Alan Paton Kimdir ?

Yazar 

Doğum tarihi: 11 Ocak 1903, Pietermaritzburg, Güney Afrika

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Nisan 1988, Bothas Hill, Outer West Durban, Güney Afrika

Alan Paton Biyografi

Alan Stewart Paton (1903-1988), Güney Afrikalı bir yazar ve liberal bir liderdi. Çığlık, Sevgili Ülke adlı romanı, Güney Afrika’nın ırk sorunu üzerine verdiği içgörüler nedeniyle dünya çapında beğeni kazandı.

Alan Stewart Paton, 11 Ocak 1903’te, şu anda Güney Afrika Cumhuriyeti’nin bir parçası olan eski bir İngiliz kolonisi olan Natal Eyaletindeki Pietermaritzburg’da doğdu.1919’dan 1922’ye kadar Natal Üniversitesi’ne gitti ve buradan derece ile mezun oldu.Paton mezuniyetten sonra şiir ve drama yazmaya başladı. 1925’te Ixopo Lisesi’nde asistan oldu. 1928’de Pietermaritzburg Koleji kadrosuna katıldı.1935’te Diepkloof Islahevi’ne müdür olarak atandı ve 1948’de devlet hizmetinden emekli oldu. Emeklilikten sonra, Paton hayatını yazmaya, ırk sorunu üzerine ders vermeye ve Güney Afrika Liberal Partisi’ni örgütlemeye adadı.

Johannesburg’un hemen dışındaki Diepkloof Islahevi, bir rehabilitasyon kurumu olarak değil, gecekondulardaki suçlu gençler için bir hapishane olarak kurulmuştu.Paton, bunun ıslahevinin amacını boşa çıkardığında ısrar etti.Bazı gençlerin öz saygılarını yeniden kazanmalarını sağlayan reformları başlattı.Hafta sonu izni vermesi devrimci olarak kabul edildi.Bazı meslektaşlarını şaşırtacak şekilde, çocukların çoğu izinlerinin sonunda geri döndü.

Paton,1947’de Amerikan ve Avrupa hapishanelerini ve ıslahevlerini gezerken Cry, The Beloved Country’yi yazmaya başladı.1948’de Cry, Sevgili Ülkeyayınlandı ve hemen başarıya ulaştı. Aynı zamanda, ağırlıklı olarak Afrikaner Milliyetçi partisi, beyazların Güney Afrika’nın efendisi olarak kalması gerektiği şeklindeki apartheid sloganıyla iktidara geri döndü.Paton’a ve onun görüşlerini paylaşanlara göre, beyaz liberallerin ırk uzlaşmasını vaaz etmesi yeterli değildi.Apartheid’a karşı aktif olarak kendilerini dahil etmek zorunda kaldılar.1950’lerin başlarında, daha sonra Güney Afrika Liberal Partisi (SALP) olacak olan Liberal Derneği’nin oluşumunda yer aldı.1953’te cumhurbaşkanı seçildi ve hükümet partiyi yasadışı hale getiren bir yasa çıkarana kadar bu pozisyonda kaldı.

SALP, saflarında tüm ırklardan Güney Afrikalıları memnuniyetle karşıladı ve liyakatin bireyin ulusun hayatındaki konumunu belirleyeceği açık bir toplum kurmaya çalıştı.Şiddetsizliği savundu ve siyah Afrikalıların siyasi örgütleriyle işbirliği yapmaya başladı.SALP’nin çoğu lideri gibi, Paton da Afrikaans basınında kendisini siyah Afrikalılarla özdeşleştirdiği için sert bir şekilde eleştirildi.Temel korku, kendisinin ve meslektaşlarının beyaz toplulukta potansiyel olarak tehlikeli kutuplaşmalar yaratmasıydı.

Ancak parti, hem siyahlar hem de beyazlar arasında önemli bir taraftar kazandı.1960 yılında hükümet buna karşı harekete geçmeye karar verdi. SALP’nin sırasıyla ulusal başkanı ve Natal sekreteri Peter Brown ve Elliot Mngadi yasaklandı.Parti liderlerinden bazıları ülkeyi terk ederken, Hyacinth Bhengu ve Jordan K. Ngubane gibi diğerleri tutuklandı ve komplo suçlamalarıyla yargılandı.Paton tutuklamalardan ve yasaklardan kurtuldu. Ancak hükümet, ırkçılığa karşı muhalefetini onurlandıran Freedom House Ödülünü kabul ettikten sonra New York’tan dönüşünde pasaportuna el koydu. On yıldan biraz daha kısa bir süre sonra hükümet Paton’un pasaportunu geri verdi.Bu, Amerika ve Avrupa’da onur duyduğu bir dünya turu (1971) gerçekleştirmesini mümkün kıldı.

Bir yazar olarak Paton, ülkesinde bir tartışma konusuydu. Cry, The Beloved Country , Güney Afrika dışında ve cumhuriyette İngilizce konuşanlar arasında muazzam bir etki yarattı. Milliyetçi zihniyetli Afrikalılar, liberalist bir duygusallık parçası olarak bunu reddettiler.Paton’un siyah Afrikalı karakterlerini tasvir ederken klişeleri kullandığı için eleştirildiği siyah Afrika topluluğunda sadece küçük bir heyecana neden oldu.Siyah Afrikalılara, onları ya şiddetli ve kontrolsüz tutkuların kurbanları olarak ya da beyaz adamın huzurunda evcilleştirilmiş vahşilerin alçakgönüllülüğü ile kendilerini sıkan basit, saf insanlar olarak yansıtan beyaz perspektiflerden yaklaşmakla suçlandı.

1948’den sonraki yıllar, Paton’un kaleminden çıkan uzun bir yayın listesi görecekti. 1953’te Çok Geç, Phalarope’u yayınladı.Bunu Land and the People of South Africa (1955), South Africa in Transition (1956), Hope for South Africa (1958), Tales from a Troubled Land (1960), Debbie Go Home (1961), Hofmeyr (1965 ) izledi. ), South African Tragedy (1965), Instrument of Thy Peace (1967), The Long View (1968), For You Departed (1969), Creative Suffering: The Ripple of Hope (1970),Kapıyı Çalmak: Alan Paton/Kısa Yazılar (1975) ve Dağa Doğru  Bir Otobiyografi (1988). Bunlara ek olarak, Paton , sürgündeki Afrikalı besteci Todd Matshikiza’nın müziğini yazdığı Mkhumbane adlı bir müzikal yazdı. Paton ayrıca 1965’te Sponono adlı oyunu yazdı.

Paton’un aldığı daha önemli ödüller arasında Kenyon College (1962), Natal University (1968) ve Harvard University (1971) edebiyat doktoraları London Sunday Times Edebiyat Özel Ödülü (1949); Yale Üniversitesi’nden edebiyat ve beşeri bilimler doktorası (1954); Freedom House Ödülü (1960); ve Free Academy of Art, Hamburg, Almanya’dan bir ödül (1961).

Paton 12 Nisan 1988’de Journey Continue An Autobiography’yi tamamladıktan kısa bir süre sonra Durban’ın dışındaki evinde gırtlak kanserinden öldü. Apartheid karşıtı harekette Güney Afrika’nın önde gelen isimlerinden biri olarak yas tutuldu.Ölümünden kısa bir süre sonra, dul eşi Anne (Hopkins) Paton, Natal Üniversitesi’nin Pietermaritzburg kampüsünde Alan Paton Merkezi’nin kurulması için Paton’un çalışmasının içeriğinin büyük bir bölümünü yayınladı. Üniversite, gelecek nesil yazarlar ve aktivistler için Paton’a yapılan bu kalıcı anıt için yer ayırdı.

1996’da Amerikalı aktör James Earl Jones ve İrlandalı aktör Richard Harris, Cry, The Beloved Country’nin bir film versiyonunda rol aldılar ve Paton’un karakterlerini canlandırdıkları için eleştirel beğeni topladılar.