Carlos P. Garcia Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 4 Kasım 1896, Talibon, Filipinler

Ölüm tarihi ve yeri: 14 Haziran 1971, Quezon City, Filipinler

Carlos P. Garcia Biyografi

Carlos P. Garcia (1896-1971), Filipinler Cumhuriyeti’nin dördüncü cumhurbaşkanıydı. Filipin ekonomik bağımsızlığını ve egemenliğini tamamlamayı ve garanti etmeyi amaçlayan Filipin İlk Politikasının ilan edilmesiyle dikkat çekti.

Carlos P. Garcia, 4 Kasım 1896’da Talibon, Bohol’da doğdu. 1918-1919 yıllarında Silliman Üniversitesi’nde hukuk dersleri aldı ve Filipin Hukuk Fakültesi’nden hukuk diploması ile mezun oldu. 1923’te baro sınavını kazandı. Bohol’un üçüncü bölgesinin temsilcisi olarak üç dönem (1925-1931) seçildi. Üç dönem (1933-1941) Bohol Eyaleti valisi olarak görev yaptı. 13 yıl (1941-1954) Garcia Filipinler Senatosu’nda görev yaptı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında, Mayıs 1942’de Garcia, Müttefik davasına bağlılığı ve teslim olmayı ve hükümetle işbirliği yapmayı reddetmesi nedeniyle Japon askeri otoritesi tarafından avlandı. Savaştan sonra, Filipin Rehabilitasyon ve Savaş Hasar İddialarının onaylanması için çalışmak üzere Washington’a çeşitli görevlere katıldı. Mayıs 1945’te Birleşmiş Milletler Örgütü’nün tüzüğünün taslağını hazırlamak üzere San Francisco’daki Dünya Konferansı’na delege oldu. 1954’te Manila’da Manila Antlaşması ve Pasifik Sözleşmesi’ni oluşturan Güneydoğu Asya Antlaşması Örgütü Konferansı’nın başkanlık görevlisi olarak görev yaptı.

1947’den 1953’e kadar Garcia, Nacionalista parti müdürlüğünün başkan yardımcısıydı ve 1953’ten itibaren Kabine’de başkan yardımcısı ve dışişleri sekreteri olarak görev yaptı. Senato’dayken, aralarında hükümetin yeniden yapılanması, dışişleri, bayındırlık işleri, ordu ve donanma ve adalet gibi çok sayıda kilit komitenin başkanı ve üyesiydi. O da Senato Seçim Mahkemesi üyesiydi. 1946’dan 1951’e kadar Garcia, Senato’nun azınlık katı lideri olarak görev yaptı.

Başkan Magsaysay 17 Mart 1957’de bir uçak kazasında öldüğünde, Kasım 1953’te başkan yardımcılığına seçilen Garcia onun halefi oldu. 1957 seçimlerinde Garcia diğer üç adayı kazandı ve bağımsızlığından bu yana cumhuriyetin dördüncü cumhurbaşkanı oldu. 1946 yılında.

Garcia’nın cumhurbaşkanı olmadan önceki ana başarısı, hükümet için dış politika uzmanı olarak yaptığı faaliyetlerdi. Dışişleri bakanı olarak, Japonya ile Filipinler arasındaki dokuz yıllık teknik savaş durumunu sona erdirmek amacıyla resmi tazminat müzakerelerini başlattı ve Nisan 1954’te bir anlaşmaya vardı. Kore’nin birleşmesi ve diğer Asya sorunlarına ilişkin Cenevre Konferansı sırasında, Filipin heyetinin başkanı olarak Garcia, Asya’daki komünist vaatlere saldırdı ve Uzak Doğu’daki ABD politikasını savundu. Garcia, Dien Bien Phu’nun düştüğü gün olan 7 Mayıs 1954’te yaptığı bir konuşmada, Filipin’in milliyetçilik ve komünizme muhalefetten yana duruşunu tekrarladı.

Garcia, Eylül 1954’te Manila’da düzenlenen ve SEATO olarak bilinen Güneydoğu Asya Antlaşması Örgütü’nün gelişmesine yol açan sekiz ulustan oluşan Güneydoğu Asya Güvenlik Konferansı’nın başkanlığını yaptı. 30 Kasım 1957’de yaptığı bir konuşmada duyurulduğu üzere, Garcia’nın dış ilişkilerdeki temel ilkeleri, “Filipin-Amerikan ilişkilerini sürdürmek ve geliştirmek” ve “Asyalı komşularımızla daha yakın ilişkiler geliştirmek” idi.

Garcia’nın yönetimi, kemer sıkma programı ve kapsamlı bir milliyetçi politikadaki ısrarı ile karakterize edildi. 3 Mart 1960’ta, tam bir ekonomik özgürlüğe duyulan ihtiyacı teyit etti ve hükümetin artık ulusal ekonomide yabancı çıkarların (özellikle Amerikan) egemenliğine tahammül etmeyeceğini ekledi. “İş, ticaret, ticaret ve sanayide yabancı egemenliğinin boyunduruğundan” kurtulacağına söz verdi. Garcia ayrıca Filipinli kültürel sanatların canlandırılmasındaki rolüyle de tanındı.

Hükümette rüşvet ve yolsuzluğun yaygınlığı, önceki yönetimlerden kurumsal devir ve ABD’nin Filipin İlk Politikasını beğenmemesi Garcia’yı savunmaya geçirdi ve kısmen 1961 seçimlerinde yenilgisine yol açtı. Garcia, 1971’de 74 yaşında öldü.