Albert Fink Kimdir  ?

Doğum :27 Ekim 1827

Lauterbach, Hessen, Almanya

Ölüm:3 Nisan 1897 (69 yaşında)

Albert Fink Biyografi

Ossining, New York , ABD

Almanya doğumlu demiryolu mühendisi Albert Fink (1827-1897), Baltimore ve Ohio Demiryolları ve Louisville ve Nashville Demiryolları ile yaptığı çalışmalarla demiryolu ekonomisinin ve istatistiğin babası olarak tanındı.Ulaşımın gerçek maliyetine ilişkin bilgiler yayınladı.Kargaşa döneminde navlun oranlarını standartlaştırdı ve demiryolu endüstrisine organizasyon getirdi.

Albert Fink, 27 Ekim 1827’de Almanya’nın Lauterbach kentinde, Hesse-Darmstadt Büyük Dükalığı’nda bulunan bir kasabada doğdu. Mimar Andres S. Fink ve Margaret (Jacob) Fink’in oğluydu. Genç Fink, eğitimini Darmstadt’taki Politeknik Okulu’nda aldı ve 1848’de mühendislik ve mimarlıktan onur derecesiyle mezun oldu.

Fink, 1848 devriminden sonra ortaya çıkan Alman hükümetine çok az sempati duydu ve ertesi yıl Amerika Birleşik Devletleri’ne göç etti. Aynı yıl, Baltimore ve Ohio Demiryolunun baş mühendisi Benjamin H. Latrobe’nin çizim ofisinde çalışmaya başladı. Bir mühendis olarak yetenekleri kısa sürede fark edildi ve demiryolunun Grafton, Virginia’dan Moundsville, Virginia’ya (şimdi Batı Virginia) uzanan bölümü için köprülerin, istasyonların ve mağazaların tasarımı ve montajı için sorumluluk verildi.

Baltimore ve Ohio’da geçirdiği süre boyunca Fink, köprü inşaatı okudu ve mühendislik becerilerini mesleğine uyguladı. Fairmont, Virginia’daki Monongahela Nehri’ni kapsayan köprünün 1852 yapımında kullanılan Fink Truss adını taşıyan bir köprü makası tasarladı. (şimdi Batı Virjinya). Bu köprü, her biri 305 fit uzunluğundaki üç açıklığı ile Amerika Birleşik Devletleri’nde şu anda var olan en uzun demir demiryolu köprüsünü yarattı.

Fink’in yaşadığı başarılar daha fazla tanınma sağladı ve kısa süre sonra bölüm mühendisine ve daha sonra bölüm mühendisine terfi etti. Baltimore ve Ohio’daki başarılarına rağmen, 1857’de Louisville, Kentucky’deki Louisville ve Nashville Demiryolu inşaat mühendisi pozisyonu teklif edildiğinde şirketten ayrıldı. Bu kapasitede, Fink önce bir yük ve yolcu istasyonunun inşasını denetledi ve bunu Green River’a köprü kurma zorluğuyla yakından takip etti.

Bu köprünün yerleştirilmesi için belirlenen konum, Louisville’in yaklaşık 74 mil güneyindedir. Fink’in karşılaştığı zorluk, nehrin üzerinde hatırı sayılır yükseklikte geniş bir boğazı kaplayacak bir köprü tasarlamaktı. Yüksekliğe ek olarak, Fink’ten köprüyü akıntı yönüne açılı olarak inşa etmesi istendi. Yapımı sırasında, Montreal’deki Victoria Köprüsü hariç, Kuzey Amerika’nın en büyük demir köprüsü oldu. Fink, önüne konan tasarım ve inşaat zorluklarıyla karşı karşıya kalırken, Louisville için yeni bir adliye sarayı tasarladı ve inşa etti. 1859’da Fink, köprü görevlerine ek olarak Louisville ve Nashville Demiryolu makinelerinin sorumluluğunu üstlendi ve 1860’ta baş mühendisliğe terfi etti.

Louisville ve Nashville Demiryoluna ait mülklerin çoğu İç Savaş sırasında yok edildi ve savaşın sonunda Fink kendini yeniden yapılanma beklentileriyle karşı karşıya buldu. Mülk kaybedilmesine rağmen, şirketin kendisi iyi durumdaydı, istisnai kayıtlar tutan Fink’in kredisine çok bağlıydı. Şirket, hükümetle çok az sorunla veya hiç sorun yaşamadan hesaplarını yaptı, rakiplerinin çoğu için söylenemez bir başarı.

1865’te Fink, demiryolunun genel müdürü oldu ve yeniden inşa etme görevine başladı. Sonraki on yılı, Louisville ve Nashville Demiryolunu yeniden inşa ederken diğer demiryollarıyla iş ilişkileri kurmakla geçirdi. Bu rehabilitasyon döneminde Fink, en büyük eseri olan Louisville’deki Ohio Nehri’ni geçen köprüyü tasarladı ve tamamladı. Tamamlandığında, bu köprü bir mil uzunluğundaydı ve nehrin Indiana kanalının 400 fit üzerinde duruyordu. Dünyanın en uzun makas köprüsüydü. 1869’da demiryolu başkanı öldü ve Fink başkan yardımcısı ve genel komiser olarak atandı.

İç Savaş’ın kesintiye uğraması artık geçmişte kaldı, Fink dikkatini ulaşım ekonomisine odakladı. Muhasebe ve istatistiklere dayalı olarak gerçek nakliye maliyetinin ve standartlaştırılmış navlun oranlarının derinlemesine bir analizine başladı. 1874’te, Amerikan demiryolu endüstrisinin ekonomisinin temeli olarak kabul edilen, genel olarak “Ulaşım Maliyeti Üzerine Fink Raporu” olarak adlandırılan bir rapor yayınladı. Rapor, “demiryolu taşımacılığının maliyetine ilişkin ülkemizde veya dilimizde şimdiye kadar yayınlanmış en kapsamlı soruşturma” olarak anıldı. ( Demiryolu Gazetesi,30 Mayıs 1874). Çalışmalarını yürütürken ve raporunu hazırlarken, Louisville ve Nashville Demiryolunun günlük operasyonlarını gözden kaçırmadı ve işini Montgomery, Alabama’ya kadar genişletti. Bunu başarmak için, Amerikan bankacılığının sınırlarının ötesinde ve İngiltere’deki bağlantılar aracılığıyla müzakere ettiği önemli miktarda finansman gerekiyordu. 1873 paniği sırasında, Louisville ve Nashville Demiryolu kredi ödemelerini sürdürebildiği ve iflasın kaderinden kaçabildiği zaman, bu finansal faaliyete ilişkin kavrayışı başarılı oldu.

Emeklilikten Çağrıldı

Çok hareketli hayatından emekli olma niyetiyle Fink, 1875’te görevinden istifa etti ve demiryolu sorunlarını edebi düzeyde sürdürmeyi planladı. Plan, Fink’in 1879-1880 yılları arasında başkan olarak görev yaptığı Atlanta, Georgia’da yeni kurulan Güney Demiryolu ve Buharlı Gemi Derneği’nden bir teklif almasıyla kısa sürdü. 1870 ve 1880 arasındaki on yılda, Amerika’daki demiryolları arasında yaygın bir savaş vardı ve dernek, demiryolu liderleri arasında saygısı sorgulanmayan bir müzakereciye duyulan ihtiyacı kabul etti. Adlandırdıkları adam Albert Fink’ti ve liderler, sektördeki mevcut farklılıkları belirleme, analiz etme ve çözme yeteneğine güveniyorlardı. Birçok sorununu çözmelerine yardımcı olmak için iki düzineden fazla güney demiryolu şirketi ile çalışmayı kabul etti.

1877’de, Güney Demiryolu ve Buharlı Gemi Derneği ile başarı elde ettikten sonra, Fink bir kez daha emekli olmaya karar verdi. Ancak planları, New York’ta bulunan dört ana hattın başkanları tarafından kendisine yaklaşıldığında ve şu anda sürmekte olan bir oran savaşını çözmek için yardım talep ettiğinde bir kez daha suya düştü. Meydan okumayı kabul etti ve Trunk Line Association’ı kurdu . Komiseri seçildi ve Güney Demiryolu ve Buharlı Gemi Derneği ile sahip olduğu yetkilere benzer yetkiler verildi. İşine gösterdiği özen bir kez daha başarılı oldu.

1887 Eyaletler Arası Ticaret Yasası’nın kurulmasıyla, Fink adına daha az müdahale gerektiren bir hükümet düzenlemesi dönemi başladı. Bu, başarısız sağlığıyla birleşince 1889’da emekli oldu.

Fink genç bir adamken Baltimore’da evlenmişti. İlk karısının ölümünden sonra, 14 Nisan 1869’da Sarah Hunt ile ikinci kez evlendi. Emekli olduktan sonra, hayatının geri kalanının çoğunu Kentucky’deki evinde araştırma ve çalışma yaparak geçirdi. Fink, 3 Nisan 1897’de Sing Sing’de (şimdi Ossining), New York’ta Hudson Nehri üzerinde öldü.