tennyson, ailesiyle birlikte, çoğu Amerikalı olan hayran turistler tarafından sık sık kesintiye uğrayan bir inzivada Wight Adası’ndaki Farringford’a yerleşti.Daha fazla hoşgeldin ziyaretçisi, çizgi roman şairi arkadaşları Edward Lear; romancı Charles Kingsley Balliol Koleji’nin hocası Benjamin Jowett ve hatta Kraliçe Victoria’ya çay yapmak için inek pabuçlarını alan Eş Prens Albertti.

Tennyson yerleşik ve müreffeh olmasına rağmen, bir sonraki kitabı Maud ve Diğer Şiirler(1855), melankolide başka bir çalışma için dikkate değerdir.Başlık şiirine “monodrama” adını verdi, dramatik bir monolog ile bir manzum oyun arasında bir yerde bir biçim.Bazen deliliğe yakın olan histerik bir genç adamın sesiydi.Tennyson, şiiri “küçük bir Hamlet” olarak tanımladı.Yazarın orta çağda hatırladığı gençlik kaygılarından bazılarını neredeyse kesinlikle ifade ediyor.Kahraman, 19. yüzyıl toplumunun materyalizmini ve duygusuzluğunu şiddetle reddeder.Babasının intiharı ile ilgili düşüncelerle meşguldür ve sevdiği kız Maud’un kardeşini yanlışlıkla öldürdüğünde mantığı tehlikeye girer. Kahraman daha sonra kendisini Fransa’ya sürgün eder ve Maud’un ölümünü öğrendiğinde, savaşın şiddetinin onu bir şekilde kurtaracağı umuduyla Kırım’da savaşmaya katılır.

Şiir, ölçülü virtüözlüğü ve nevrotik ruh hallerini dramatize etmesi nedeniyle şimdi çok beğeniliyor.1855 cildindeki diğer şiirler arasında en bilinenleri “The Charge of the Light Brigade” ve “The Ode on the Ode of the Duke of Wellington”, kesinlikle Tennyson tarafından şair sıfatıyla yazılan şiirlerin en büyüğüdür.

1856 ve 1876 yılları arasında Tennyson’ın başlıca kaygısı, Kral Arthur ve Yuvarlak Masa hakkında bir dizi bağlantılı anlatı şiiri yazmaktı.

Bu proje üzerinde 20 yıldan fazla çalıştı. 1833 gibi erken bir tarihte bir bölüm yazıldı.Başka bir bölüm 1884’e kadar yayınlanmadı.1889’da kesin olarak toplandığı gibi, The Idylls of the KingPrens Consort’a ithafen, Arthur, Merlin, Lancelot, Guenevere ve saraydaki diğer şahsiyetlerle ilgili 12 boş ayet anlatısından (idiller) ve Kraliçe’ye hitaben bir sonsözden oluşur.Bireysel anlatılar ortak bir temayla birbirine bağlanır.Cinsel tutkunun onurlu bir toplum üzerindeki yıkıcı etkisi vardı.Yuvarlak Masa, Lancelot ve Guenevere’nin yasadışı aşkları tarafından harabeye dönmüştür. Tennyson’ın çağdaşlarından bazıları, onun efsanevi geçmişe bu kadar çok ilgi gösterdiği için pişmanlık duydular. Bununla birlikte, ölmekte olan bir toplum mitinin, 19. yüzyıl İngiltere’sine yönelik bazı korkularını dile getirdiği açıktır.

Tennyson, uzun ve son derece üretken bir edebi kariyere sahipti ve bir kronoloji, hayatının sonlarına kadar hırslı işler yaptığını gösteriyor.60’lı yaşlarında, “İngiltere’nin oluşumu” üzerine bir dizi tarihsel şiir oyunu Queen Mary (1875), Harold (1876) ve Becket (1879) yazdı.Oyunların amacı ulusal bir ihtişam duygusunu canlandırmak ve İngilizlere Roma Katolikliğinden kurtuluşlarını hatırlatmaktı.

Tennyson’ın son yılları birçok ödülle taçlandı.Dul Kraliçe Victoria , kederinde bir teselli olarak In Memoriam’da İncil’in yanında yer aldı.1883’te Tennyson’a bir asillik verildi. 6 Ekim 1892’de öldü ve büyük bir cenaze töreninden sonra Westminster Abbey’e gömüldü.Koro, birkaç yıl önce yazdığı ve eserlerinin tüm koleksiyonlarının sonunda yer alan “Crossing the Bar” adlı şiir için müzikal bir ortam seslendirdi.