Bartholomew Augustine Santamaria Kimdir?

Doğum tarihi: 14 Ağustos 1915, Melbourne, Avustralya

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Şubat 1998, Kew, Avustralya

Bartholomew Augustine

Santamaria Biyografi

Bartholomew Augustine Santamaria (1915 doğumlu), Avustralya’da bir Roma Katolik yayıncısı ve organizatörü, Katolik Sosyal Hareketi’nin kurucusu.

Bartholomew Santamaria, 14 Ağustos 1915’te Brunswick, Victoria’da İtalyan bir göçmenin oğlu olarak dünyaya geldi. Melbourne Üniversitesi’nde eğitim gördü.Kısa süre sonra Victoria’da bir Roma Katolik ideoloğu ve organizatörü olarak öne çıktı. 1937’de müdür yardımcısı ve 1947’de Ulusal Katolik Eylem Sekreterliği müdürü oldu. Bu örgüt, Roma Katolik Kilisesi’nin pastoral çalışmalarında laiklerin desteğini almak için kurulmuştu.Papa’nın himayesi altında dünyanın her yerinde varlığını sürdürüyordu. 1943’te Santamaria, Katolik Hareketi üyeleri tarafından organize edilen ve büyük ölçüde işe alınan Katolik Sosyal Hareketi’ni yarattı ve başkanı oldu.

1940’lara gelindiğinde Santamaria’nın başlıca kaygısı Avustralya İşçi Partisi’nde komünizmin ilerlemesiydi ve buna karşı koymak için Katolikleri sendikal hareket içinde örgütlemeye çalıştı. O ve Victoria’daki İşçi Partisi’ndeki takipçileri düşman olarak kapitalizmden ziyade komünizmi gördüler. Komünistlerin sendikaların önderliğinden tasfiye edilmesini sağlamaya çalıştılar.

Katolik Sosyal Hareket, Robert Gordon Menzies’in İşçi Partisi olmayan federal hükümetinin komünizmi yasaklama çabalarını destekledi. Sosyalizmden Katolik Kilisesi’nin mülkiyetine potansiyel bir tehdit olarak korkan örgüt, İşçi Partisi’nin bazı daha radikal ve dogmatik fikirlerine şiddetle karşı çıktı. Santamaria’nın Victoria İşçi Partisi içindeki etkisi giderek arttı ve çok fazla mezhepsel acıya neden oldu. Ekim 1954’te Avustralya İşçi Partisi’nin federal lideri Herbert Vere Evatt, özellikle Victoria eyaletinde bulunan İşçi Partisi üyelerinin küçük bir azınlığı” dediği ve “İşçi hareketine giderek daha fazla sadakatsiz hale geldiğini” açıkça kınadı.

Kamu suçlaması Victoria’daki İşçi Partisi’ni ikiye böldü; Santamaria destekçileri partiden istifa ettiler. Kendilerini Anti-Komünist İşçi Partisi ve daha sonra Demokratik İşçi Partisi olarak adlandırılan partiye dönüştürdüler. Mayıs 1955’te Victoria’daki seçimlerde, bu muhalif unsurlar Avustralya İşçi Partisi’nden bağımsız olarak kampanya yürüttüler ve oy kullandılar ve eyaletteki İşçi Partisi hükümetinin yenilgisine katkıda bulundular. Benzer şekilde, Queensland’de partideki bölünme, eyalet İşçi Partisi hükümetinin yenilgisiyle sonuçlandı.

Federal alanda, Demokratik İşçi Partisi, hiçbir zaman Parlamentoda önemli sayıda sandalye elde edemeyecek durumda olmasına rağmen, Avustralya İşçi Partisi’nin önümüzdeki on yıl ve daha fazlası için yeniden göreve gelme şansını yok etmeye yardımcı oldu. Bununla birlikte, Santamaria’nın kendisi kamuoyunda öne çıkmayı bıraktı, ancak Avustralya’nın karşı karşıya olduğu siyasi sorunlara ilişkin kamuoyu tartışmalarına önemli bir katkıda bulunmaya devam etti. Avustralya için düzenli bir siyasi köşe yazarı oldu. Avustralya siyaseti ve siyasi liderler hakkında birkaç kitap yazdı:

Başpiskopos Mannix: Avustralya’da

Kamu Liderliği Sanatına Katkısı (1978);

Gelgit Karşısında (1981); Daniel Mannix,

Liderliğin Kalitesi (1984; veAvustralya

Kavşakta: Bir Yabancının Yansımaları (1987).