Blanche Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 4 Mart 1188, Palencia, İspanya

Ölüm tarihi ve yeri: 27 Kasım 1252, Melun, Fransa

Kastilyalı Blanche Biyografi

Zenginlik için doğan Blanche of Castile (1188-1252), yaşamın erken dönemlerinde Fransa Kralı VIII. Güçlü iradeli bir lider olmasına rağmen iyi bir lider olduğunu kanıtladı ve erkek meslektaşlarıyla başa çıkmakta son derece ustaydı.

Blanche of Castile, 4 Mart 1188’de şu anda orta ve kuzey İspanya’nın bir parçası olan Palencia, Kastilya’da doğdu. Kastilya Kralı VIII Alphonso ve İngiltere Prensesi Eleanor Plantagenet’in kızıydı. Büyükbabası İngiltere Kralı II. Henry, büyükannesi Aquitane’li Eleanor ve amcası İngiltere Kralı I. John’du. Bu zengin soy, onu Fransa tahtında bir yer için iyi hazırladı.

Blanche 11 yaşındayken, büyükannesi Aquitane’li Eleanor İspanya’ya geldi ve onu Fransa’ya götürdü ve burada gelecekteki Fransa Kralı Louis VIII (1187-1226) ile nişanlandı. Evlilik anlaşması hemen sonuçlandı ve ertesi gün, 23 Mayıs 1200’de Portsmouth Hampshire’da, on bir yaşındaki Blanche, on iki yaşındaki Louis VIII ile evlendi. Önümüzdeki 52 yıl boyunca enerjisini işgal edecek bir naiplik hayatına başladı. Blanche’ın amcası John of England tarafından düzenlenen evlilik, siyasi olarak motive edildi ve İngiltere ile Fransa arasında Fransız toprakları üzerinde devam eden mücadelelerde kısa bir ateşkese yol açtı. Blanche ve Louis sayısız çocuk ürettiler, hesaplar on bir ile on dört arasında değişiyor. İlk üçü yetişkinliğe kadar hayatta kalamadı ve dördüncü çocuğu Louis IX’i babasının ölümü üzerine tahta çıkmak için sıraya koydu.

Louis VIII’in kısa saltanatı sırasında Blanche, faaliyetlerini çocuklarının eğitimi ve yetiştirilmesiyle sınırladı. En sevdiği oğlu Louis’in eğitimine özellikle dikkat etti. Sert bir Hıristiyandı ve ona dindar olmayı ve kilisenin hizmetlerine bağlı olmayı öğretti. Eğitimi zorluydu ve rahipler tarafından okunan tüm günlük duaları duymasını ve bayram günlerinde vaazları dinlemesini istedi.

Fransa’daki hayatının başlarında, Blanche bir Fransız birliği hedefi belirledi. Bouvines’de (1214) İngilizlere ve kuzeni Brunswick’li Otto’ya karşı kazanılan zaferle ilerleme kaydedildiğine inanıyordu. 1214 baharında Blanche dördüncü çocuğu, Fransa’nın gelecekteki kralı Louis’i doğurdu. İspanya’yı ve ailesini özlemiş olsa da, kolaylıkla Fransa’ya gitti. 1216’da henüz kral olmayan VIII. Louis, İngiltere’yi işgal etmek için akıl almaz bir yolculuğa çıktı. Blanche, kocasının çabaları için kayınpederi Philip Augustus’tan başarısız bir şekilde yardım istedi. O reddettiğinde, geleneklere göre, ‘kocası için para almak için gerekirse çocuklarını rehine vereceğine’ yemin etti ve kayınpederi çabucak yardım teklif etti.

John of England’ın 1216’da ölümü üzerine, Blanche ve Louis VIII, birleşme hedeflerini ilerletmek için bir fırsat gördüler. John’a isyan eden küçük bir baron grubu, Louis’den yardım istedi ve karşılığında ona İngiltere tahtını teklif etti. İlk çatışmaları başarılı oldu ama sonunda Louis yenildi. 1217’de Kingston’da barış yapıldı ve Louis çabaları için 10.000 marklık gizli bir anlaşma aldı.

Bu süre zarfında, Cathari veya Albigensians olarak bilinen dini bir mezhep, güney Fransa’da büyümüş ve gelişmiştir. İyi ve kötünün iki ayrı yaratıcısı olduğuna dair inançları, dindar bir Roma Katoliği olan Blanche’ın inandığı her şeye aykırıydı. 1224’te, bir önceki yıl kral olan VIII. Louis, sapkın gruba karşı bir saldırı başlatma fırsatını yakaladı. Poitou’yu ele geçirdi ve 1226’da Cathari kalesi olan Auvergne kalesini ele geçirdi. Bu savaş sırasında Louis VIII, ölümcül olduğu kanıtlanan bir dizanteri vakası aldı. 8 Kasım 1226’da kuzey Fransa’ya dönerken öldü.

1225’te, Louis VIII, sağlığının bozulduğunu ve ölümün önemli olduğunu fark ettiğinde, vasiyetini yaptı, oğlunun ardıllığını sağladı ve Blanche’ı krallığın ve kraliyet çocuklarının koruyucusu olarak atadı. Oğlu Louis IX yetişkinliğe ulaşana kadar eş naip olarak hüküm sürecekti. Dileklerinin yerine getirilmesini sağlamak için, kendisine eşlik eden piskoposları, lordları ve yetkilileri çağırdı ve Louis’in ölümünden sonra mümkün olan en kısa sürede taç giymeleri için yemin ettirdi. Louis, böylesi görülmemiş bir hamle yapmanın ve bir kadını krallığın naibi olarak görevlendirmenin nedeni olarak hızlı harekete geçme ihtiyacını gördü. Lordların çoğu, bunun tacın bağımsızlığını yeniden ilan etmek için bir fırsat olduğuna inanıyordu. Soylular, onun sadece bir yabancı ve İspanyol değil, aynı zamanda bir kadın olduğunu söylediler. Onların anlamı şuydu”

Louis VIII’in ölümü, otoritenin dizginlerini Louis ve Blanche’ın on iki yaşındaki oğlu Louis IX’a geçti. İyi eğitimli, iradeli ve kurnaz Blanche, şimdi üstlendiği rolün önemini fark etti. 12 yaşındaki oğlu azınlıktaydı ve Blanche sadece onun koruyucusu değil, aynı zamanda Fransa’nın ortak naibiydi. Soyluların kendisine ya da tahtın meşru varisine karşı gruplaşmasına zaman tanımadan hızla hareket etti. Blanche, kocasının ölümünden üç hafta sonra, 29 Kasım 1226’da Louis IX’i Rheims’de ağırladı. Rheims yolunda Louis, Soissons’ta şövalye ilan edildi.

Louis, Fransa’nın yasal kralı olarak taç giydiğinde, soylular arasında yükselen isyan dalgasını durdurmak Blanche’a düştü. Neredeyse anında, çeşitli gruplar yeni krala meydan okumaya başladı. En baskın olanı, Kral Philip II Augustus’un gayri meşru oğlu Philip Hurepel tarafından düzenlenen bir isyandı. İngiltere Kralı III. Henry isyanı destekledi. Blanche, birliklerini Ile de France’da isyancılara karşı savaşa başarıyla götürdüğünde, takipçilerinin daha fazla saygısını ve desteğini kazandı.

Blanche, Henry III’e karşı birkaç kararsız savaşa katıldı, ancak belki de naipliğini gösteren en önemli olaylardan biri, Roma Katolik Kilisesi’nden aldığı destekti. 1225’te Papa Honorius tarafından Louis VIII’e atanan papalık elçisi Frangipani, Louis’in ölümünden sonra Blanche’a desteğini sürdürdü. Tarihsel olarak İngiltere Kralı III. Henry’ye sempati duyan Papa IX. Bu değişikliğin bir sonucu olarak, piskoposlukların tüm bölümlerinin güney haçlı seferini desteklemek için Kastilya’nın Blanche’ına ondalık vermesi kararlaştırıldı.

Frangipani, Paris’te Notre Dame’de, Languedoc ve Toulouse Kontu Raymond VII’nin sunumunu aldı. Bu teslimiyet, Nisan 1229’da Albegins Savaşı’nı sona erdiren ve güney Fransa’yı birleştiren Paris Antlaşması ile sonuçlandı. Fransa’daki egemenliği güçlenmeye devam ederken Blanche, özellikle oğluyla ilgili olarak asla gardını düşürmedi. Louis’i kaçırmaya yönelik bir girişimden sonra Blanche, ilk sorumluluğunun genç krala karşı olduğunu herkese bildirdi ve güvenliğini sağlamak için asi bir soyluyu sıradan biriyle değiştirmek gerekirse, tam da bu eylemi yapacaktı. Paris Antlaşması zamanında, Blanche gerektiğinde yerel milisler oluşturmuş ve İngiltere ile bir ateşkes kurmuştu. Fransa şimdi, Fransa’nın güzel katedrallerinin çoğunun inşa edildiği bir iç barış ve istikrar dönemine girdi.

Blanche, soyunun devamını sağlamak için oğluna uygun bir eş aradı ve Margaret of Provence’a yerleşti. Margaret, Provence Kontu IV. Raymond Berengar’ın en büyük kızıydı. Evlilik 27 Mayıs 1234’te Louis 20 ve Margaret 13 yaşındayken gerçekleşti. Evliliği Blanche düzenlemesine rağmen, gelinine sık sık küçümseyici davrandı. Otoriter bir kayınvalidesi olduğu söylendi ve sık sık oğlunun evliliğine müdahale etti. Margaret üzerinde sıkı bir denetim uyguladı ve ara sıra, gün boyunca Louis’i karısından ayırmaya çalıştı ve sadece geceleri genç çifte kaldı. Blanche, gelininin tek sorumluluğunun kraliyet otoritesinin ardıllığını sağlamak olduğuna inanıyordu.

1236’da Louis reşit oldu ama Blanche onun yanında kaldı – en güçlü destekçisi ve danışmanı. Louis kendini halkına adamış enerjik bir kral olduğunu kanıtladı. Dindar bir Roma Katoliğiydi, katı ve duacıydı ve sadık bir koca ve babaydı. Dinine olan bağlılığı, Louis ve Margaret’in Müslümanlara karşı bir haçlı seferi başlatmasına neden oldu. Louis 1244’te haçı aldı ama 1248’e kadar Kutsal Topraklar yolculuğuna çıkmadı. Krallık bir kez daha Blanche’a emanet edildi. 1250’de Louis’in Mısır’daki Al-Mansurah’ta bozguna uğradığını ve yakalandığını öğrendiğinde, Louis’nin serbest bırakılması için gereken fidyeyi anne babasından, müttefiklerinden ve papadan toplamaya çalıştı ama Louis 1254’e kadar hapiste kaldı. Kutsal Topraklar, kardeşi Alphonse, Poitiers ve Toulouse kontu, Blanche’ın 1252’deki ölümüne kadar onun naibi olarak görev yaptı.

Kastilyalı Blanche bir kalp rahatsızlığı geçirdi, ancak mahkeme sorumluluklarını üstlenmeye devam etti. 1252’de geri çekilmek için Lys Manastırı’na giderken kalp krizi geçirdi. Son haklarını aldığı ve öldüğü Paris’teki Louvre Sarayı’na geri döndü. Kalbi Lys Manastırı’na götürüldü ve Maubuisson Manastırı’na gömüldü.

Blanche of Castile bir saygı ve hayranlık mirası bıraktı. Hayatı boyunca hem dostları hem de düşmanları, zarafet ve kararlılıkla hüküm sürme yeteneğine hayran kaldılar. Şampanyalı Theobald’ın oğlu I. Theobald, Amcası VII. Sancho’nun 1234’te ölümü üzerine Navarre Kralı I. Thebaut oldu. O, VIII. Blanche’a karşı çıkan asi baronlar, ancak kısa süre sonra Blanche lehine grubu terk etti. Şair ve besteci oldu ve dizelerinin çoğu Blanche’a ithaf edildi. Zamanın soyluları Blanche’ı sevgilisi olmakla suçladı, ancak çoğu otorite, onun bir ilhamdan başka bir şey olamayacak kadar çok dindar bir Hıristiyan ve Fransa’ya ve oğluna bağlı olduğunu düşünüyor.

Baron Mathieu de Montmorency, 1224’te Louis VIII’in altında İngilizlere ve 1226’da Albigensian ihtilafında savaştı ve Blanche’ı Louis IX ile ortak naip olarak desteklemeye devam etti.

Blanche of Castile, naipliğine güçlü bir karakter ve kurnaz bir siyasi zihin getirdi, ancak aynı zamanda kendi dizelerinde ve dünyanın en güzel katedrallerinden bazılarının inşasında görüldüğü gibi güzellik ve şiire olan takdirini de getirdi.