Alexandre Gustave Eiffel Kimdir ?

Gustave Eiffel 

İnşaat mühendisi

Doğum tarihi: 15 Aralık 1832, Dijon, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 27 Aralık 1923, Paris, Fransa

Alexandre Gustave Eiffel Biyografi

Fransız mühendis Alexandre Gustave Eiffel (1832-1923), en çok 1889’da Paris’te inşa ettiği Eyfel Kulesi ile tanınır.

Dijon’da doğan Gustave Eiffel, Paris’teki Ecole Polytechnique ve Ecole Centrale’de okudu. İlki 1858’de Bordeaux’da olmak üzere çok sayıda köprü, viyadük ve sergi binaları tasarladı; Sergi mimarisinde son nokta, 1889’da Paris’te ünlü kulesini inşa etmesiyle geldi. Hayatı boyunca yenilikçi yapılarla ve özellikle rüzgar yükünün düzlem yüzeyler üzerindeki etkileriyle ilgilendi. Auteuil’deki laboratuvarında deneysel amaçlarla bir hava tüneli inşa etti.

Eyfel’in en ünlü köprüsü, Portekiz, Oporto’da (1876) Douro üzerindeki Maria Pia, tek bir kemerle 500 fit, yüksek su seviyesinden 200 fit yukarıda, ek yan direklerle yatay üst yapıyı destekliyor. Ayrıca o yıl boyunca Eiffel mimarla işbirliği yaptı. LA Boileau the Younger, Paris’teki Bon Marché Alışveriş Merkezi’nde, ilk cam ve dökme demir mağazası. Üç sokak cephesi boyunca, köşelerinde dairesel pavyonlar bulunan bir cam duvar, 30.000 fit kare büyüklüğünde çatı pencereleriyle kaplı açık avlulardan oluşan bir mağazayı çevreliyordu. İnce sütunlar, balkonları, köprüleri ve camlı çatıyı destekledi. 1920’lerde eklenmiş bir duvar kaplamasına sahip olmasına rağmen mağaza hala duruyor.

Fransa, Ruines yakınlarındaki Truyere üzerindeki Eyfel’in Garabit viyadüğü 1.625 fit uzunluğunda ve 400 fit yüksekliğinde ve 210 fitlik bir merkezi açıklığa sahip. Eiffel’in diğer çalışmaları arasında Nice Gözlemevi için döner bir kubbe ve FA Bartholdi’nin New York City’deki Özgürlük Anıtı’nı (1886) destekleyen yapı sayılabilir.

Garabit viyadükünde yardımcı mühendis Maurice Koechlin, 1889’daki Paris sergi kulesi için tasarımında Eiffel’i teşvik etti. 984 fit yüksekliğindeki Eyfel’i oluşturan, viyadük için sahada bir araya getirilen fabrika yapımı bileşenlerdi. Kule mümkün.

Kulenin 12.000 farklı bileşen parçasının her biri rüzgar basınçlarına karşı koymak için tasarlandı ve kesintisiz bir yapı oluşturmak için 2.500.000 perçin kullanıldı. Her biri hafif eğimli dört ana payanda, ayrı temellere sabitlenmiş asansörler; ikisi birleşik piston ve zincir prensibine göre hareket etti ve iki Amerikan Otis asansörü bir hidrolik piston sistemine göre hareket etti. Diğer hidrolik asansör sistemleri, birinci seviyeyi ikinciye ve ikinci seviyeyi üçüncü seviyeye bağladı.