Alexander Cartwright Kimdir ?

Doğum tarihi: 17 Nisan 1820, New York, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Temmuz 1892, Honolulu, Hawaii, ABD

Alexander Cartwright Biyografi

Sporun kökeni hakkındaki resmi efsanenin aksine, Alexander Cartwright (1820-1898), modern beyzbol oyununu icat etmek için en çok çaba sarf etmesi gereken kişidir. 1845’te Cartwright, alanın boyutları da dahil olmak üzere oyunun temel kurallarını ortaya koydu. Beyzbolun kuruluşu İç Savaş Generali Abner Doubleday’in beyzbolu icat ettiğine dair bir efsaneyi yayarken bile Ulusal Beyzbol Onur Listesi’nde yer aldı.

1846’da, Cartwright ve Knickerbocker Base Ball Club’ın diğer üyeleri, ilk tanınan beyzbol oyununu New Jersey, Hoboken’de Elysian Fields adlı bir parkta oynadılar. Cartwright daha sonra Amerika Birleşik Devletleri boyunca batıya gitti ve oyunu California ve Hawaii’ye kadar yaydı. Ancak yaşamı boyunca, öncü çabaları için organize beyzbol tarafından hiçbir zaman gerektiği gibi itibar görmedi.

Yaygın olarak Amerika’nın ulusal eğlencesi olarak adlandırılan beyzbol, “yuvarlayıcılar” olarak bilinen bir İngiliz oyunundan uyarlanmıştır. Rounders, kriketin basitleştirilmiş bir dalı idi ve 1700’lerde (ve daha sonra 1800’lerde Amerika Birleşik Devletleri’nde) öncelikle Britanya’daki ve Kuzey Amerika’nın İngiliz kolonilerindeki çocuklar tarafından oynandı. Bazen “temel top” olarak da adlandırılırdı. Massachusetts gibi bazı kolonilerdeki yetişkinler, “şehir balosu” olarak bilinen bir versiyonu oynadılar. Tüm bu toplama oyunlarında, bir atıcı bir top fırlattı, bir rakip ona vurmak için bir sopa veya sopa kullandı ve ardından vurucu bir veya daha fazla üsse koşmaya çalıştı. Saha oyuncuları topu fırlatıp onlara vurduklarında koşucular “söndü”; buna “ıslatma” denirdi. Oyunun standart kuralları varsa çok azı vardı ve bir takımdaki oyuncu sayısı.

Alexander Cartwright, 17 Nisan 1820’de New York’ta doğdu. 16 yaşında okulu bıraktıktan sonra bir bankada memur oldu. Daha sonra gönüllü itfaiyeci oldu. Akşamları, Cartwright, yuvarlama oyununun bir versiyonunu oynamak için bir araya gelen diğer genç New Yorklu işadamları, avukatlar ve doktorlara katıldı. Sporları, onu “şehir balosu”nun “Massachusetts oyunu”ndan ayırmak için “New York oyunu” olarak bilinmeye başladı.

Birkaç yıl boyunca, Cartwright New York Base Ball Club adlı bir gruba aitti. 1845’te, bu grubun bazı üyeleri diğerleriyle birleşti ve yeni bir grup olan Knickerbocker Club’ı kurdu. Cartwright, o yılın Eylül ayında resmi bir anayasa yazdığında kulübün sekreteri ve başkan yardımcısı olarak atandı.

Cartwright, Knickerbocker Club’ın diğer üyelerine oynadıkları oyun için bir dizi kural yazmalarını önermede liderlik rolü üstlendi. O zamana kadar oyunun gelenekleri sözlü olarak aktarıldı ama asla kodlanmadı. Cartwright, 14 yazılı kurala karar veren dört üyeden biriydi. Knickerbocker Club’ın en sık oynadığı Madison Square’in boyutları, en önemli kuralları gerektiriyordu. Bir kural, kriket için ortak olan dairesel alanı ortadan kaldırdı ve adil ve faul bölgesini kurdu. Kulüp üyeleri, taban sayısını dört ile sınırlandırdı (ev plakası dahil), bunları bir elmas şeklinde sabitledi ve 90 fit aralıklarla yerleştirdi. Cartwright ve diğer Knickerbocker kural koyucuları da ıslatma uygulamasını kaba ve kabalık olarak gördükleri için yasakladılar.

Cartwright daha sonra diğer iki önemli kural değişikliğini uygulamaya koydu: her iki taraf için oyuncu sayısını dokuza ayarlamak ve bir oyunun uzunluğunu dokuz vuruşta sabitlemek. Ancak beyzbol tarihçileri, Cartwright ve diğer Knickerbocker kural koyucularının bu yeniliklere gerçekten itibar edilmesi gerekip gerekmediğini tartışıyor. Varlıklarının ilk birkaç yılında, Knickerbockers genellikle sekiz adamla oynadı – üç iç saha oyuncusu (her üssün yanında bir tane), üç dış saha oyuncusu, bir sürahi ve bir yakalayıcı. Diğer oyunlarda 9, 10 ve hatta 12 oyuncu kullandılar. Kısa stop pozisyonu, görünüşe göre, atışları dış sahadan iç sahaya aktarmanın bir aracı olarak kurulduğu 1849 yılına kadar katılaşmamıştı. (O sırada kullanılan top o kadar hafifti ki, oyuncular topu tek atışla dış sahadan tamamen içeri atamadılar. ) Oyunun uzunluğuna gelince, 1857’ye kadar bir topçular konvansiyonunun dokuz vuruşa karar vermesi değildi; o zamana kadar, 21 sayı atan ilk takım genellikle kazanandı.

Knickerbocker’lar kuralları üzerinde anlaştıktan sonra oyunların reklamını yapmaya başladılar. İlk rakipleri New York Nine adlı bir takımdı. 19 Haziran 1846’da takımlar Manhattan’dan Hudson Nehri boyunca Hoboken, New Jersey’e gittiler ve Elysian Fields olarak bilinen bir parkta ilk tanınan beyzbol oyununu oynadılar. Günlüğüne en iyi Knickerbocker oyuncularından biri olduğunu yazan Cartwright, ilk maçta oynamadı. Bunun yerine, hakemlik yaptı ve küfür kullanan herhangi bir oyuncudan altı sent para cezası aldı. İronik olarak, Knickerbockers, kendi icat ettikleri kurallara göre 23’e 1’lik belirleyici bir skorla oyunu kaybetti.

Cartwright remained with the Knickerbockers for four more years, during which the team played many other games with the New York Nine and other local clubs. Records of the games and of Cartwright’s play are unavailable. Under the leadership of Cartwright and the other Knickerbockers, baseball soon became a favorite pastime for many young New York men. In those years it was not played by factory workers (who had no time or energy after their 12-hour or longer days) but mainly by clerks, attorneys, physicians and businessmen who had time after work to play in the late afternoons.

1949 başlarında, Cartwright, diğer binlerce Amerikalı gibi, Kaliforniya’da altın keşiflerini duyduktan sonra kötü bir altın humması vakasıyla düştü. 1 Mart’ta batıya gitti ve bir daha asla New York’a dönmedi. Ülkeyi trenle, vagonla ve yürüyerek gezerken, beyzbol oyununu da beraberinde götürdü. Efsanevi Johnny Appleseed gibi, Cartwright da birkaç doğu şehrinde çok popüler hale gelen sporun tohumlarını yaydı. Durakları arasında, 1876’da kurulduğunda Ulusal Lig’in temel taşı olacak olan Cincinnati vardı. Great Plains’i geçerek birçok yerde yerel halka beyzbol sporunu öğretti. Ağustosta San Francisco’ya geldi, ama o zamana kadar altına hücum sona ermişti.

Cartwright, hâlâ bir yerlerde altın bulabileceğini umarak altı hafta boyunca San Francisco’da kaldı. Bu süre zarfında o şehirde beyzbol oyununun kurulmasına yardım etti. Sonunda New York’a dönmeye karar verdi, bu sefer Pasifik, Hint ve Atlantik okyanuslarını geçen bir gemide. Ama hastalandı ve o zamanlar Sandviç Adaları olarak bilinen Hawaii’de karaya çıkarıldı.

Cartwright hastalığından kurtuldu ve adalara aşık oldu. Adalılara beyzbol oynamayı ve yerel ligler kurmayı öğretmeye başladı. Faaliyetinin bir sonucu olarak, beyzbol, Detroit ve Chicago gibi şehirlere tanıtılmadan çok önce Honolulu’da sağlam bir şekilde yerleşti. New York’ta, Knickerbockers ve diğer kulüpler oynamaya devam etti ve oyun kısa sürede tüm ülkede popüler oldu. İç Savaş sırasında, birlikler muharebe molalarında beyzbol oynadı.

Cartwright’ın karısı ve çocukları 1851’de ona katıldı. Honolulu İtfaiyesini kurdu ve on yıl boyunca şehrin itfaiye şefi olarak görev yaptı. Cartwright bir dizi iş kurdu ve hem zengin bir adam hem de bir sivil lider oldu. Birkaç hükümet görevinde görev yaptı ve adaların kütüphane sisteminin ve önde gelen hastanelerinden birinin kurulmasına yardımcı oldu.

Cartwright, popülerleşmede çok etkili olduğu oyunun yayılmasına tanık olmak için asla anakaraya dönmedi. 12 Temmuz 1898’de Honolulu’da öldü – dış dünya tarafından büyük ölçüde bilinmiyor. Ortaya koyduğu ilk elmasın adı şimdi Cartwright Field. Mezarı, Babe Ruth da dahil olmak üzere birçok ünlü beyzbol oyuncusu tarafından ziyaret edildi.

Cartwright’ın beyzbol tarihindeki yeri on yıllar boyunca göz ardı edildi. 1930’ların ortalarında, New York Cooperstown’da Ulusal Beyzbol Onur Listesi açıldı. Oyunu kimin icat etmesi gerektiğini belirlemek için üst düzey beyzbol yetkililerinden oluşan bir komisyon kuruldu. Sporun gerçek tarihi büyük ölçüde kayboldu, ancak komisyon İngiliz kriket sporuyla herhangi bir bağlantıyı gözden düşürmeye hevesliydi. Komisyon, bir İç Savaş kahramanı General Abner Doubleday’i içeren uydurma bir hikayeye odaklandı. Beyzbol liderlerinin onayladığı bir efsaneye göre, Doubleday 1838’de Cooperstown’daki bir inek merasında beyzbolu icat etti. Hall of Fame 1938’de açılmaya ayarlandığından, hikaye uygun bir uydurmaydı – müzenin bulunduğu varsayıldı. beyzbolun doğum yeri ve açılışının yüzüncü yıl olacağı.

Cartwright’ın torunları Doubleday hikayesini duyduklarında bir protesto kaydettiler. Cartwright’ın torunu, Hall of Fame’e büyükbabasının günlüklerini, haber kupürlerini ve oyunun en önemli kurallarının çoğunun kodlanmasında Cartwright ve Knickerbockers’ın rolünü doğrulayan diğer öğeleri verdi. Bununla birlikte, dönemin gazeteleri resmi çizgiyi dikkatle takip etti çünkü Doubleday hakkında zaten çok fazla tanıtım yapıldı. Böylece halk, Doubleday’in beyzbolu icat ettiğine inanmaya başladı. Aslında generalin beyzbolla bağlantısı o kadar zayıftı ki çoğu tarihçi onun bir maça bile katılmadığına inanıyor.

Küçük bir tantanayla, Cartwright 1939’da Hall of Fame’e alındı. Plaketi onu “Modern Base Ball’un Babası” olarak nitelendiriyor. Ancak Doubleday, Onur Listesi’nde asla yer almadı. Yine de beyzbol yetkilileri Doubleday efsanesini geri almak için hiçbir zaman başka bir eylemde bulunmadı. Uydurma, alınan gerçek statüsünü aldı. Cooperstown’daki tarlaya hâlâ Doubleday Field deniyor. Ve 60 yıldan fazla bir süre sonra, çoğu Amerikalı Doubleday’in beyzbolun mucidi olduğuna inanmaya devam etti.

Gerçek daha karmaşık. Beyzbolu tek bir kişi icat etmedi. Yuvarlayıcılardan uyarlandı ve yavaş yavaş kendine özgü bir Amerikan sporuna dönüştü. Ancak Knickerbockers’ın bir lideri, yazılı olarak ilk kuralları koyan adam ve oyunun ilk seyahat elçisi olan Alexander Cartwright, beyzbolun kurucu babası olarak övgüyü sonuna kadar hak ediyor.