Alfred Fuller Kimdir ?

Doğum tarihi: 13 Ocak 1885, Welsford, Kanada

Ölüm tarihi ve yeri: 4 Aralık 1973, Hartford, Connecticut, ABD

Alfred Fuller Biyografi

Alfred Fuller tarafından satılan fırça serisi onu fakirlikten zenginliğe götürdü. Ürünlerin doğru çalışması ve uzun süre dayanması için yapılması gerektiğini hissetti. Bu fikir, yirminci yüzyılın başında, temizlik aletlerinin yetersiz inşa edildiği ve sık sık değiştirilmesi gerektiği zaman yeniydi.

Alfred Carl Fuller, 13 Ocak 1885’te Kanada’nın Nova Scotia kentindeki Grand Pre kasabasındaki bir çiftlikte doğdu. Ebeveynleri Leander Joseph ve Phebe Jane Collins Fuller’di.

Fuller, yoksul ama çalışkan bir anne babanın on iki çocuğundan on birincisiydi. İlkokula gitti ama liseye gitmedi ve iş tecrübesi yoktu.

18 yaşında, 1903’te Fuller, servetini ABD’de aramak için Kanada’dan ayrıldı. Boston’un bir banliyösü olan Massachusetts’e gitti.

1905 yılında fırça ve paspas satış elemanı olarak işe başladı. O yıl boyunca Fuller, fırçalar hakkında çok şey öğrendi. Ayrıca 375 dolar toplamayı başardı.Topladığı parayı kendi işini kurmak için kullandı.

Fuller, kız kardeşinin evinin bodrum katında bir atölye kurdu. Ekipman ve malzemeler için 80 dolar harcadı. Fırın ve kömür haznesi arasındaki bir bankta, Fuller küçük, elle döndürülen bir cihaz kullanarak bükülü tel fırçalar yaptı.

Fırçalarını gece yapar, gündüz satardı. 21 yaşındaki dünya çapında kendi türünün en iyi ürünlerini yapmaya kararlıydı. Fuller, fırçaların uzun süre dayanması gerektiğini hissetti, o zamanlar alışılmadık bir fikirdi. Yüzyılın başında temizlik aletleri iyi yapılmamıştı ve sık sık değiştirilmesi gerekiyordu. Fuller 1906’da fırça satmaya başladığımda, piyasadaki daha ucuz markaların çoğu bükülmüş tellerden oluşuyordu. Kullanılan fiber malzemeler, üretim teknikleri kadar gelişigüzeldi.

Çoğu işlemci için, ellerinden gelen her şey vardı. Ellerini uzatmak yeterince iyiydi.Mallarının çok uzun süre dayanmasını istemiyorlardı.Yoksa tekrar eden bir iş olmayacaktı. Bu felsefe, hesaplanmış eskime olarak bilinir hale geldi. Fuller bunu kabul etmeyi reddetti. Pratik ve uzun ömürlü ürünler yaratmaya kararlıydı. Basit felsefesi, onu çalışacak şekilde tasarlamak, uzun ömürlü olması ve ne olursa olsun garanti altına almaktı.

Yüzyılın başında mevcut olan fırçalar çok eskiydi ve o zaman ihtiyaç duyulan görevlerin çoğunu yerine getiremedi. Fuller ilk fırçasını radyatörü temizlemek için kullanan bir kadına sattı. Fuller, “Bundan sonra bir ev hanımının ihtiyaçlarını inceledim ve her ihtiyaç için bir fırça yaptık” dedi. Fuller, ipek şapkaları, tükürük hokkalarını, Viktorya dönemi mobilyalarını ve zeminleri temizlemek gibi belirli işlevleri yerine getirecek fırçalara olan ihtiyacı gördü. Sonunda şirket, satış görevlilerinin her müşteriye verdiği ücretsiz bir sebze fırçası olan “kullanışlı” da dahil olmak üzere 700’den fazla fırça türü üretti.

1908’de Fuller, iki oğlu olduğu Evelyn W. Ells ile evlendi. Fuller’ın satışları haftada 50 dolara ulaştığında, şirketini satış gezilerinde ziyaret ettiği Hartford, Connecticut şehrine taşıdı. Ayda 11 dolara bir kulübede yer kiraladı ve bir tezgahtar tuttu. İlk başta şirketini Capitol Brush Company olarak adlandırdı, ancak başka birinin bu adı zaten kullandığını öğrendikten sonra, 1910’da işini Fuller Brush Company olarak yeniden adlandırdı.

Müşteri eğitimi, Fuller’ın işinin ayırt edici özelliğiydi. Ürünleri diğerlerinden çok farklı olduğu için müşterilere bunları nasıl kullanacaklarının gösterilmesi gerekiyordu. Satış görevlileri, ürün ve çözmeleri gereken belirli ev sorunları hakkında her şeyi bilmek zorundaydı. Fuller’ın satış görevlileri evde bakım konusunda uzmandı, müşterilerinin ihtiyaçlarını belirleyebiliyor ve her ürünün neler yapabileceğini göstermeye istekliydi.

Fuller’a göre satışın sırrı her zaman kibar ve yardımsever olmaktı. Fuller kapı kapı dolaşıp mallarını satarken, her potansiyel müşteriye, “Günaydın hanımefendi. Evinizde iyi bir fırçanın düzeltebileceği bir sorun varsa, belki size yardım edebilirim” derdi. Fuller’ın satış görevlileri ısrarcı ama kibar olmakla ün kazandı. Bir satıcı, bir müşterinin lastiğini bile değiştirdi.

1910’a gelindiğinde, Fuller Brush Company, 25 satış görevlisi ve altı fabrika işçisi istihdam etti ve satışlarda 30.000 dolara ulaştı. Satıcılar New England, New York ve Pennsylvania’yı kapsıyordu. Operasyonunu genişletmek isteyen Fuller, bir dergiye küçük bir ilan verdi. Birkaç ay içinde Amerika Birleşik Devletleri’nde Fuller fırçaları satan 100’den fazla satıcıya sahipti. 1913’te Fuller, işi birleştirdi ve başkanı, saymanı ve direktörü oldu. 1918’de satışları 500.000 dolara ulaşmıştı.

1923’te satışlar 15 milyon dolara ulaştı ve Saturday Evening Post tarafından adlandırılan binlerce “Fuller Brush Men” vardı. Fuller Brush Men, mahallelerde iyi bilinen yerlerdi. Dagwood ve Blondie, Mutt ve Jeff, Mickey Mouse ve Donald Duck gibi çizgi romanlar Fuller Brush Men’i içeriyordu. Walt Disney’in filmi The Three Little Pigs, büyük kötü kurdun Fuller Brush Man kılığında domuzların evine yaklaştığını gösteriyordu. 1948 filmi, Fuller Brush Man,başrolünde ünlü komedyen Red Skelton’ın oynadığı, işgalle dalga geçti. 1947’de satışlar 30 milyon dolara ulaştı. Satıcılar, ürünlerini şirketten toptan fiyat ödeyerek satın alan bağımsız müteahhitlerdi. Onları perakende fiyatlarına sattılar ve aradaki farkı korudular, yüzde 30 civarında kar ettiler. Her satıcı, yaklaşık 2.000 evden oluşan bir bölgeyi kapsıyordu. Şirketin varlığının ilk 50 yılında, Fuller satış görevlileri tahmini olarak on Amerikan evinden dokuzuna ulaştı ve 800 milyon doların üzerinde değerde ürün sattı.

1948’de, temizlik malzemeleri ve kozmetik ürünlerinin pazarlanmasına yardımcı olmak için satış gücüne “Fullerettes” adı verilen kadın satış görevlileri eklendi. Bir Fullerette, Lucille Ball’un kozmetik ürünlerini kapı kapı dolaşıp feci sonuçlarla satmaya çalışan dağınık beyinli pazarlamacı olarak oynadığı 1950 filmi The Fuller Brush Girl’de yer aldı. Fuller, şirketi hakkındaki şakalara aldırmadı. Tüm bedava reklamların reklam bütçesini düşük tuttuğunu hissetti.

Kapı kapı dolaşarak satış yapmak zor bir işti. Satış görevlileri birçok ret aldı. Fuller Brush satış elemanı olmayı deneyen yedi kişiden sadece ikisi işinde kalabildi. Fuller işin ne kadar zor olduğunu biliyordu.Bu yüzden şirket şarkıları, moral konuşmaları, ikramiyeler, komisyonlar ve kulüp binası olan 22 dönümlük bir şirket parkı ile moral oluşturmaya çalıştı. İyimserliğini ve enerjisini satış görevlilerine “Amerika ‘yapabilirim’ ile biter ve hamur (yani para) ‘yapmakla başlar’ diyerek onlara aktarmaya çalıştı.

Dünya Savaşı sırasında, şirket siviller için daha az ürün yaptı ve bunun yerine silahları temizlemek için fırçalar üretti. Fuller, oğlu Alfred Howard’ın devraldığı 1943 yılına kadar Fuller Brush Company’nin başkanı olarak kaldı. İkinci oğlu Avard Ells satıştan sorumluydu. Fuller, şirketin Consolidated Foods’a satıldığı 1968 yılına kadar yönetim kurulu başkanı olarak görev yaptı. 1970’lere gelindiğinde şirket, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Meksika’yı kapsayan 25.000’den fazla satış elemanıyla hâlâ güçlüydü.

1959’da Fuller, özveri, amaç ve azim değer veren Horatio Alger Seçkin Amerikalılar Derneği’nin bir üyesi oldu. 1960’da otobiyografisini yayınladı. Kapıdaki Ayak: Orijinal Fuller Fırça Adamının Yaşam Değerlendirmesi, Hartzell Spence’e anlatıldığı gibi. Fuller seyahat etmeyi ve golfü severdi, ancak iş dışındaki asıl ilgi alanı Christian Science idi. Fuller, 4 Aralık 1973’te West Hartford, Connecticut’ta öldüğünde, Fuller Brush Company’nin geliri yıllık 130 milyon dolardı.

Fuller’in 1932’de evlendiği ikinci eşi Mary Primrose Fuller, Kanada’nın Nova Scotia eyaletindeki Yarmouth’taki aile evini 1996 yılında Yarmouth County Tarih Derneği’ne bağışladı. 1895 civarında inşa edilen ev, ailenin yazlık evi olarak kullanıldı. Ev hâlâ Fuller ailesine ait, kaliteli bir İran halısı ve kraliyet için yapılmış üç parçadan biri olan bir bebek kuyruklu piyano da dahil olmak üzere mobilyalar içeriyor. Müziği seven Mary Fuller, 1997 yılının Ekim ayında 94 yaşında öldü. Mülkü, Hartford Üniversitesi’nin ünlü müzik ve sahne sanatları okulu olan Hartt School’a 15 milyon dolar bağışladı. Mary Fuller, Hartford’un bir banliyösü olan Connecticut’taki Bloomfield’de yaşayan, ömür boyu amatör bir piyanistti. Onun vasiyeti, üniversitenin 40 yıllık tarihindeki en büyük hediyeydi.