Ellen Swallow Richards Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 3 Aralık 1842, Dunstable, Massachusetts, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 30 Mart 1911, Jamaica Plain, Boston, Massachusetts, ABD

Ellen Swallow Richards Kimdir?

Bir kimyager ve uygulamalı bilimde lider olan Ellen H. Richards (1842-1911), ev ekonomisi alanının yaratılmasında ve bilim eğitiminde kadınlara yönelik fırsatların genişletilmesinde etkili oldu.

Peter ve Fanny Swallow iyi bir eğitime değer veriyorlardı ve tek çocukları Ellen’a (“Nellie”) öğrenme tutkusu ve daha sonra hayatının işinin temeli haline gelen ayrıntılara gösterilen titiz dikkati aşıladılar. Ellen Richard’ın ailesi, New Hampshire’daki New Ipswich Akademisi’ne giderken tanıştı ve evlendikten sonra Peter Swallow, öğretmenliği çiftçilikle birleştirdi. 3 Aralık 1842’de Massachusetts, Dunstable’daki Swallow ailesinin çiftliğinde doğan, erkek fatma olarak tanımlanan Richards, erken yaşlardan itibaren çiftlik işlerine yardım etti. Babasının ev işlerinin nasıl yapıldığına büyük ilgi duyduğu söylense de, “becerikli ve zarif” annesinin vesayeti altında ev işlerinde ustalaştı.

Richards, babasının aileyi Westford, Massachusetts’e taşıdığı 1859 yılına kadar öğretmen-ebeveynleri tarafından büyük ölçüde evde eğitim gördü. Orada, babasının yeni iş girişimi olan köy dükkânına yardım etti ve Westford Academy’ye gitti, diğer şeylerin yanı sıra matematik ve Latince okudu – daha sonra üniversite için para kazanmak için ders verdiği dersler. İşini büyütmek için babası, 1863’te aileyi yakındaki Littleton’a taşıdı; Richards enerjisini mağazada ona yardım etmeye ve küçük kasaba yaşamının sosyal yükümlülüklerini yerine getirmeye odaklarken, eğitimini ilerletmeye kararlıydı. Üniversiteye gitmek için para biriktirmeyi umarak okulda öğretmenlik yapmasına rağmen, annesi genellikle hastaydı ve ona bakmak çoğu zaman öğretmenlikten önce geliyordu. 1865’te kuzeni Annie’ye “Ben eski Nellie’yim” diye yazmıştı, ” iş dolu, asla boş bir saat göremiyor, çalışmak ya da okumak için istediğimin yarısı kadar zaman bulamıyorum.” 1865-66 kışında Worcester’daki derslere katılmayı başararak, gözünü yüksek bir eğitim almaya dikmişti. sadece o zamanlar hırslı kadınlara açık çok az kapı bulmak için New England’da hiçbir kolej kadınlara açık değildi (iki tanınmış kadın koleji, Wellesley ve Smith, yaklaşık on yıl sonra kuruldu) ve Vassar, bir kadın koleji iken , o kadar yeniydi ki itibar kazanmaya daha yeni başlıyordu. Hedefini gerçekleştirmenin imkansız gibi görünmesiyle hüsrana uğrayan Richards, bir sağlıksızlık ve derin bir depresyon dönemi yaşadı: “Araf’ta iki yıldan fazla yaşadım… Engellendim ve her yandan çitle çevrildim.” Nihayet, Eylül 1868’de, 25 yaşında, Vassar Koleji’ne özel öğrenci olarak girdi. Ertesi yıl, son sınıfa kabul edildi.

Vicdanlı ve hevesli bir öğrenci olan Richards, bilime olan doğal ilgisi, 19. yüzyıl Amerika’sının en önemli kadın bilim adamı ve ilk kadın bilim profesörlerinden biri olan astronom Maria Mitchell tarafından teşvik edildiğinden ve etkilendiğinden, Vassar’da başarılı oldu. Bununla birlikte, başka bir Vassar bilim adamı, kimya profesörü Charles A. Farrar’dı ve etkisi sonunda onu kimyaya yöneltti ve bilimin pratik problemlerin çözümünde yardımcı olması gerektiği fikrini geliştirdi.

Mezun olduktan sonra Arjantin’de öğretmenlik yapmayı planlamıştı ama orada savaş çıkınca eğitimine devam etmeye karar verdi; ancak yine de fırsatların sınırlı olduğunu gördü. Bir arkadaşına şöyle yazdı: “Kimyayı bir yaşam çalışması olarak denemeye karar verdim ve bunu denemek için uygun bir fırsat bulmaya çalışıyordum… Ama her şey boş bir duvarda bitiyor gibi görünüyor.” Ardından, Aralık 1870’te iyi bir haber geldi: Richards, Boston’daki beş yaşındaki Massachusetts Institute of Technology’ye kabul edildi, o okula kabul edilen ilk kadındı ve onun dediği gibi, “bildiğim kadarıyla herhangi bir bilim okulu .”

Ancak kabulü, MİT’in başvuran herhangi bir kadına kapılarını açmaya istekli olduğunun bir işareti değildi (enstitü, 1878’e kadar kadınları doğrudan kabul etmeye başlamamıştı). Üniversite, sandığı gibi maddi ihtiyaçtan değil, mütevellilerden veya öğrencilerden herhangi biri yaygara koparırsa MİT başkanı “öğrenci olmadığımı söylesin” diye, üniversite onu kimyada özel öğrenci olarak kabul etti. Varlığım hakkında. Neye dayanarak götürüldüğümü bilseydim gitmezdim.”

Kabulünün altında yatan koşulların farkında olmasa da, yine de enstitüye kabul edilen tek kadın olarak oynadığı önemli rolü anladı ve 1870’te şöyle yazdı: “Umarım sessiz bir şekilde başkalarının açık tutacağı bir yolu kazanıyorum. Belki de. Bir Radikal olmadığım ya da kadınların yanlışlarını düzeltmek için her şeye gücü yeten oy pusulasına inanan biri olmadığım ve kadınsı görevleri küçümsemediğim, bunun yerine odayı temizlemenin ve bir nevi odayı denetlemenin ve bir şeyler dikmenin bir ayrıcalık olduğunu iddia etmem, vb., bana her şeyden daha güçlü müttefikler kazandırıyor.” Üç yıl sonra MIT’den lisans derecesi ve Vassar’dan yüksek lisans derecesi aldı. MIT’de iki yıl daha eğitimine devam eden Richards, hiçbir zaman doktora alamadı çünkü enstitü -söylendiğine göre- okulun kimya alanında ilk yüksek lisans derecesini bir kadının almasını istemiyordu.

MIT’de geçirdiği yıllarda, Massachusetts Eyalet Sağlık Kurulu için yeni bir kimya dalı olan su analizi ile uğraşan Profesör William R. Nichols’a asistan olarak çalıştı. Ayrıca enstitünün metalürji ve maden mühendisliği laboratuvarlarını geliştiren Profesör Robert Hal-lowell Richards ile de tanıştı. Profesör Richards, MIT derecesini aldıktan kısa bir süre sonra kimya laboratuvarında Ellen Swallow’a yeterince uygun bir şekilde evlenme teklif etti; 4 Haziran 1875’te evlendiler. Her ikisi de sadık bilim insanı olan Profesör Richards, eşinin dersleri hazırlamasına ve Jamaica Plains’teki evlerine gelen birçok bilimsel dergiyi takip etmesine yardım ederken onun çalışmalarını destekledi. Ayrıca, bakır cevherlerini yoğunlaştırma yöntemlerini denediği bir projede kocasının kimyagerliğini yaptı.

19. yüzyılın sonları, kadınların oy hakkı hareketinin güçlenmesi ve orta sınıf kadınlar için hem eğitim hem de istihdam fırsatlarının artmasıyla kadınların rollerinde bir değişiklik gördü. Bununla birlikte, bilim hala erkeklerin alanı olarak görülüyordu. Richards bu imajı değiştirmek ve bilimsel çalışmaları diğer kadınlar için daha erişilebilir kılmak için çalıştı. Bir MIT lisans öğrencisiyken, Boston’daki Kız Lisesi’nde Kadının Eğitimi Derneği (kadınlar için daha iyi eğitimi teşvik etmeye adanmış yeni bir grup) tarafından finanse edilen deneysel bir kimya dersinin büyük ölçüde öğretmenlerden oluşan bir sınıfa öğretilmesine yardım etti.

Daha sonra Kasım 1875’te MIT’de bir kadın laboratuvarı kurulması için fon aldı; Ertesi yıl, Profesör John Ordway yönetiminde Kadın Laboratuvarı açıldı ve Richards onun asistanı olarak görev yaptı. Kadının Eğitimi Derneği laboratuvar cihazları, kitaplar ve burslar için para sağlarken, Richards laboratuvarın yedi yıllık varlığı için şahsen yılda 1.000 dolar bağışladı. Açıkçası, MIT’deki herkes bilim okuyan kadın fikrini desteklemiyordu; başka bir MIT mezunu, laboratuvarın “biz öğrencilerin eskiden ‘çöplük’ dediğimiz yerde bulunan bir tür bulaşıcı koğuş olduğunu hatırladı.” Yine de, Richards ısrar etti, öğrencilerine, önceki eğitimlerinde ihmal edilen laboratuvar tekniklerini öğrenmeleri için gereken bireysel ilgiyi sağlamaya çalışmak; aynı zamanda Kadın Laboratuvarı’nın resmi olmayan “kadın dekanı”ydı ve enstitüdeki kariyeri boyunca, bu öncü kadınların bir öğrencinin sözleriyle “kadınların statüsünü geriletecek hiçbir şey yapmamalarını” sağladı. Enstitüdeki kadın öğrenciler.”

Richards, Kadın Laboratuvarı’nda geçirdiği yıllar boyunca kimyanın ev hanımı için önemini vurgulamaya başladı. Özel sektör için yaptığı danışmanlık işi, arsenik için duvar kağıtlarının ve kumaşların test edilmesini içeriyordu ve aynı zamanda, kalitatif analizde öğrencilerine yaygın ev eşyalarının ve temizlik malzemelerinin test edilmesine yardımcı olurken, Devlet Sağlık Kurulu için temel gıda maddelerinin karıştırılmasına da baktı. Bu çabalarının bir sonucu olarak 1881’de Pişirme ve Temizliğin Kimyası’nı , 1885’te Gıda Maddeleri ve Tağşişleri’ni yayınladı. Orta sınıf kadınların evde bilim eğitimi almadığının kesinlikle farkında olarak, Eylül 1876’da kadınlar için bir yazışma okulu olan Evde Çalışmaları Teşvik Etme Derneği’nin bilim bölümünün başkanı oldu.

MIT, 1878’de kadınları doğrudan kabul etmeye başladıktan ve böylece ayrı bir Kadın Laboratuvarı ihtiyacını azalttıktan sonra, Richards aniden işsiz kaldı. Laboratuvar 1883’te kapılarını kapattığında şöyle yazmıştı: “Kendimi, çocukları evlenmek üzere olan ve onu rahat bırakan bir kadın gibi hissediyorum.” Ama bu duygu uzun sürmedi. Ertesi yıl, MIT’nin yeni sıhhi tesisat laboratuvarına – muhtemelen ülkedeki bu tür ilk laboratuvar – sıhhi kimya eğitmeni olarak atandı ve yaklaşık 27 yıl sonra ölümüne kadar bu görevi sürdürdü. Sanitasyon laboratuvarında, sağlık kurulu için eyaletin su örneklerini analiz etmede MIT profesörlerine yardım etti; .

Richards’ın eski öğrencisi Dr. Alice Blood’ın belirttiği gibi, “insanlar daha iyi bilselerdi daha iyisini yapacaklarına” olan inancı, bilimsel bilginin pratik uygulamasını ararken onun itici gücü oldu. 19. yüzyılın sonlarında, bu inanış onu, “ötenik” – “kontrol edilebilir çevre bilimi” terimini icat ettiği ev ekonomisi hareketi olarak bilinen şeye konsantre olmaya yöneltti. 1890’da, bilimsel olarak hazırlanmış yiyecekleri ev tüketimi için düşük maliyetle sunan New England Kitchen’ı, pişirme alanı gösteri amacıyla halka açık olarak açtı. New England Kitchen başarısız olduğunu kanıtlasa da, 1893 Chicago Dünya Fuarı’ndaki bir sergi de dahil olmak üzere başka başarılı projelere yol açtı. Sergi, “Rumford Kitchen”, 30 sente besleyici ve bilimsel olarak hazırlanmış öğle yemeklerini ziyaretçilere ikram etti. Yine, yemek pişirme alanı halka açıktı ve gıda değerleri – protein, yağ, karbonhidratlar ve kaloriler – hesaplandı ve yaklaşık 100 yıl sonrasına kadar restoran işletmecileri tarafından takip edilmeyen bir uygulama olarak ücret faturalarına not edildi. Bu ilgi, Richards’ın 1894’te okul öğle yemeği hazırlamak için New England Kitchen ile sözleşme yapan Boston Okul Komitesi ile çalışmasına yol açtı. Kısa süre sonra okul öğle yemekleri konusunda bir uzman olarak kabul edildi ve diğer okul sistemlerinin yanı sıra diğer kurumlar tarafından yiyecek ve beslenme ile ilgili bilgi için ona danışıldı. Çalışmaları, artık ulusal olarak kabul edilen okul öğle yemeği programının temelini attı ve kadınlar için bir meslek olarak diyetetik alanının yaratılmasına yardımcı oldu.

1899’da, New York Eyalet Kütüphanesi müdürü ve kitap sınıflandırması “Dewey Ondalık Sistemi”nin yazarı Melvil Dewey ile birlikte Richards, ev ekonomisi olarak bilinen şeyle ilgilenen farklı bireylerin ilk toplantısını düzenledi. New York, Lake Placid’deki bu yaz konferanslarının başkanı olarak, model müfredat geliştirirken bu gelişmekte olan alanın şeklinin ve hedeflerinin belirlenmesine yardımcı oldu. 1908’de onuncu konferansında, grup Amerikan Ev Ekonomisi Derneği’ni kurdu ve Richards’ı emekli olmakta ısrar ettiği 1910 yılına kadar sürdürdüğü ilk başkanı olarak seçti. Ayrıca Journal of Home Economics’in kurulmasına ve finanse edilmesine yardımcı oldu.

Hayatının son 15 yılında üretken bir yazardı, on kitap ve birçok bilimsel makale ve dergi makalesi yayınladı ve öğretim görevlisi ve danışman olarak rağbet gördü. 1910’da Milli Eğitim Derneği’nin meclis üyeliğine atanarak okullarda ev ekonomisi öğretiminin yöntemlerini denetlemekle görevlendirildi.

Bir meslektaşı tarafından “[s]alışveriş merkezi, derli toplu inşa edilmiş ve kesinlikle korkusuz” olarak tanımlanan Richards, bir savaşçıydı. Bir öğrencinin hatırladığı gibi: “Bayan Richards, çok güçlü ve etkili bir şekilde ilan ettiği ev ekonomisinin tüm ilkelerini kendi evinde uyguladı.” Evi öğrencilerine her zaman açıktı. MIT’deki kadın öğrencilerle yaptığı çalışmalara ek olarak, 1882’de Richards, daha sonra Amerikan Üniversiteli Kadınlar Derneği olacak olan Collegiate Alumnae Derneği’nin kurucularından biriydi ve grubun kadınların lisansüstü eğitim fırsatlarını genişletme çabalarında liderdi. ve kolejlerde beden eğitimi dersleri geliştirmek. 1899’da Boston’daki Kadın Eğitim ve Sanayi Birliği’nde bir kat hizmetleri okulunun kurulmasına yardım etti. daha sonra Simmons College’da ev ekonomisi bölümü oldu. 1910’da Smith College’dan fahri bilim doktoru derecesi aldı ve Vassar’ın mütevellisi olarak görev yaptı.

Ellen Richards hayatının sonuna kadar aktifti. Ölümünden dört gün önce, Baptist Society Union’a “Artan Yaşam Maliyeti Sosyal Gelişmenin Bir İşareti mi?” Başlıklı bir makale sundu. 30 Mart 1911’de Boston’daki evinde öldü ve onun adına verilen çok sayıda ev ekonomisi okulu ve kulübü ve onun adına verilen burslar tarafından hayatta kaldı.