Alan Charles MacLaurin Mackerras Kimdir ?

Doğum tarihi: 17 Kasım 1925, Schenectady, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 14 Temmuz 2010, Londra, Birleşik Krallık

Alan Charles MacLaurin Mackerras Biyografi

Charles Mackerras (1925 doğumlu), modern operadaki en dinamik şeflerden biri olarak kabul edilir. 30 yılını Sadler’s Wells Opera’da geçirdi ve bu süre zarfında hem Wolfgang Amadeus Mozart’ın (1756-1791) operalarını amaçlanan biçimlerinde sundu, hem de İngilizce olarak seslendirdi ve Çek besteci Leos Janacek’in eserlerini Batı’ya tanıttı. Ayrıca Barok dönemden operaları sunma konusunda uzmanlaşmıştır. Aktif olarak çalışan diğer tüm İngiliz orkestra şeflerinden daha fazla opera yönettiği söyleniyor. Orkestra parçalarıyla yaptığı çalışmalarla da tanınır.

Alan Charles Mackerras, 17 Kasım 1925’te New York, Schenectady’de Avustralyalı ebeveynleri Alan Patrick Mackerras ve Catherine Brearcliffe’de doğdu. Elektrik mühendisi olan babası o sırada Schenectady’deki General Electric’te burslu okuyordu. O ve ailesi Avustralya’ya döndü ve Mackerras Sidney’de büyüdü ve eğitim gördü. Sidney’deki New South Wales Konservatuarı’nda obua, piyano ve kompozisyon okudu. 1943’te 21 yaşında Sidney Senfoni Orkestrası’nın baş obuacısı oldu. İlk orkestra şefliği bu dönemde başladı.

Mackerras, Sadler’s Wells orkestrasıyla sahne aldığı İngiltere’ye taşındı ve Michael Mudie ile şeflik eğitimi almaya başladı. Mackerras, 1947’de orkestrada da bulunan klarnetçi Helena Judith Wilkins ile evlendi. İki kızları olacaktı. 1947’de Prag’da Vaclav Talich ile şeflik eğitimi almak için British Council Bursuna başarıyla başvurdu.

Mackerras, Opera News’e verdiği bir röportajda, “O günlerde Slav sanatlarını veya kültürünü öğrenmenin tek yolu Çekoslovakya’ya gitmekti,” dedi . “Demir Perde gerçekten demirdi.” Kalacağını söylüyor, ama Komünistler Şubat 1948’de iktidara gelselerdi. “[T] onlar yabancılardan aşırı derecede şüphelenmeye başladılar. Çekler o noktada Alman olan her şeyden, Beethoven’dan bile nefret ettiler – yine de Mozart’ı bir ‘olarak kabul etseler de. Ülkelerine olan sevgisinden ve Prag’daki ünlü opera performanslarından dolayı fahri Çek’tir.”

Opera News’den Stephanie Von Buchau’nun belirttiği gibi, “Mackerras’ın Çekoslovakya’da geçirdiği yıl hayatını değiştirdi. Çekçe öğrendi ve Janacek’i keşfetti.” Mackerras ona şunları söyledi: “Elbette [Antonin] Dvorak’ı [(1841-1904)] ve [Bedich] Smetana’yı [(1824-1884)] tanıyordum, ancak 1947’de Prag’da bile Janacek bir eksantrik olarak kabul edildi.” Talich onu Janacek’in Kat’a Kabanova ve Jenufa gibi eserleriyle tanıştırdı. “Londra’ya döndüğümde bu bestecinin propagandasını yapmaya kararlıydım ve Sadler’s Wells’deki patronumda istekli bir kurban buldum. İngilizce çeviriye yardım etti – Wells’deki her şey o zamanlar yerel olarak söylenirdi – ve 1951’de prodüktörlüğünü yaptık. Kat’a Kabanova, İngiltere’de şimdiye kadar duyulan ilk Janacek operası.”

Mackerras, 1948’de Sadler’s Wells Opera’nın şefi olmuştu; İlk şefliğini Die Fledermaus ile yaptı. Şirket, Janacek’in Makropulos Vakası ve Ölüler Evi’ni sahneye koymanın yanı sıra Mackerras’ın yönetimindeki diğer Janacek eserlerini kaydetmeye devam etti. Bu nedenle, Janacek’i yalnızca Büyük Britanya’ya değil, aynı zamanda Batı’ya da tanıtmasıyla tanınır.

Mackerras, bu müzikal takıntıya yardımcı olması için Çekçe öğrendi. Dile hakim oldu. Daha sonra Viyana Filarmoni ile bu Janacek operalarının bir dizisini kaydetti. Mackerras, “[T]o Viyana Filarmoni, şarkıcılarla kendi dillerinde konuştuğumda hayrete düştü – yüzlerini görmeliydiniz!” Von Buchau, bu kayıtların “70’lerin başında diziye başlamasından bu yana müzikolojik standardı belirlediğini” söyledi.

1954’e kadar Sadler’s Wells’te personel şefiydi ve 1954’ten 1956’ya kadar aynı dönemde British Broadcasting Corporation Konser Orkestrası’nın baş şefliğini yaptı. Mackerras, 1956’dan itibaren İngiliz Opera Grubu’nun birkaç sezonu boyunca İngiliz Opera Grubu’nun baş şefi oldu. grup, Benjamin Britten tarafından İngilizce müzik formunu ilerletmek amacıyla kuruldu. Onlarla birlikte , Lennox Berkeley tarafından Britten’s Noye’s Fludde ve Ruth’un dünya prömiyerlerini yönetti. Mackerras, 1964’te ünlü Covent Garden’da Dmitri Shostakovich’in (1906-1975) bir eseri olan Katerina Ismailova’nın şefi olarak çıkış yaptı.

İngiliz Oda Orkestrası ile yaptığı çalışma sırasında Mackerras, “tarihsel olarak bilgilendirilmiş” performansları denemeye başlamaya karar verdi. Bu, bestecinin parçanın çalınmasını nasıl amaçladığını ve yazıldığı çağda nasıl çalınacağını ortaya çıkarması ve keşfetmesi gereken orkestra şefinin büyük bir bilgisini gerektirir. Bu işe 1950’lerde başlamıştı. George Frederick Handel’in (1685-1759) “Fireworks Music” adlı eserinin orijinal rüzgar bandı enstrümantasyonuyla 1959 kaydı, fark edilmek üzere üstlendiği bu tür çalışmaların ilkiydi.

“Her zaman işlerin o günlerde nasıl icra edildiğiyle ilgilenirdim. Ve bunu gerçekten fark etmemi sağlayan ilk şey, Sir Hamilton Harty tarafından yönetilen Handel Water Music’in bir kaydına sahip olmamdı. Bunun bir aranjman olduğunu biliyordum. , ama bunun ne kadar büyük bir aranjman olduğunun hiç farkında değildim” dedi Classics Today’e. “Ama gençken müziğin tıpkıbasımına bakmam gerekiyordu ve duyduklarımızın Handel’in gerçekte yazdıklarıyla çok az ilgisi olduğunu hemen gördüm. Havai Fişek Müziği ile orijinal orkestrasyonu gördüm ve düşündüm. “Aman Tanrım, bunun kulağa nasıl geldiğini merak ediyorum!” Biliyorsunuz, orijinalinde 24 obua ve tüm o fagot ve kornolar var.”

Kayıt, Handel’in iki yüzüncü yılını anmak için yapıldı. Mackerras, “Londra’daki tüm rüzgar oyuncularını gecenin bir yarısında bir seans için gelip denemeye aldık. Hepsi birkaç gün içinde çok hızlı bir şekilde düzenlendi ve yayınlandı ve şunu söylemeliyim ki ben kulağa korkunç gelecek diye biraz korkmuştum ama tabi tam tersi oldu. kulağa harika geldi. çok rahatladım, söyleyeyim! LP’nin diğer tarafında da Concerti a Due Cori yaptık ve hatta bu eserler Handel’in zamanından beri hiç çalınmamıştı… O günlerde gerçekten neler olup bittiğine dair hâlâ bilmediğimiz çok şey var.”

Bu fikirden yola çıkarak 1965’te Mackerras, Mozart’ın Le Nozze di Figaro’sunu İngiltere’deki Sadler’s Wells Opera’da “İngilizce olarak, süslemeler ve apoggiaturalarla, bir buçuk yüzyıl boyunca kullanılmayan on sekizinci yüzyıl ifade araçlarıyla” sundu. Opera News’de Stephanie Von Buchau’yu not ediyor . Mackerras’ın kendisi ona, “Eminim o Sadler’s Wells Figaro’da çok ileri gittik,insanların dikkatini çekmek için abartı, ama çok fazla muhalefet yoktu. ECO, yeni fikirler için can atıyordu ve BBC’nin Üçüncü Programında bizimle birlikte sahne alan şarkıcıların hepsi doğru stili öğrenmek istedi. Doğal olarak, BBC de tarihsel performans uygulamasının amacına sempati duyuyordu, ancak Elisabeth Schwarzkopf’u Domenico Corri’nin son derece süslü versiyonunda ‘Voi che sapete’yi söylemeye ikna ettiğimde köşeyi döndük… . On sekizinci yüzyıl Viyanalısı koloraturayı severdi.”

Mackerras, 1966’da Hamburg Devlet Operası’nı yönetme davetini kabul etti. Bu şirkette baş şef olarak görev yaptığı süre boyunca, bazılarını provasız olmak üzere ilk kez birçok eser yürüttüğü bildirildi. Mackerras’ın eleştirmenlerce beğenilen yapımları arasında Igor Stravinksy’nin (1882-1971) The Rake’s Progress, Modest Petrovich Mussorgsky’nin (1839-1881) Boris Gudonov ve Richard Wagner’in (1813-1883) Der fliegende Holländer vardı. 1969-1970 yılına kadar bu görevi sürdürdü.

Mackerras, 1970 yılında adı İngiliz Ulusal Operası olarak değiştirilen Sadler’s Wells’in müzik direktörlüğüne getirildi. Bu görevi 1977 veya 1978’e kadar sürdürdü (yayınlanan hesaplar farklı tarihler veriyor). Grupla birlikteyken, Handel’in Semele’si ve Gaetano Donizetti’nin (1797-1848) Maria Stuarda gibi standart repertuarda olmayan bazı eserleri içeren 40’tan fazla opera yönetti . Uluslararası Opera Sözlüğü’ne göre, kendisini “hem Verdi hem de Wagner’in önemli bir şefi” olarak kabul ettirdi . Aynı genel zaman diliminde BBC Senfoni Orkestrası’nın baş konuk şefliğini yaptı.

Mackerras nadiren boşta kalırdı. 1972’de New York Metropolitan Operası’ndaki ilk çıkışında Christoph Willibald Ritter von Gluck’un Orfeo et Euridice’ini yönetti. 1973’te Sidney Opera Evi’ni vaftiz etmek için Avustralya’ya döndü. Hem açılış konserini hem de Die Zauberflote’u yönetti; Mackerras, 1982’de Sidney Senfoni Orkestrası’nın şefliğine atandı ve 1985’e kadar bu görevi sürdürdü.

Ayrıca Galler Ulusal Operası’nın (1987-1992) müzik/sanat yönetmeni, Kraliyet Liverpool Filarmoni Orkestrası’nın konuk şefliğini yaptı ve İskoç Oda Orkestrası, San Francisco Operası, (Londra) Kraliyet Filarmoni, Prag Odası ve İskoç Oda Orkestrası ile çalıştı. Çek Filarmoni orkestraları.

Mozart senfonileri ve serenatlar gibi orkestral eserler de yer alıyor. Ayrıca Brahms ve Beethoven’ın tam senfonilerinin yanı sıra Handel, Dvorak, Shostakovich, Sibelius, Holst ve Haydn gibi bestecilerin önemli eserlerini de kaydetti. Bu eserler çeşitli ödüllere layık görülmüştür. Örneğin Britten’in Gloriana kaydı, 1994’te Gramophone Magazine’in En İyi Opera Kaydı seçildi.

International Dictionary of Opera’ya göre Mackerras , “müzisyen ile müzikolog olmak arasındaki mutlu ortama ulaşmaya” çalıştığını söylüyor. Yine de, belirli bir uzmanlık alanıyla sınırlandırılmaktan hoşlanmaz. “Genellikle sıra dışı bestecilerin eserlerini veya ünlü bestecilerin sıra dışı eserlerini yönetmeyi tercih ederim. Her zaman yeni bir şeylerle ilgilenirim.”

Mackerras’ın gençliğinde profesyonel olarak keşfettiği Gilbert ve Sullivan operetlerine de bir tutkusu vardı. “Gençken okulda tüm erkek çocuklara yönelik prodüksiyonlarda Gilbert ve Sullivan operetlerini sürekli söylerdik. Kadınların da tüm bölümlerini aynı tiz seslerle söyledik, bu yüzden hepsini çok iyi tanıdım” dedi. Klasikler Bugün. “Ama eskiden bu harika melodilerden bazılarının bir şekilde büyük bir senfonik süitte düzenlenmesinin ne kadar güzel olacağını düşünürdüm.” Sonuç, aynı zamanda bir bale haline gelen “Ananas Anketi” idi. “Bu muazzam bir başarı oldu ve yapması çok eğlenceliydi. Aynı zamanda orkestra şefi olarak bana birçok kapı açtı çünkü eseri İngiltere’nin her yerinde çalabiliyordum. Aslında Sadler’s Wells orkestrasıyla ilk kaydımdı. nın-nin ‘ Ananas Anketi.’ Hala uyguluyorum.”

Opera News ile 1995 yılında yaptığı bir röportajda Mackerras, artık kalıcı bir pozisyon almayacağını söyledi. Bir müzik yönetmeni olarak mümkün olan en iyi işi yapmak istiyordu, orkestra ile yakın çalışmak için o şehirde yaşamak gerekirdi. Londra’da ikamet etmeye devam ediyor. “Bugün orkestra şeflerinin çoğu gece gündüz nöbetçidir ve tüm taahhütlerime rağmen bir müzik direktörlüğü işini kabul etseydim, ben de gece geç saatçi olurdum. Ayrıca, bir müzik direktörü olmayı sevmiyorum. flama [sic] şef. Serbest çalışmayı tercih ederim!”

Mackerras, kariyeri boyunca sayısız ödül aldı. 1979’da şövalye oldu ve Birleşik Krallık ve Çekoslovakya’daki üniversiteler tarafından çok sayıda fahri derece verildi. Mackerras, 1992’den beri Galler Ulusal Operası’nın ve 1996’dan beri San Francisco Operası’nın fahri şefliğini yapmaktadır. 1995 yılında İskoç Oda Orkestrası ile benzer bir göreve atanmıştır. 70. yaş gününü 1995 yılında San Francisco Operası ile kutladığı kutlamalarla, Edinburgh’daki İskoç Oda Orkestrası ve Cardiff’teki Galler Ulusal Operası.

Uluslararası Opera Sözlüğü’ne göre Mackerras, diğer aktif İngiliz orkestra şeflerinden daha fazla opera yönetmiştir . Bu referans, Wagner’in Ring Cycle, Aida ve Carmen’in de dahil olduğu örnek eserler olarak atıfta bulunur, “Onun Handel’i hayatidir ama çok azı vardır… ve Strauss’u ışıldamaktadır.”