Jean Piaget Kimdir?

Doğum: 9 Ağustos 1896, Neuchâtel, İsviçre

Ölüm tarihi ve yeri: 16 Eylül 1980, Cenevre, İsviçre

Jean Piaget Biyografi

Jean Piaget (9 Ağustos 1896, Neuchâtel , İsviçre’de doğdu – 16 Eylül 1980, Cenevre’de öldü), çocuklarda anlayış edinimi üzerine sistematik bir çalışma yapan ilk İsviçreli psikolog . Pek çok kişi tarafından 20. yüzyılın en önemli figürü olduğu düşünülüyor.gelişim psikolojisi.

Piaget’nin ilk ilgi alanları zoolojiydi ; Gençliğinde bir albino serçesine ilişkin gözlemleri üzerine bir makale yayınladı ve 15 yaşına geldiğinde yumuşakçalar üzerine yaptığı çeşitli yayınlar ona Avrupalı zoologlar arasında bir itibar kazandırdı. Neuchâtel Üniversitesi’nde zooloji ve felsefe okudu ve 1918’de doktorasını bu alanda aldı. Ancak kısa süre sonra biyolojik eğitimini epistemolojiye olan ilgisiyle birleştirerek psikolojiye ilgi duymaya başladı . İlk olarak Zürih’e gitti ve orada eğitim gördü.Carl Jung veEugen Bleuler ve ardından 1919’da Paris’teki Sorbonne’da iki yıllık eğitime başladı.

Piaget, Paris’te okul çocuklarına okuma testleri tasarlayıp uyguladı ve onların yaptıkları hata türleriyle ilgilenmeye başladı; bu da onu bu küçük çocuklarda akıl yürütme sürecini keşfetmeye yöneltti. 1921’de bulgularını yayınlamaya başlamıştı; aynı yıl onu İsviçre’ye geri getirdi ve burada Cenevre’deki JJ Rousseau Enstitüsü’nün direktörlüğüne atandı . 1925-29’da Neuchâtel Üniversitesi’nde profesördü ve 1929’da Cenevre Üniversitesi’nin fakültesine çocuk psikolojisi profesörü olarak katıldı ve ölümüne kadar orada kaldı . 1955 yılında kurduğuCenevre’deki Uluslararası Genetik Epistemoloji Merkezi ve yöneticisi oldu. İlgi alanları arasında bilimsel düşünce, sosyoloji ve deneysel psikoloji yer alıyordu . Uzun kariyeri boyunca 50’den fazla kitap ve monografide Piaget, ilk olarak Paris’te keşfettiği temayı geliştirmeye devam etti :Çocuk bir dizi aşamadan geçerek yetişkinliğe doğru gelişir .

Piaget, çocuğun sürekli olarak kendi gerçeklik modelini yarattığını ve yeniden yarattığını, her aşamada daha basit kavramları daha üst düzey kavramlarla bütünleştirerek zihinsel gelişim sağladığını gördü. Şunu savundu: “”genetik epistemoloji”, çocuğun düşünme yeteneğinin gelişimi için doğanın oluşturduğu bir zaman çizelgesidir ve bu gelişimde dört aşamayı izlemiştir. Çocuğun yaşamının ilk iki yılında birDuyusal-motor aşama , esas olarak kendi doğuştan gelen fiziksel reflekslerine hakim olmak ve bunları zevkli veya ilginç eylemlere dönüştürmekle ilgilidir. Aynı dönemde çocuk önce kendisinin ayrı bir fiziksel varlık olduğunun farkına varır, daha sonra etrafındaki nesnelerin de ayrı ve kalıcı bir varlığa sahip olduğunu fark eder. İkincisinde veyaİşlem öncesi , kabaca iki yaşından altı veya yedi yaşına kadar olan aşamada çocuk, dış dünya hakkındaki içsel temsiller veya düşünceler yoluyla çevresini sembolik olarak yönlendirmeyi öğrenir. Bu aşamada, tıpkı daha önce fiziksel nesnelerin kendilerini yönlendirdiği gibi, nesneleri sözcüklerle temsil etmeyi ve sözcükleri zihinsel olarak değiştirmeyi öğrenir. Üçüncüsünde veyaSomut işlemler aşaması, 7 yaşından 11 veya 12 yaşına kadar çocuğun düşünce süreçlerinde mantığın başlangıcı ve nesneleri benzerlik ve farklılıklarına göre sınıflandırmanın başlangıcını oluşturur. Bu dönemde çocuk aynı zamanda zaman ve sayı kavramlarını da kavramaya başlar. Dördüncü aşama, dönemresmi işlemler 12 yaşında başlar ve yetişkinliğe kadar uzanır. Daha esnek bir zihinsel deneye izin veren, düşünmenin düzenliliği ve mantıksal düşüncede ustalıkla karakterize edilir. Çocuk bu son aşamada soyut fikirleri manipüle etmeyi, hipotezler kurmayı ve kendisinin ve başkalarının düşüncelerinin sonuçlarını görmeyi öğrenir.

Piaget’nin bu gelişim aşamaları kavramı, çocuk, öğrenme ve eğitim hakkındaki eski fikirlerin yeniden değerlendirilmesine neden oldu . Eğer belirli düşünce süreçlerinin gelişimi genetik olarak belirlenmiş bir zaman çizelgesine göre gerçekleşiyorsa, basit pekiştirme kavramları öğretmek için yeterli değildi; Çocuğun zihinsel gelişiminin bu kavramları özümseyebilmesi için uygun aşamada olması gerekir . Böylece öğretmen bir bilgi aktarıcısı değil, çocuğun dünyayı kendi keşfetmesinde bir rehber haline geldi.

Piaget şu sonuca vardı:Kendi çocukları ve başkalarıyla ilgili gözlemleri ve konuşmaları yoluyla çocuk gelişimi . Onlara, tasarladığı basit problemler hakkında ustaca ve açıklayıcı sorular sordu ve ardından onların hatalı tepkilerini analiz ederek dünyaya bakış açılarının bir resmini oluşturdu.

Piaget’nin İngilizce olarak mevcut olan başlıca eserleri arasında Le Langage et la pensée chez l’enfant (1923; Çocuğun Dili ve Düşüncesi ), Jugement et le raisonnement chez l’enfant (1924; Çocukta Yargı ve Akıl Yürütme ) ve La La Naissance de l’intelligence chez l’enfant (1948; Çocuklarda Zekanın Kökenleri ). Ayrıca çocukların zaman, mekan, fiziksel nedensellik , hareket ve hız ve genel olarak dünya kavramlarını ayrı ayrı ele alan bir dizi kitap da yazdı.